Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

"Αυτιστικούς" χαρακτήρισε τους στρατιωτικούς ο Βενιζέλος

ΑΝΤΙΓΡΑΦΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

Σε νέο unfair υπέπεσε ο υπουργός Εθνικής Αμυνας κ. Ευάγγελος Βενιζέλος σε σύσκεψη με την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων για την αναθεώρηση της εκπαίδευσης που παρέχουν οι στρατιωτικές σχολές. Αφού άκουσε την εισήγηση του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμυνας, η οποία σημειωτέον είχε διαμορφωθεί και εγκριθεί από το Συμβούλιο των αρχηγών των Γενικών Επιτελείων, ο υπουργός εξερράγη και εξαπέλυσε σκληρή επίθεση εναντίον των παρευρισκομένων στρατιωτικών. Οι στρατιωτικοί είναι αυτιστικοί και γραφειοκράτες, τόνισε μεταξύ άλλων ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος έφτασε στο σημείο να διερωτηθεί ειρωνικά, το Πολεμικό Ναυτικό πότε κάνει εκπαίδευση, πριν τις δεξιώσεις ή μετά;

Οι φράσεις αυτές ειπώθηκαν από τον υπουργό Αμυνας ενώπιον της στρατιωτικής ηγεσίας. Παρόντες στην έκρηξη του κ. Βενιζέλου ήταν μεταξύ άλλων ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ πτέραρχος Γιάννης Γιάγκος, ο αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Φραγκούλης Φράγκος, ο αρχηγός Γεν αντιναύαρχος Δημήτρης Ελευσινιώτης και ο αρχηγός ΓΕΑ αντιπτέραρχος Βασίλης Κλόκοζας. Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, ουδείς εκ των παρευρισκομένων αντέδρασε και όλοι σιώπησαν μπροστά στο «παραλήρημα» του υπουργού Εθνικής Αμυνας. Και όλα αυτά επειδή στον κ. Βενιζέλο δεν άρεσε η εισήγηση που είχαν διαμορφώσει από κοινού όλοι οι αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων.


Λίγες ώρες μετά την επίθεση και τους πρωτοφανείς χαρακτηρισμούς του υπουργού Εθνικής Αμυνας, ένας από τους παρευρισκομένους στη σύσκεψη, ο διευθυντής Κλάδου Πόρων υποναύαρχος Στέλιος Φενέκος υπέβαλε την παραίτησή του σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη συμπεριφορά του υπουργού Αμυνας. Κατά πληροφορίες, στην επιστολή παραίτησής του προς τον αρχηγό ΓΕΝ , ο υποναύαρχος Φενέκος διαμαρτύρεται για τις ειρωνικές γενικεύσεις κάνοντας λόγο για απολυταρχική συμπεριφορά του κ. Βενιζέλου

ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΒΕΝΙΖΕΛΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΩΝ ΧΑΡΙΤΑΤΟΥ-ΚΑΡΑΜΕΡΟΥ


ΑΝΤΩΝΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ Γ.....

Την περασμένη Κυριακή η κα. Μπακογιάννη, έκανε μια ..δυναμική εμφάνιση με άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και συνέντευξη στη REALNEWS.

Χθες, έστειλε, επιστολή της προς τον κ. Τασιούλα, ζητώντας έκτακτη σύγκληση της Κ.Ο. για να συζητήσουν για την οικονομία λες και η Ν.Δ. είναι κυβέρνηση!

Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, εδώ και μέρες ξημεροβραδιάζεται στα κανάλια και τα ραδιόφωνα επιχειρηματολογώντας (όχι και με ιδιαίτερη ικανότητα θα λέγαμε οι …κακεντρεχείς) υπέρ του ΔΝΤ.

Και χθες το βράδυ, βγήκε να «καθαρίσει το παιχνίδι» ο πάτερ φαμίλιας! Ο κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, αυτοπροσώπως! Στο Μεγάλο Κανάλι παρακαλώ!

Kαι τι ζήτησε; Να στηρίξει η Νέα Δημοκρατία τα μέτρα του κ. Παπανδρέου για να «σωθεί η Ελλάς»!

Ο κ. Μητσοτάκης, ενδιαφέρεται περισσότερο για το μέλλον της θυγατρός του και καλά κάνει! Άλλωστε κάθε πατέρας θέλει το καλό των παιδιών του! Μην είμαστε και άδικοι!

Λοιπόν, για να το σοβαρέψουμε: Ο Μητσοτάκης θέτει το εξής δίλημμα στον Αντώνη Σαμαρά:

1. Στηρίζεις τα μέτρα, οπότε καθίστασαι συνυπεύθυνος. Δεν αποκομίζεις κανένα πολιτικό όφελος. Εξαγριώνεις και τη βάση σου. Τα ποσοστά σου συρρικνώνονται. Στην πρώτη ευκαιρία, σε αμφισβητούμε. Αργότερα σε ανατρέπουμε.

2. Αν δεν στηρίξεις τα μέτρα, είσαι ανεύθυνος και οδηγείς τη χώρα στην πτώχευση. Φέρεις και το βάρος της ευθύνης! Το σύστημα σου χρεώνει την κρίση και δεν σ΄ αφήνει να σηκώσεις κεφάλι!

3. Ο κ. Μητσοτάκης επιχειρεί ένα πρόβλημα του κ. Παπανδρέου, να το αναδείξει σε πρόβλημα του κ. Σαμαρά!

Με άλλα λόγια, η γριά αλεπού της πολιτικής, στήνει ένα παιχνίδι το οποίο στη θεωρία των παιγνίων λέγεται win-win. Στο χωριό μου, μικροί το λέγαμε και τα μονά και τα ζυγά δικά μου.

politicsonline

Ποιος Δήμος Οιχαλίας με έδρα το Μελιγαλά;

Δήμος Μελιγαλά με έδρα το Μελιγαλά !

Ποια είναι και ποιος την ξέρει την Οιχαλία;

Εγώ από τότε που γεννήθηκα και γυρίζω τη Μεσσηνία τώρα… την ακούω…

Φανταστείτε στην υπόλοιπη Ελλάδα πόσοι τη γνωρίζουν…

Ρε πόσα θέλετε για να μας τρελάνετε;;;

Υπάρχει ο παγκόσμια γνωστός Μελιγαλάς κι εσείς βαφτίζετε το Δήμο… Οιχαλία;;;

Καλά το τι μηνύματα παίρνω από συμπατριώτες και μη, δεν περιγράφεται ! ! !



ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ

Βρίσκεται στην περιοχή της Άνω Μεσσηνίας και αποτελεί το μεγαλύτερο ιστορικό, εμπορικό και αγροτικό κέντρο της περιοχής.
Μάλλον οικοδομήθηκε μεταξύ 1045-1100 και αναπτύχθηκε κυρίως το Μεσαίωνα.
Στα χρόνια των Φράγκων και των Ενετών, άλλα και των Τούρκων ήταν σημαντική πολίχνη και μικρό εμπορικό κέντρο διακινήσεως των προϊόντων της πεδιάδας της Μεσσηνίας (μέχρι και σήμερα, γίνεται παζάρι στην κεντρική πλατεία του Δ.Δ. Μελιγαλά).
Υπάρχουν καταγραφές του ονόματος ως εξής: το 1700 Meli-Gala, το 1704 και το 1805 Meligala, και το 1836 στην πρώτη επίσημη εμφάνιση των οικισμών του ελεύθερου κράτους, το Μελιγαλά είναι καταγεγραμμένο ως Μελιγαλάς.
Έκτοτε, επικρατεί λανθασμένα ο τύπος σε ονομαστική πτώση.
Ο Μελιγαλάς έδωσε έντονα το παρόν το 1821 και βοήθησε αργότερα στην αποκατάσταση της ομαλότητας, όπως γράφει στα απομνημονεύματά του ο Μακρυγιάννης.
Το 1944 στο Μελιγαλά γράφτηκαν οι πιο μελανές σελίδες της σύγχρονης ιστορίας που δε σβήνονται από τη μνήμη κανενός ! ! !
Υπήρξε ένα φοβερό πλήγμα, χάθηκε το παραγωγικό δυναμικό και ο Μελιγαλάς, που πριν τον πόλεμο βρισκόταν σε μεγάλη οικονομική και εμπορική ακμή, υπέστη καθίζηση.
Οι κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις ήταν μεγάλες.
Βέβαια οι εποχές άλλαξαν και πρέπει τα γεγονότα αυτά να μην τα βλέπουμε μόνο με τη συναισθηματική τους διάσταση, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν πρέπει να παίρνουμε τα μηνύματά μας.
Στο Μελιγαλά γράφτηκε ιστορία που δεν πρέπει να ξεχνάμε, έτσι ώστε να μην επαναλαμβάνουμε τις μελανές σελίδες της.


