Το 60% της Αττικής είναι καταπατημένο!

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥ

Σε πάνω από 250.000 υπολογίζονται τα ακίνητα, συμπεριλαμβανομένων και των οικοπέδων, του Δημοσίου που έχουν καταπατηθεί σε ολόκληρη τη χώρα, ενώ οι «ιδιοκτήτες» τους ξεπερνούν τους 60.000.

Η λεηλασία της δημόσιας γης δεν έχει προηγούμενο σε άλλο κράτος της Ευρώπης, αφού εκτός των «επαγγελματιών» οικοπεδοφάγων, πολλοί απλοί πολίτες που δεν ανήκουν σε καμία σπείρα βρέθηκαν, επικαλούμενοι χρησικτησία, κάτοχοι ακίνητης περιουσίας που δεν τους ανήκει.

Αν πιστέψουμε μάλιστα την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ) που σε παλαιότερα εμπιστευτικά έγγραφά της προς το πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ και το υπουργείο Οικονομικών είχε γνωστοποιήσει ότι το 60% της Αττικής είναι καταπατημένο είτε από μεμονωμένους ιδιώτες είτε από οικοδομικούς συνεταιρισμούς, αντιλαμβάνεται κανείς τα έσοδα που χάνει το κράτος από τη μη διεκδίκηση της περιουσίας του.

Σύμφωνα με τα ίδια έγγραφα, αν η ελληνική Πολιτεία αποφάσιζε σήμερα κιόλας να διεκδικήσει τις καταπατημένες εκτάσεις θα εισέπραττε ούτε λίγο ούτε πολύ το ιλιγγιώδες ποσό των 35 δισ. ευρώ (!) (σε τιμές 2004), λύνοντας για πολλά χρόνια το πρόβλημα του ελλείμματος που παρουσιάζουν τα ασφαλιστικά ταμεία και όχι μόνο.

Δυστυχώς, όμως, οι αρμόδιες αρχές κωλυσιεργούν περίεργα, αποφεύγοντας να ψάξουν το θέμα, που θα έχει προφανή οφέλη για την εθνική οικονομία.
Προφανώς, δεν θέλουν να αποκαλυφθεί ο ρόλος που έπαιξαν και συνεχίζουν να παίζουν σε πολλές περιπτώσεις επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι που αποδεδειγμένα αντί «αργυρίων» κάλυπταν τη δράση των αετονύχηδων (οικοπεδοφάγων και καταπατητών).

Πρόκειται για τους «λαδιάρηδες» κρατικούς λειτουργούς που επικύρωναν ακόμη και συμβόλαια «μαϊμού» ή έβαζαν φαρδιά – πλατιά τη σφραγίδα και την υπογραφή τους σε παράνομες πράξεις παραχώρησης της περιουσίας του ελληνικού λαού.
Είναι κοινό μυστικό εξάλλου ότι η ιδιοποίηση δασικών εκτάσεων ήταν μέχρι τη δεκαετία του ’80 το πιο δημοφιλές… επάγγελμα για τους γηγενείς κατοίκους της περιφέρειας Αττικής.

Καταπατούσαν μια έκταση που ανήκει συνήθως στο Δημόσιο ή σε κάποιο μοναστήρι, έχτιζαν εκεί μια παράγκα, φύτευαν και κανένα δένδρο και έτσι θεμελίωναν το δικαίωμα της χρησικτησίας. Μετά προκαλούσαν μια δίκη στην οποία φίλοι συγχωριανοί τους παρουσιάζονταν ως μάρτυρες και βεβαίωναν ότι ο κατηγορούμενος χρησιμοποιεί τη συγκεκριμένη γη τουλάχιστον επί μια 20ετία. Εννέα στις δέκα φορές η δίκη τελείωνε με πανηγυρική αθώωση του κατηγορούμενου, ο οποίος εξασφάλιζε διά παντός την καταπατημένη έκταση.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, τα μισά καταπατημένα κρατικά οικόπεδα, αγροκτήματα, χορτολιβαδικές εκτάσεις, δάση, βρίσκονται στους νομούς Αττικής, Κορινθίας, Αρκαδίας, Εύβοιας και Φθιώτιδας. Το βέβαιο είναι ότι σε περίπτωση που το κράτος αποφασίσει να διεκδικήσει οριστικά, μετά το ξεσκόνισμα όλων των φακέλων και στοιχείων που αφορούν δημόσια γη η οποία έχει περιέλθει σε τρίτους, (εξ)αναγκάζοντας τους τελευταίους να επιλέξουν μεταξύ της εκποίησης ή της αγοράς, τότε θα κλείσει πολλές «μαύρες τρύπες». Κάτι που στην πράξη καθίσταται αμφίβολο, αφού πρέπει να έρθει σε ευθεία σύγκρουση με ισχυρά συμφέροντα που στηρίζουν με την ψήφο τους την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, επί ημερών του οποίου έγινε εθνικό σπορ η λεηλασία της δημόσιας περιουσίας!
ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