Μαζί

Ξεκινάμε εκστρατεία για την καθιέρωση της ονομασίας του νέου Δήμου, σε «ΔΗΜΟΣ ΜΕΛΙΓΑΛΑ»

beneas13.blogspot.com/

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΓΑΛΛΩΝ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΤΡΑΠΕΖΩΝ



Η ΕΤΑΙΡΙΑ ΤΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ ΚΑΙ Η ΠΟΥΤΑΝΑ

Κάποτε μια μεγάλη εταιρία βρισκόμενη στο χείλος της καταστροφής δηλαδή στα όρια της πτώχευσης, συγκαλεί
εσπευσμένα σύσκεψη των κορυφαίων στελεχών για να αποφασίσουν πως θα αντιμετωπίσουν την κρίση και τι μέτρα
θα πάρουν για να αποφύγουν τα δυσάρεστα.

Το λόγο πήρε πρώτα ο πρόεδρος της εταιρίας και με λόγια συναισθηματικά απευθύνθηκε προς τα στελέχη του, και προς το τέλος της ομιλίας, τους ζήτησε προτάσεις και ιδέες για την αποφυγή της κρίσης.

Ενα ένα τα στελέχη ανέβαιναν στο βήμα για να υποβάλλουν τις προτάσεις τους.

Ακούστηκαν πολλές ιδέες ,ο ένας είπε ότι πρέπει να ανακαινίσουν τον χώρο της εταιρίας,άλλος είπε οτι πρέπει να αλλάξουν γραφεία ,ένας άλλος πρότεινε να τοποθετήσουν μοκέτες στο δάπεδο και πινακες στους τοίχους για να αλλάξει
όψι και να γινει πιο ευχάριστο το περιβάλλον για τους πελάτες.κάποιος είπε ότι το χρώμα από τις κουρτίνες ήταν πολύ μουντό και επιδρούσε αρνητικά στην ψυχολογία των πελατών και για αυτό πρότεινε να αλλάξουν κουρτίνες.

Οση ώρα μιλούσαν οι διευθυντάδες και τα μεγαλοστελέχη ο πρόεδρος παρατηρούσε την καθαρίστρια που σφουγγάριζε σε κάποιο σημείο της αίθουσας να χαμογελά διαρκώς. Εκνευρισμένος λοιπόν της λέει:

-Οταν ήρθες να πιάσεις δουλειά αν και ήξερα ότι δούλευες στα μπουρδέλα εγώ για να έχεις να φας ένα πιάτο φαί σε προσέλαβα αμέσως χωρίς να λάβω υπ' όψιν μου το τι δουλειά έκανες. Και συνεχίζει πιο εκνευρισμένος.
-Εσύ λοιπόν αντι να εκτιμήσεις αυτό που κάναμε για σένα και αντί να σκεφθείς την δύσκολη κατασταση που βρισκόμαστε κάθεσε και γελάς με την καταστροφή μας.
-Κύριε πρόεδρε χαμογελάω γιατί η λύση στο προβλημά σας είναι πολύ απλή.
-Τι; Δεν ντρέπεσε θα μας κάνεις μάθημα εσύ που δούλευες στα μπουρδέλα;

-Στο μπουρδέλο κυριε πρόεδρε δεν θα αλλάζαμε ουτε μοκέτες ούτε κουρτίνες.ΠΟΥΤΑΝΑ θα αλλάζαμε κυριε πρόεδρε ΠΟΥΤΑΝΑ.!

Τώρα εγώ έχω μια απορία .
Αν υποθέσουμε ότι η ΕΛΛΑΔΑ είναι η εταιρία , Η ΠΟΥΤΑΝΑ ΠΟΙΟΣ η ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ;
.

2ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό


ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΊΛΙΟΝ 29/04/10-04/05/10

Ημερήσιο Πρόγραμμα

ΠΕΜΠΤΗ 29/04

18:30 ΚΑΦΡ ΚΑΣΣΕΜ (Borhane Alaouie)

20:15 ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΝΑΡΞΗ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ με την προβολή της ταινίας

ΓΑΖΑ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ των Γιώργου Αυγερόπουλου και Γιάννη Καρυπίδη,

οι οποίοι θα παρευρεθούν και θα μιλήσουν.

Ο ηθοποιός Τάσος Ράπτης και η Σάνα Κάσσεμ, απαγγέλλουν ποιήματα του

Παλαιστίνιου ποιητή Mahmοud Darwish, στα αραβικά και τα ελληνικά, υπό

τους αυτοσχεδιαστικούς jazz ήχους κιθάρας του Γ. Ξαρχάκου

20:45 ΓΑΖΑ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ

22:00 ΤΟ ΣΙΔΕΡΕΝΙΟ ΤΟΙΧΟΣ (Mohammed Alatar)

23:00 ΤΣΙΡΚΟ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ (Eyal Halfon)



ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30/04

18:30 ΒΑΛΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΣΙΡ (Ari Folman)

20:15 ΣΗΜΕΙΟ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ (Julia Bacha, Ronit Avni)

22:00 ΤΟ ΤΟΙΧΟΣ (Simone Bitton)

23:30 Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ (Buthina Canaan Khoury)



ΣΑΒΒΑΤΟ 01/05

18:30 Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΑΠΟΜΕΝΕΙ (Elia Suleiman)

20:30 ΤΟ ΑΛΑΤΙ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ (Annemarie Jacir)

22:30 Η ΓΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ (Buthina Canaan Khoury)

23:00 9 STAR HOTEL (Ido Haar)



ΚΥΡΙΑΚΗ 02/05

18:30 ΛΙΒΑΝΟΣ (Samuel Maoz)

20:15 ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΕΜΠΟΛΕΜΗΣ ΖΩΝΗΣ (Michel Khleifi)

22:15 ΑΙΧΜΑΛΩΤΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ (Buthina Canaan Khoury)

23:00 ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ (Saverio Costanzo)



ΔΕΥΤΕΡΑ 03/05

18:30 ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΟΜΒΕΣ (Philippe Aractingi)

20:15 ΘΕΪΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ (Elia Suleiman)

22:00 ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗΣ (Elia Suleiman)

23:15 PALESTINE BLUES (Nida Sinnokrot)



ΤΡΙΤΗ 04/05

18:30 Η ΣΦΑΓΗ (Monika Borgmann, Lokman Slim, Hermann Theissen)

20:30 ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΤΩΡΑ (Hany Abu-Assad)
22:30 ΓΑΜΟΣ ΣΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ (Michel Khleifi

Κατάργηση του τμήματος Αρχαίας Ολυμπίας – Κυπαρισσίας, του νέου αυτοκινητόδρομου Πάτρα – Πύργος – Τσακώνα

Κατάργηση του τμήματος Αρχαίας Ολυμπίας – Κυπαρισσίας, του νέου αυτοκινητόδρομου Πάτρα – Πύργος – Τσακώνα αποφάσισαν τα υπουργεια Υποδομών και περιβάλλοντος.

Η λύση αυτή επελέγη προκειμένου να απεμπλακεί το έργο από την υπόθεση του Καϊάφα, για την οποία η Ελλάδα έχει παραπεμφθεί στο Ευρωδικαστήριο. Από τα βόρεια ο αυτοκινητόδρομος θα καταλήγει στην Αρχαία Ολυμπία, με την κατασκευή ενός πρόσθετου τμήματος, ενώ στο νότιο άκρο του δρόμου, θα κατασκευαστεί το τμήμα Τσακώνας – Καλού Νερού, με την προσθήκη τμήματος έως την Κυπαρισσία.

Ο υφυπουργός Υποδομών κ. Γιάννης Μαγκριώτης σε σχετική δήλωσή του τονίζει : «Όσον αφορά τη σύμβαση, ο νόμος επιτρέπει να γίνουν «προσθαφαιρέσεις» σε ένα έργο. Τμήμα του ακυρούμενου έργου θα συμψηφιστεί με την κατασκευή επιπρόσθετων τμημάτων προς Αρχαία Ολυμπία και Κυπαρισσία» . Τα τελικά σχέδια θα αποσταλούν μέσα στην εβδομάδα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καθώς η Ελλάδα βρίσκεται ένα βήμα πριν από την καταδίκη στο Ευρωδικαστήριο για το θέμα. Στόχος είναι να εγκριθεί έως το καλοκαίρι νέα μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και το έργο να απεμπλακεί».

ΡΥΘΜΙΣΗ ΧΡΕΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΙΚΑ



Τη δυνατότητα να εξοφλήσουν τα χρέη τους προς το ΙΚΑ έχουν οι εργοδότες, που θα μπουν στο νέο σύστημα ρύθμισης των οφειλών. Συγκεκριμένα παρέχεται η δυνατότητα:


* Εφάπαξ εξόφλησης των ληξιπρόθεσμων απαιτητών εισφορών με έκπτωση 40% επί των πρόσθετων τελών.

* Ρύθμισης με τμηματική καταβολή των ληξιπρόθεσμων απαιτητών εισφορών μέχρι 36 μηνιαίες δόσεις, με έκπτωση 20% επί των πρόσθετων τελών (οίκοθεν και αυτοτελών).
Το ποσό της κάθε μηνιαίας δόσης δεν μπορεί να είναι μικρότερο των 200 ευρώ.

Ρύθμιση οφειλών έως τέλος Μαΐου

Πώς να ρυθμίσετε τις ληξιπρόθεσμες οφειλές σας - Εως 31 Μαΐου


Oφειλές προς το Δημόσιο, βεβαιωμένες στις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες (Δ.Ο.Υ.) και τα Τελωνεία, καθώς και οφειλές υπέρ τρίτων που εισπράττονται μέσω των Δ.Ο.Υ., οι οποίες κατέστησαν ληξιπρόθεσμες, απαλλάσσονται κατά σημαντικό ποσοστό από προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής εφόσον εξοφληθούν εφάπαξ στο σύνολό τους ή τουλάχιστον κατά το ήμισυ έως τις 31 Μαΐου 2010. Ειδικότερα:

1 Οφειλές που υπάγονται στη ρύθμιση:

α) Οφειλές, βεβαιωμένες στις Δ.Ο.Υ. και τα Τελωνεία, οι οποίες κατέστησαν ληξιπρόθεσμες, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.δ. 356/74 ΦΕΚ 90 Α (Κ.Ε.Δ.Ε.), μέχρι και τις 31 Δεκεμβρίου 2009.

β) Από τις παραπάνω οφειλές μπορεί να υπαχθούν στη ρύθμιση μόνο, εφόσον το επιθυμεί ο οφειλέτης, αυτές που:

α) τελούν σε αναστολή είσπραξης,

β) έχουν υπαχθεί σε διευκόλυνση τμηματικής καταβολής κατά τις διατάξεις των άρθρων 13-21 ν. 2648/98 ΦΕΚ 238 Α, όπως ισχύουν καθώς και εκείνες, που έχουν υπαχθεί σε οποιαδήποτε ρύθμιση που τηρείται κατά την υποβολή της αίτησης.

2Οφειλές που δεν υπάγονται στη ρύθμιση:

Δεν υπάγονται στη ρύθμιση, ακόμη και αν ζητηθεί από τον οφειλέτη, οφειλές υπέρ ξένων κρατών, καθώς και τυχόν οφειλές, που από ειδικές διατάξεις, δεν επιτρέπεται η απαλλαγή τους από τις προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής.

3 Προϋποθέσεις υπαγωγής στη ρύθμιση:

Υποβολή αίτησης από τον οφειλέτη ή οποιοδήποτε συνυπόχρεο για την οφειλή πρόσωπο και ταυτόχρονη καταβολή έως τις 31 Μαΐου 2010.

4 Απαλλαγή από τις προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής:

α) Στην περίπτωση της εφάπαξ συνολικής εξόφλησης, έως τις 31 Μαΐου 2010, απαλλαγή ποσοστού ογδόντα τοις εκατό (80%) των προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής που επιβαρύνουν τις οφειλές έως την ημέρα της καταβολής.

β) Στην περίπτωση εφάπαξ καταβολής έως τις 31 Μαΐου 2010 τουλάχιστον του πενήντα τοις εκατό (50%) των συνολικών ληξιπρόθεσμων οφειλών απαλλαγή ποσοστού εξήντα τοις εκατό (60%) των προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής που τις επιβαρύνουν μέχρι την ημέρα της καταβολής. Το πενήντα τοις εκατό (50%) της οφειλής πρέπει να αφορά το σύνολο μεμονωμένης εγγραφής ή εγγραφών κατά το μέρος αυτών που έχει καταστεί ληξιπρόθεσμο. Είναι αυτονόητο ότι το ποσό της οφειλής που απομένει βαρύνεται με προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής με βάση τα στοιχεία της βεβαίωσης.

1286 - Πόλεμος Τήνου - Νάξου - Σύρου για ένα γάιδαρο


Εν έτει 1286, ηγεμονεύοντος του Δουκάτου Ναξίας Μάρκου του Β΄ Σανούδου, ήτοι εν εποχή καθ’ ην ήρχισαν συγκεντρούμενοι περί τον λόφον της άνω Σύρου οι ευάριθμοι εγχώριοι μετά των προσελθόντων έξωθεν ξένων, πειραταί τινές είχον αρπάσει από των ονοστασίων του Δουκός της Τήνου Γκίζη εύμορφον οχευτήν όνον, εξ εκείνων οίτινες απετέλουν τον πολυτελή κόσμον των ιπποτών των νήσων.


Οι πειραταί θεωρήσαντες πολύτιμον την λείαν έσπευσαν να πλεύσωσιν εις Νάξον και να πωλήσωσιν τον αρπαγέντα όνον εις τον υιόν του Δουκός της Νάξου Σανούδου Γουλιέλμον, όστις νεαρός έτι ηγεμονόπαις και πρίγκηψ έμελλε να ποιή τας εκδρομάς του εις την νήσον δι’ αυτού. Ο Τήνιος Δουξ μαθών την αρπαγήν του όνου και την πώλησίν του εις τον Γουλιέλμον Σανούδον μαίνεται, υποπτεύεται μυστικήν τινά συνεννόησιν του Ναξίου πρίγκηπος μετά των πειρατών.

Το γεγονός λαμβάνει πολιτικόν χαρακτήρα και άνευ τελεσιγράφων και αιτήσεων ικανοποιήσεως προετοιμάζεται να ικανοποιηθή μόνος αρπάζων μετά του όνου και μίαν νήσον από του Δουκάτου Ναξίας και τοιαύτην εύρε την πλησιεστέραν αυτώ, ήτοι την Σύρον, ην ήλπισεν άνευ δυσχερειών να κατακτήση και προσκολλήση εις το Δουκάτον της Τήνου (1)∙ εξοπλίζει λοιπόν τον δουκικόν στόλον του, ήτοι πλοιάριά τινα, ναυλοχούντα εν τω λιμένι της Τήνου και εκπλέει κατά της Σύρου, ην πολιορκεί, ή μάλλον ειπείν, αποκλείει τον λιμένα αυτής και προσκαλεί τους Συρίους εις παράδοσιν. Αλλ’ οι Σύριοι αντέστησαν και εμήνυσαν τον κίνδυνον τω Δουκί Μάρκω Σανούδω ευρισκομένω τότε εν Άνδρω. Αλλ’ επικουρία δεν έφθανεν∙ η πολιορκία δεν ελύετο και ίσως ήθελεν ευχερώς περιέλθει η Σύρος εις τον τήνιον Δούκα, εάν δεν ελύετο η πολιορκία τη επεμβάσει Γάλλου ναυάρχου. Ιδού πώς ιστορούνται τα της λύσεως της πολιορκίας και της συμφιλιώσεως των πολεμίων Δουκών Τήνου και Ναξίας.

Καθ’ ην εποχήν επολιορκείτο έτι η Σύρος υπό του Γκίζη ο αρχιναύαρχος του βασιλέως της Σικελίας Ναρζώτος Δε Τουσύ (Narjaut De Toucy) διευθυνόμενος μετά του στόλου του, ήτοι των δύο κατέργων του και ενός πλοίου εις Αντιόχειαν, ης ηγεμονίς ήν η Λουκία, προσήγγισεν εις την νήσον Μήλον, είτ’ εκ τρικυμίας αναγκασθείς, είτ’ εκ πόθου ίνα επισκεφθή την συγγενή του Κασσάνδραν Σανούδου, σύζυγον του νεωτέρου υιού του Σανούδου και ηγεμονίδα της Μήλου. Η Κασσάνδρα, γυνή ικανότητος, συγγενής ισχυρών βαρόνων και πριγκήπων της εποχής εκείνης, θυγάτηρ του Ενετού βαρόνου Καλαβρύτων Γοτφρείδου Δε Τουρναί, γνωρίζουσα τον κίνδυνον ον διέτρεχεν η πολιορκουμένη Σύρος, ανήκουσα εις το Δουκάτον του πενθερού της Σανούδου, επισκέπτεται τον ναύαρχον Narjaut De Toucy, και τον πείθει να μεσολαβήση υπέρ των Συρίων, λύων την πολιορκίαν αυτής και κηρυττόμενος σύμμαχος του Δουκός Σανούδου.

Ο ναύαρχος εκπλέει αμέσως, παραλαμβάνει εξ Άνδρου τον εκεί διαμένοντα Δούκα Σανούδον και ελθών εις Σύρον λύει την πολιορκίαν αυτής και συντελεί εις την φιλίωσιν των πολεμίων Δουκών, Σανούδου και Γκίζη, ους επί πλέον διήλλαξεν συμπεριλαβών μετ’ αυτού αμφοτέρους εις Εύριπον, ένθα ως διαιτητήε ειρήνευσεν αυτούς ο Ενετός Βάιλος Ιάκωβος ο Δαμολίνος. Και η μεν Σύρος έμεινε πάλιν τω Δουκί Ναξίας, ουχ ήττον η πολιορκία αύτη και η αντίστασις επήνεγκον δι’ αμφοτέρους δαπάνην τριάκοντα χιλιάδων σολδίων, άτινα βεβαίως δι’ εκείνην την εποχήν και οτυς πτωχούς Συρίους ήσαν πολλά.

*Βεβαίως εν τη πολιορκία ταύτη της Σύρου το μήλον της έριδος δεν ήτο ο αρπαγείς όνος, αλλ’ αυτή αύτη η Σύρος. Η αρπαγή του όνου ήτο πρόχειρος αφορμή προς κατάκτησιν της νήσου, ην δεν ηδύνατο κατά τα φαινόμενα να φρουρήση ο Δουξ αυτής Σανούδος, καθόσον αφήκεν αυτήν πολιορκουμένην και υπερασπιζομένην υπό μόνων των κατοίκων αυτής, οίτινες απετέλουν άτακτον και πολύγλωσσον έτι πληθυσμόν, συγκροτηθέντα εκ των συρρευσάντων αυτ’οθι ξένων. Ο ευμαθής φίλος μου Σ.Π. Λάμπρος εκτιθέμενος μετά χαριτολογίας τα της αρπαγής του όνου προστίθησι: «Αλλά το πράγμα ήτο σπουδαίον. Δεν πρόκειται περί κοινής αρπαγής ή κλοπής∙ αν ο όνος ηγοράζετο παρά ναξίου τινός οπωροπώλου και ηναγκάζετο να μαστιγώται μεταφέρων πορτοκάλλια ή σταφυλάς, υπομονή! Θα ετιμωρείτο δικαίως διότι έστερξεν εις την αρπαγήν, επειδή αληθεύει και περί των όνων ότι είπεν ο Ηρόδοτος περί των γυναικών, ότι ει μη αυταί εβούλοντο ουκ αν αρπάζοιντο.


Αλλά δεν είχεν ούτως η υπόθεσις. Ο όνος επωλήθη εις τον υιόν του γείτονος δουκός∙ και λοιπόν ο κυρ Γουλιέλμος εποχούμενος επί του ηρπαγμένου δασύτριχος αγγέλου, πλουσίως κεκοσμημένου δια πορφυροβαφών και χρυσοϋφάντων φαλάρων, θα κατώρθου θαυμάσια πράγματα, θα επετύγχανε να θέλξη την νησιωτικήν καμμιάς ναξίας νύμφης καρδίαν, αι δε παράλιοι καρδίαι, αν και ψυχρότεραι των μεσογείων δια την πνέουσαν ποντιάδα, μετέχουσιν όμως και της οιονεί ευωδίας της θαλάσσης και της αρμονίας του κύματος, αν και κάπου κάπου αρέσκονται να ομοιάσωσι προς τα θολωμένα νερά του τεταραγμένου αιγιαλού. Πάντα ταύτα και έτι άλλα πολλά, ιπποτικώτερα και δυναστικώτερα, έβαλε κατά νουν ο τήνιος δουξ Βαρθολομαίος και εσκέφθη, ότι η παρά του Γουλιέλμου αγορά του όνου ήτο προσβολή, ην δεν ώφειλε ν’ ανεχθή.

Και λοιπόν, ως άλλος Ναπολέων, εγρήγορα εγρήγορα παρασκευάζει τον στόλον αυτού, όσα δηλαδή πλοία τω ευρέθησαν πρόχειρα, και αποπλέει… Κατά της Νάξου, όπου το σώμα του εγκλήματος; Ουχί, αλλά κατά της Σύρου, υποκειμένης και ταύτης εις την αρχήν του πατρός του αυθαδώς αγοράσαντος τον κλοπιμαίον όνον». Ημ. Οικ. 872
…………………………………………

Από την Ιστορία της νήσου Σύρου, του Τιμολέοντος Δ. Αμπελά,
τυπ. Εν Ερμουπόλει Σύρου, 1874

ΑΠΟΨΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΡΟΥ

Ο «Καλλικράτης», τα πειράματα και οι αντιθέσεις


«Πέλοψ ο Ταντάλειος ες Πίσαν μολών...».
Βρίσκεται επί θύραις η διοικητική μεταρρύθμιση «Καλλικράτης», από το όνομα του αρχιτέκτονα που μαζί με τον μεγάλο αρχιτέκτονα Ικτίνο έχτισε τον Παρθενώνα.
Είχε προηγηθεί πριν από 12 χρόνια ο «Καποδίστριας». Η αποτυχία του είναι γεγονός αυταπόδεικτο. Αν είχε επιτύχει, προς τι η καινούργια αλλαγή;

Το κόστος διοικήσεως και λειτουργίας των ΟΤΑ του «Καποδίστρια» αυξήθηκε θεαματικά, σχεδόν υπερδιπλασιάστηκε.
Και ενώ δεν υπάρχει καμία έκθεση αξιολόγησης οικονομικά και διοικητικά των αποτελεσμάτων του «Καποδίστρια», οι μεταρρυθμισιομανείς προχωρούν ακάθεκτοι στον «Καλλικράτη», υπό την παράξενη σιωπή όλων των «θιγομένων».

Καρατομούνται νομάρχες και δήμαρχοι με την κατάργηση των παραδοσιακών και ιστορικών, θα προσέθετα, νομαρχιών και δήμων και σιωπούν, θυμίζοντας το «σφάξε με, αγά μου, ν΄ αγιάσω». Βέβαια, δεν είναι και τόσο δυσανάγνωστη η αιτία της περίεργης συναίνεσης των λεγομένων «αυτοδιοικητικών».

Είναι η προσδοκία ότι κάποιον ρόλο θα βρουν στη νέα δομή για την ικα νοποίηση των όποιων φιλοδοξιών τους.
Είναι πολιτικός παραλογισμός και αβάσταχτος αβδηριτισμός (έχτιζαν πολυτελείς κρήνες, λέει η σκωπτική παράδοση για τους Αβδηρίτες, ενώ δεν είχαν νερό) να επιχειρείται σήμερα αυτό το πολυδάπανο πείραμα. Υπολογίζεται ότι ο «Καλλικράτης» θα κοστίσει περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ ως πρόσθετο δαπάνημα. Είναι ώρα τώρα για τέτοια πειράματα;

Είμαι αντίθετος προς τον «Καλλικράτη» για δύο σοβαρότερους ακόμη λόγους:

Πρώτος, γιατί η εκλεγμένη Περιφέρεια διαμορφώνει τις προϋποθέσεις για δυνητικό ακρωτηριασμό του ενιαίου και αδιαίρετου έθνους-κράτους. Η «γκιλοτίνα» στήνεται. Οι συνθήκες περιμένουν την ωρίμανσή τους. Δοβλετοποίηση, βιλαέτια και ποικίλες αυτονομήσεις λαμβάνουν θέση μάχης. Η Ισπανία, η Ιταλία και το Βέλγιο, ας περιορισθούμε σ΄ αυτά, με τις αυτονομημένες περιφέρειές τους αντιμετωπίζουν κινδύνους εθνικής αποσύνθεσης.

Και δεύτερος, γιατί ο υπερδιευρυμένος δήμος του «Καλλικράτη» καταστρέφει τον κοινοτισμό, την πανάρχαια φυσική, πολιτική, οικονομική, κοινωνική, πολιτισμική και διοικητική έννοια χάρη στην οποία επέζησε στους αιώνες ο Ελληνισμός. Η προθυμία με την οποία προτίθενται οι τοπικοί άρχοντες και οι μεταρρυθμισιομανείς του «Καλλικράτη» να προσχωρήσουν στο εγχείρημα χάριν των ευρωπαϊκών κονδυλίων μού θυμίζει τον μύθο και την τύχη των συντρόφων του Οδυσσέα στο παλάτι της Κίρκης.

Αναγνωρίζουμε ότι οι παραγωγικές σχέσεις έχουν αλλάξει. Η παραδοσιακή γεωργοκτηνοτροφία έχει δραματικά υποχωρήσει τις τελευταίες δεκαετίες. Οι ανάγκες όμως για γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα της ελληνικής γης παραμένουν και περιμένουν με τις κατάλληλες προσαρμογές να σώσουν την ελληνική οικονομία. Η πλαστική και εικονική οικονομία των άχρηστων και καταναλωτικών υπηρεσιών εξήντλησε τα όριά της. Και αυτή είναι η βασική αιτία της οικονομικής κρίσης που μας πλήττει. Αντί να βάζουμε την ταφόπλακα στα θνήσκοντα χωριά μας, ας σκεφθούμε πώς θα μπορούσαν να σωθούν και να διαδραματίσουν έναν επωφελή ρόλο.
Υστερόγραφο: Κλείνω αυτό το σημείωμα με μια έκκληση.

Ας διορθώσουν οι κυβερνώντες ένα ασυγχώρητο σφάλμα, που χρονολογείται από τη δεκαετία του ΄80, από την «εποχή Κουτσόγιωργα». Τότε ακρωτηριάστηκε η Πελοπόννησος με την ανιστόρητη, παράλογη και καθαρά φαυλοπελατειακή απόφαση να υπαχθούν η Ηλεία και η Αχαΐα στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, που κατά βιασμό της γεωγραφίας, της Ιστορίας, της παράδοσης και των οικονομικοκοινωνικών δεδομένων πλασματικά σχηματίστηκε. Το μέγεθος του ανοσιουργήματος καταγγέλλει ο Ευριπίδης στην τραγωδία του «Ιφιγένεια εν Ταύροις» και μαρτυρεί ενώπιον του δικαστηρίου της αιώνιας Ιστορίας:
«Πέλοψ ο Ταντάλειος ες Πίσαν μολών θοαίσιν ίπποις...».

(Ο Πέλοπας, ο γιος του Ταντάλου, ήλθε με γοργά άλογα στην Πίσα...).
Η Πίσα του Οινομάου όπου έφθασε ο Πέλοπας βρίσκεται στην Ηλεία. Ηταν η διοργανώτρια πόλη των Ολυμπιακών Αγώνων. Από τον Πέλοπα έλαβε το όνομά της η Πελοπόννησος. Δεν είναι έγκλημα το να αφαιρούμε από την ενιαία Πελοπόννησο την Αχαιοήλιδα όπου έφθασε και εβασίλευσε στο βασίλειο της Πισάτιδος Χώρας ο Πέλοπας;

Αλλά και όλοι οι ιστορικοί, από τον Ηρόδοτο και τον Θουκυδίδη ως τον συγγραφέα του Χρονικού του Μορέος, αναγνωρίζουν την Αχαΐα και την Ηλεία ως φυσικά συστατικά μέρη του Μοριά, της Πελοποννήσου. Αυτή είναι η ιστορική, φυσική και ηθική τάξη των πραγμάτων. Τα άλλα είναι παραλλαγές εθνικής και κοινωνικής φθοράς.

Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

"H δουλειά μας είναι να βγάζουμε λεφτά, δεν υπάρχει εξάλλου νόμος που να απαγορεύει να εκμεταλλευτείς τον μαλάκα" AMIT SARKAR


ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ:

ΠΩΣ Η GOLDMAN SACHS ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ


Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου


Ενδιαφέρον θα ήταν να μάθουμε εάν η Γκόλντμαν Ζακς διατηρούσε ή και συνεχίζει να διατηρεί κάποιον "τοποτηρητή" και στα καθ' ημάς και σε ποιο ακριβώς πόστο.

Σε κυβερνητικό ή μήπως σε κρατικό που πάντως επηρεάζει καθοριστικά κρίσιμες κυβερνητικές αποφάσεις σχετικά με την οικονομία και τη διαχείριση των δημοσιονομικών μας προβλημάτων.
Πως θα σας φαινόταν αν ο προπονητής του Ολυμπιακού έπαιζε 100 εκατομμύρια στο Προ-Πο, ποντάροντας στην ήττα και τον υποβιβασμό της ομάδας του και συνιστώντας στους φίλους του να κάνουν το ίδιο;

Τι θα έκαναν οι οπαδοί των Ερυθρολεύκων σε έναν τέτοιο προπονητή;

Αυτό ακριβώς φαίνεται ότι κάνει η τράπεζα Γκόλντμαν Ζακς, κύριος σύμβουλος επί σειρά ετών των ελληνικών κυβερνήσεων σε θέματα χρέους και ιδιωτικοποιήσεων, προνομιακός συνομιλητής των Πρωθυπουργών και από τους κύριους διαχειριστές του δημόσιου χρέους μας. Με το ένα χέρι, η τράπεζα κερδίζει δισεκατομμύρια από τις "συμβουλές" της και τη διαχείριση του χρέους. Με το άλλο, παίζει στην αγορά CDS ποντάροντας στη χρεοκοπία της Ελλάδας, σε στενή συνεργασία με το κερδοσκοπικό χετζ φαντ Πόλσον, που κέρδισε του κόσμου τα λεφτά στην κρίση του 2008.

H Γκόλντμαν φροντίζει ταυτόχρονα να υπονομεύει την ελληνική αξιοπιστία, τινάζοντας στον αέρα τα ελληνικά επιτόκια και οδηγώντας τη χώρα στον γκρεμό! Αν δεν χρεοκοπήσει η Ελλάδα κερδίζει από τα αυξημένα επιτόκια, αν χρεοκοπήσει κερδίζει από τη χρεοκοπία. Κερδίζει στήνοντας τη φούσκα, κερδίζει και ξεφουσκώνοντας τη φούσκα, πιστή στην αρχή "άρπαξε το τσεκ πριν σκάσει το καρπούζι". Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα καρπούζι. Η τράπεζα το παρουσιάζει ως υπαρκτό, κερδίζει από την πώλησή του και το αφήνει να σκάσει πριν το πάρει στα χέρια του ο αγοραστής.
Δεν είναι πρώτη φορά που το κάνει, είναι η πάγια μέθοδός της, χάρη στην οποία κυριάρχησε στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική αγορά, εξοντώνοντας τους ανταγωνιστές. Η Γκόλντμαν γιγαντώνεται απομυζώντας τους πελάτες-θύματα, γι' αυτό την ονόμασε βαμπίρ=βρυκόλακα η Λιμπερασιόν.

Τα ίχνη της εντοπίζονται πίσω από όλες τις φούσκες και οικονομικές καταστροφές (κερδοσκοπία πετρελαίου, μετοχών υψηλής τεχνολογίας κ.ο.κ.).
Η τράπεζα πρωταγωνίστησε στα σάπια στεγαστικά δάνεια, οδηγώντας στην καταστροφή του 2008. Τότε, οι τραπεζίτες ανάγκασαν τις κυβερνήσεις να ξοδέψουν 11.400 δισεκατομμύρια δολλάρια (αν έχετε τρόπο να φαντασθείτε ένα τέτοιο ποσό) για να καλύψουν τις νομότυπες ή μη απάτες των τραπεζών. Αφού σώθηκαν από τη χρεοκοπία, βγάζοντας μάλιστα και κάτι τις, οι τραπεζίτες επανήλθαν στα ίδια βάζοντας στο στόχαστρο ευάλωτα κράτη. Και δοκιμάζοντας το ευρώ, προτού κατοχυρωθεί ως παγκόσμιο αποθεματικό, υπονομεύοντας την αμερικανική κυριαρχία.

Η ΦΙΡΜΑ: ΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ-ΒΑΜΠΙΡ

Οι Αμερικανοί λατρεύουν τα παρατσούκλια. Τη CIA τη λένε «The Company» (H Εταιρεία). Τη Μαφία «The Family» (Η Οικογένεια). Την Goldman Sachs «The Firm» (Η Φίρμα). Γκόλντμαν και Σαξ ήταν δύο Γερμανοεβραίοι μετανάστες. 'Ίδρυσαν την τράπεζα το 1869, αλλά δεν θα μπορούσαν ίσως να φανταστούν ότι θα γινόταν σήμερα η μεγαλύτερη στον κόσμο, αλλά και μια πραγματική, αν και αφανής, όσο μπορεί, υπερκυβέρνηση του κόσμου.

Η Γκόλντμαν δεν έχει απλώς καλές σχέσεις με την αμερικανική κυβέρνηση, είναι, σε μεγάλο βαθμό, η κυβέρνηση. Το μυστικό της επιτυχίας της; 'Έσπαγε πρώτη όλες τις κρατικές ρυθμίσεις και ηθικές δεοντολογίες, ποντάροντας και κερδίζοντας από την χρεοκοπία των πελατών της! Μπορούσε να το κάνει, γιατί είχε ανθρώπους της στην κυβέρνηση και την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ, σε ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, σε ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες και την ίδια την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Επηρεάζει καθοριστικά τις αποφάσεις που διαμορφώνουν την τραπεζική αγορά και τις ρυθμίσεις της.

Η αχαλίνωτη κερδοσκοπία της συνέβαλε στο Κραχ του 1929. "In God we Trust" γράφει κάθε δολλάριο, ΅In Goldman Sachs we Trust", παρέφρασε ο Τζων Κένεθ Γκαλμπρέιθ, που της αφιέρωσε ένα κεφάλαιο του βιβλίου του για την κρίση. Στις δεκαετίες του "κρατισμού" που ακολούθησαν, η Γκόλντμαν έγινε πιο προσεκτική, έφτιαξε το όνομά της και είχε μάλιστα μότο την "μακροπρόθεσμη απληστία". Διεύρυνε προσεκτικά την επιρροή της, διεισδύοντας σταδιακά και "φυτεύοντας" τους ανθρώπους της στα βασικά κέντρα οικονομικής εξουσίας ΗΠΑ και Ευρώπης, στις κυβερνήσεις και τις κεντρικές τράπεζες. 'Ώσπου, οι σταδιακές "απελευθερώσεις" της αγοράς χρήματος πέρασαν το κρίσιμο σημείο, στα τελευταία χρόνια Κλίντον, με Υπουργό Οικονομικών τον Ρούμπιν, επιτρέποντας στην τράπεζα να παίξει άγρια το "μεγάλο παιχνίδι" της, την οικοδόμηση μιας παγκόσμιας "Αυτοκρατορίας του Χρήματος"

Η Γκόλντμαν εκμεταλλεύθηκε τις "απελευθερώσεις" και την κατάργηση των περισσότερων φραγμών και ρυθμίσεων (που συχνά προκάλεσε η ίδια), συμπρωταγωνιστώντας στο στήσιμο της μιας φούσκας μετά την άλλη. Μπόρεσε να το κάνει, γιατί επηρέαζε με τους ανθρώπους της καθοριστικά την αμερικανική και ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική. Η μεγάλη ευκαιρία της ήταν η κρίση του 2008.

Πρωταγωνίστησε στον μπουμ των στεγαστικών δανείων προς αναξιόπιστους δανειολήπτες, μετά ανακάτεψε τα "τοξικά δάνεια" με υγιέστερα προϊόντα και τα πούλησε ως υγιή. Μετά κερδοσκόπησε εις βάρος των αγοραστών των προϊόντων της στην δευτερογενή αγορά CDS, των ασφαλιστικών συμβολαίων έναντι αναξιόπιστων χρεών, επιταχύνοντας την κρίση. Από τη μια κέρδισε μεταπουλώντας στεγαστικά δάνεια, από την άλλη ποντάροντας και συμβάλλοντας στην καταστροφή των προϊόντων της. Κύριο εργαλείο της ήταν η αγορά CDS (Credit Default Swaps), δευτερογενών χρηματοπιστωτικών προϊόντων, ασφαλίστρων έναντι χρεοκοπίας, μια από τις πιο αδιαφανείς και πιο απορυθμισμένες. Τρεις τράπεζες ελέγχουν το 75% της αγοράς, Γκόλντμαν, J.P. Morgan και Ντώυτσε Μπανκ.


¨Όταν ξέσπασε η κρίση, η Γκόλντμαν χρησιμοποίησε τον άνθρωπό της στην κυβέρνηση, τον Υπουργό Οικονομιών Πόλσον για να αποτρέψει κάθε συνδρομή στις τράπεζες, οδηγώντας στη χρεοκοπία τον κύριο ανταγωνιστή της, τη Λήμαν Μπράδερς. Όταν η Λήμαν χρεοκόπησε, ο Πόλσον άλλαξε αμέσως ρότα και έσπευσε να διασώσει τις υπό χρεοκοπία τράπεζες. Η Γκόλντμαν όχι μόνο απηλλάγη του κύριου ανταγωνιστή, αλλά και κέρδισε 13 δις δολλάρια από το σχέδιο σωτηρίας. (Μια εκπληκτική έρευνα για την Γκόλντμαν Ζακς δημοσιεύεται στο περιοδικό "Τετράδια", τεύχος 57-58, των εκδόσεων "Στοχαστής")

. Σε αυτή την "τράπεζα που τρομάζει", κατά την έκφραση της Λιμπερασιόν, ανέθεσαν διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις, μετά το 1998, σημαντικό μέρος της διαχείρισης του ελληνικού χρέους και της εμπιστεύτηκαν το μέλλον του ελληνικού λαού.

"Η Γκόλντμαν Ζακς είναι παντού"

H φράση ανήκει στον Ματ Ταιμπι, ερευνητή δημοσιογράφο, που υπογράφει μια μεγάλη έρευνα για την Γκόλντμαν στο περιοδικό Rolling Stone. H μέθοδος της Φίρμας είναι ο . εισοδισμός, τόσο επιτυχής που η τράπεζα απέκτησε και δεύτερο παρατσούκλι, αφού την ονομάζουν και "κυβέρνηση Ζακς". Επιλέγει στελέχη της, τα κάνει εκατομμυριούχους και μετά τους . βρίσκει δουλειά στις κεντρικότερες θέσεις του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Ιδού μερικά από τα αστέρια του διεθνούς δικτύου της:

Mario Draghi Υπεύθυνος ιδιωτικοποιήσεων στην Ιταλία (1991-2001), αντιπρόεδρος Ευρώπης της Goldman Sachs (2001-2006), Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Ιταλίας, υποψήφιος για τη θέση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας

Otmar Issing Επικεφαλής οικονομολόγος και αρχιτέκτονας της νομισματικής στρατηγικής της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας (1998-06), διεθνής σύμβουλος της Goldman Sachs, Πρόεδρος του Center for Financial Studies στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης. Με πρόσφατο άρθρο του στους Financial Times συγχαίρει τους Ευρωπαίους ηγέτες για τη σθεναρή αντίστασή τους στην καταστροφική, όπως την χαρακτηρίζει, ιδέα μιας ευρωπαϊκής βοήθειας στην Ελλάδα. Η εφημερίδα αναφέρει όλες τις ιδιότητες του αρθρογράφου, πλην αυτής του συμβούλου της Goldman Sachs.

Lloyd Blankfein Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής της Goldman Sachs. Ο χειρότερος Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής του 2009 κατά το Forbes, πρόσωπο της χρονιάς κατά τους Financial Times. Ετήσια αμοιβή 53 εκατομμύρια δολλάρια.

Henry Paulson Μετά από 30 χρόνια στη Φίρμα, έγινε Υπουργός Οικονομικών του Μπους.

Lawrence Summers Σύμβουλος του Κλίντον, του Μπους και του Ομπάμα. Αρχιτέκτονας της φιλελευθεροποίησης του χρηματοπιστωτικού τομέα. Προστατευόμενος του Ρούμπιν, βετεράνου της Φίρμας

Dan Jester Στην κυβέρνηση Ομπάμα. Αναμείχθηκε στη διάσωση της ΑΙG, όπου ένα μεγάλο μέρος από το κεφάλαιο που δαπανήθηκε κατέληξε στην Goldman Sachs

Η επιχείρηση "Χρεοκοπία της Ελλάδας"

To 1998 η ελληνική κυβέρνηση έθεσε ως κύρια επιδίωξη την ένταξη στην ΟΝΕ. Τα νούμερα δεν έβγαιναν. Η Αθήνα θα μπορούσε ίσως να περιορίσει τη φοροδιαφυγή των μεσαίων-ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων που δεν συνηθίζουν να πληρώνουν φόρους, αφήνοντας την στήριξη του κράτους στους μισθωτούς και συνταξιούχους (που ταυτόχρονα κατηγορούν ως ανεπρόκοπους). Θα μπορούσε να περιορίσει την παραοικονομία ή το κόστος της διαφθοράς. Θα μπορούσε να σκεφτεί άλλες αναπτυξιακές στρατηγικές. Προτίμησε τον εύκολο, αν και πανάκριβο, δρόμο, το μασκάρεμα του χρέους. Για να το κάνει απευθύνθηκε, σύμφωνα με τους New York Times και τη Wall Street Journal, στη διαβόητη Goldman Sachs. Για τη συνεργασία αυτή την εγκαλεί τώρα και ζητά να πληροφορηθεί τι έγινε η Κομισιόν. Γράφει σε μια έρευνά του το γαλλικό Μαριάν: "Για την πιο μεγάλη τράπεζα του κόσμου, η πατρίδα της δημοκρατίας μετετράπη σε αγελάδα προς άρμεγμα. ¨Όταν ο Γκάρυ Κον προσγειώνεται στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, το 2001, οι έλληνες αξιωματούχοι τον περιμένουν όπως τον Μεσσία o Σημίτης αποφασίζει να βάλει τον λύκο μέσα στο μαντρί".

H Γκόλντμαν Σαχς, γράφει το περιοδικό, "διαφθείρει" την ελληνική κυβέρνηση "πείθοντάς" την
ότι μπορεί με τα προϊόντα της να χρηματοδοτεί τις δαπάνες της. Η Γκόλντμαν βγάζει 300 εκατομμύρια δολλάρια, για να κρύψει η ελληνική κυβέρνηση, όλο κι όλο, ένα δάνειο ενός δις. 30% εις βάρος του ελληνικού δημοσίου πάει το νταβατζηλίκι. Ο οίκος αξιολόγησης Μούντις καλύπτει την επιχείρηση αξιολογώντας με άριστα την Ελλάδα. Η ατιμωρησία οδηγεί σε μονιμοποίηση των πρακτικών. Το τελευταίο από αυτά τα προϊόντα είναι ο "Titlospe", δάνειο 5,3 δις το 2009.

Με τη μέθοδο αυτή, η Αθήνα χρησιμοποίησε διάφορα δομημένα προϊόντα για να κρύψει το πραγματικό ύψος του χρέους επιτρέποντας στην Ελλάδα να εκπληρώσει τεχνικά, όχι όμως και ουσιαστικά, τα κριτήρια του Μάαστριχτ, πρακτική που άρχισε το 1998 και συνεχίστηκε μέχρι τις αρχές του 2009. Η Γκόλντμαν, η Εθνική Τράπεζα και η ελληνική κυβέρνηση δημιούργησαν ένα "νεφέλωμα" διεθνών εταιρειών που ειδικεύτηκαν στην αγοραπωλησία ελληνικών τίτλων μετασχηματισμένων σε ιδιόμορφα, δομημένα προϊόντα.

¨Όλα ήταν νόμιμα, υποστηρίζεται σήμερα. Και τα δάνεια στους άστεγους που ανατίναξαν το τραπεζικό σύστημα νόμιμα ήταν, δεν ήταν όμως προς το δημόσιο συμφέρον. H φούσκα που δημιουργήθηκε είναι αυτή ακριβώς που σκάει σήμερα στα μούτρα μας, έχοντας οδηγήσει το ελληνικό κράτος στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Η Κομισιόν πάντως δεν έχει πεισθεί για τη νομιμότητα ορισμένων από τις διαδικασίες αυτές. ¨Ενα από τα συνηθέστερα κόλπα της Γκόλντμαν είναι η έκδοση χρεογράφων σε άλλο νόμισμα από μια χώρα και η εν συνεχεία χρήση swaps για κάλυψη από αλλαγές ισοτιμιών.

Το κόλπο, που υποπτεύεται η Κομισιόν ότι έγινε και εξετάζει τη νομιμότητά του, αρχίζει από κει και πέρα, με την αυθαίρετη αλλαγή από την κυβέρνηση και την κεντρική τράπεζα της ισοτιμίας, χωρίς να το ανακοινώσει σε κανένα, σύμφωνα με το γαλλικό ρεπορτάζ. Με τον τρόπο αυτό, βελτιώνει την αξία του χρέους. Η δεύτερη μέθοδος είναι η πρόβλεψη μελλοντικών εξόδων. Σύμφωνα με τη Λιμπερασιόν, η Γκόλντμαν πρότεινε στην κυβέρνηση της ΝΔ να προεξοφλήσει έσοδα των αεροδρομίων, "μειώνοντας" λογιστικά το χρέος κατά 0,5% του ΑΕΠ. Για την ωραία αυτή συμβουλή, ένα ακόμα λογιστικό τρικ, το ελληνικό κράτος πλήρωσε ένα ποσό 200-300 εκατομμυρίων ευρώ.


Τα ήξεραν

Το γεγονός ότι και άλλες ευρωπαϊκές χώρες προσέτρεξαν στη "δημιουργική λογιστική", σε νομότυπες απάτες, δεν απαλλάσσει τους ¨Έλληνες ιθύνοντες των ευθυνών τους, δείχνει όμως τον βαθμό διάβρωσης και εξάρτησης και άλλων Ευρωπαίων. Είναι πολύ δύσκολο επίσης να πιστέψουμε ότι Βρυξέλλες, Παρίσι και Φρανκφούρτη δεν ήξεραν και δεν άφησαν να γίνουν όλα αυτά, προφανώς αποβλέποντας σε μεγάλα πολιτικά-οικονομικά οφέλη. Η Φρανκφούρτη παίρνει κάθε χρόνο λεπτομερείς εκθέσεις της Τράπεζας της Ελλάδας. Γνωρίζει ακριβώς πόσο είναι το χρέος. Το ξέρανε και το Νοέμβριο, όταν η κυβέρνηση τους ανακοίνωσε ότι είναι διπλάσιο, όπως το ήξεραν και οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης και οι τράπεζες, κάνανε όμως τους έκπληκτους. Η ευθύνη είναι μοιρασμένη, αλλά οι ¨Έλληνες θα πληρώσουν τη νύφη.

Η υπόθεση δείχνει επίσης πόσο η Ευρώπη είναι υπονομευμένη εκ των έσω, αφού αναθέτει σε αμερικανικές τράπεζες τη διαχείριση των πιο σημαντικών πτυχών και ευάλωτων σημείων των οικονομικών της (όπως κάνει άλλωστε και στους τομείς προσωπικών δεδομένων, περιλαμβανομένων των τραπεζικών λογαριασμών και κάθε άλλης πληροφορίας που μεταφέρει στις αμερικανικές υπηρεσίες, δήθεν για την τρομοκρατία). Πρόσφατα, ο ευρωβουλευτής Νίκος Χουντής αποκάλυψε με ερώτησή του την αναγνώριση, σε κανονισμό της Κομισιόν, του ρόλου των τριών κυρίως αμερικανικών οίκων αξιολόγησης, την ίδια στιγμή που το αμερικανικό Κονγκρέσο τους καλεί να δώσουν εξηγήσεις!

Η Ελλάδα έκρυψε με τον τρόπο αυτό τα προβλήματα κάτω από το χαλί, ώσπου, στις αρχές του 2009, άρχισαν να έρχονται οι πληροφορίες από τη Γερμανία για κίνδυνο χρεοκοπίας της Ελλάδας (σχετικά δημοσιεύματα του Σπήγκελ και άρθρο του Κώστα Σημίτη στην Ημερησία). Τον Σεπτέμβριο 2009, με πρωτοβουλία της Γκόλντμαν και μεσολαβητή την εταιρεία Markit, συγκροτείται κονσόρτσιουμ 12 τραπεζών που δημιουργεί ειδικό ίντεξ στην αγορά CDS για την κάλυψη αυξημένου ρίσκου του χρέους Ελλάδας, Ισπανίας και Πορτογαλίας, εν αναμονή του κερδοσκοπικού παιχνιδιού (iTraxxSovX Western Europe). Πρόκειται κατ’ ουσίαν για στοίχημα στη χρεοκοπία των τριών κρατών, που στήνει ο σύμβουλός μας. H Goldman γνωρίζει άριστα όλες τις πτυχές του ελληνικού χρέους. Γνωρίζει επίσης τι πρόκειται να γίνει, αφού η ίδια το ετοιμάζει. Τι κάνει; Περιμένει να περάσει ένας μήνας από τις εκλογές, να συνειδητοποιήσει η νέα κυβέρνηση το πρόβλημα που αντιμετωπίζει και στέλνει, σύμφωνα με τη Λιμπερασιόν, αντιπροσωπεία τραπεζιτών στην Αθήνα, υπό το Νο 2 της τράπεζας Γκάρι Κον. Γίνονται δύο συναντήσεις (έχουν γίνει και αρκετές άλλες στο εξωτερικό). Mία στο Υπουργείο Οικονομικών και μία στο ξενοδοχείο "Πεντελικόν" της Κηφισιάς. Προτείνουν ένα ακόμα χαριτωμένο προϊόν τους, σχεδιασμένο να στείλει στο μέλλον το κόστος του ΕΣΥ. Λίγο πριν σπρώξουν την Ελλάδα στην Καιάδα, ετοιμάζονται να της αρπάξουν κάτι ακόμα.

Η τελική επίθεση

Τον Δεκέμβριο, η επίθεση αρχίζει μέσω των οίκων αξιολόγησης που υποβαθμίζουν την ελληνική πιστοληπτική ικανότητα, παρόλο που γνώριζαν μια χαρά εδώ και καιρό την πραγματική κατάσταση. Η ελληνική αξιοπιστία πλήττεται από παντού. H Goldman εξακολουθεί πάντως να βγάζει ένα "σκασμό λεφτά", όπως με την έκδοση του δανείου της 25.1.2010. Ενώ συνεχίζει να κερδίζει από τη διαχείριση του χρέους, δεν περιμένει ούτε μια μέρα από την πώληση του δανείου και ξαναχτυπάει την Ελλάδα μέσω των Financial Times, προνομιακού εκφραστή και του Σίτι και της Κομισιόν (τέτοια είναι τα ευρωπαϊκά χάλια). Παίζοντας έτσι διπλό παιχνίδι και εις βάρος της Ελλάδας, και εις βάρος των άλλων πελατών της, αγοραστών του τελευταίου δανείου, που βλέπουν τα ελληνικά επιτόκια και spread να εκτινάσσονται αμέσως μετά. Η λονδρέζικη εφημερίδα γράφει ότι η Αθήνα θέλει να δανειστεί από την Κίνα μέσω της Γκόλντμαν. Το δημοσίευμα προκαλεί αμέσως αύξηση του πρίμιουμ για το χρέος.

Κανείς δεν πιστεύει ότι η εφημερίδα μπορούσε να δημοσιεύσει τέτοια είδηση, χωρίς να την επιβεβαιώσουν από την Γκόλντμαν. Κατ' άλλους την είδηση την έδωσε η ίδια η Γκόλντμαν όταν πληροφορήθηκε (άραγε από ποιόν;) ότι ο Γ. Παπανδρέου σκέφτεται να προχωρήσει σε διακρατική συμφωνία με την Κίνα προκειμένου οι Ασιάτες της Cosco που έχουν πάρει το λιμάνι του Πειραιά να αναλάβουν ένα σημαντικό κομμάτι του δανεισμού της χώρας. Η τράπεζα δεν περιορίζεται φυσικά στα κέρδη από το ελληνικό χρέος. Κερδοσκοπεί αμέσως κατά του ευρώ, πιστή στην αρχή "αγοράζουμε στη φήμη και πουλάμε στο γεγονός". Μεταξύ 26.1 και 2.2.2010 οι αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες και τα χετζ φαντ, μεταξύ των οποίων και η Γκόλντμαν, ρευστοποιούν συμβόλαια αξίας 5,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, περισσότερα από τον Σεπτέμβρη του 2008, στο απόγειο της οικονομικής κρίσης.
Από την αγορά CDS, παίζοντας δηλαδή τη χρεοκοπία της Ελλάδας, η Γκόλνtμαν υπολογίζεται ότι κέρδισε ένα έως τρια δισεκατομμύρια δολλάρια. Οι χρηματιστές της Γουώλ Στρητ σφυρίζουν αδιάφορα, δηλώνοντας στους δημοσιογράφους: "η δουλειά μας είναι να βγάζουμε λεφτά, όχι να σκεφτόμαστε τι θα συμβεί στους ¨Έλληνες πολίτες, δεν υπάρχει εξάλλου νόμος που να απαγορεύει να εκμεταλλευτείς τον μαλάκα" (δήλωση του Αμίτ Σαρκάρ, επικεφαλής αμερικανικού επενδυτικού ταμείου, Μαριαν, 20.2.2010)

Το διακύβευμα: υποδούλωση Ελλάδας, υποδούλωση Ευρώπης

Η Ελλάδα γίνεται προνομιακή δίοδος για τον έλεγχο της Ευρώπης και την εξασθένηση του ευρώ, προτού το ευρωπαϊκό νόμισμα καταστεί κύριο αποθεματικό. Επιδιώκεται επίσης να γίνει το νέο υπόδειγμα μιας Ευρώπης χωρίς κοινωνικό κράτος. Μέρκελ και Σαρκοζί άρχισαν να καταλαβαίνουν μόλις αυτό τον μήνα τι συμβαίνει και τις συνέπειες για την Ευρώπη και παραμένουν βασικά αμήχανοι, παρόλο που έχουν εύκολες λύσεις, που περιγράφουν αρκετά έντυπα, όπως έκδοση ευρωομολόγων ή αγορά από την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα του ελληνικού χρέους, που θα τσάκιζε τα πόδια των κερδοσκόπων και θα τους ανάγκαζε να ξανασκεφτούν πολλές φορές πριν ξαναεπιτεθούν.

Βερολίνο όμως και Παρίσι παραμένουν δέσμιοι της ιδεολογίας και της αρχιτεκτονικής του ευρώ που τους εμποδίζει να αντιδράσουν με άλλο τρόπο, εκτός από το να απαιτούν περίπου την αυτοκτονία της ελληνικής κοινωνίας. Η Ευρώπη είναι εκ των ένδον υπονομευμένη, όπως αποδεικνύει η δραστηριότητα κατά της Ελλάδας της Ντώυτσε Μπανκ, της PNB Paribas, της Σοσιετέ Ζενεράλ και των ελβετικών τραπεζών στην αγορά CDS, αλλά και η στάση των αρμοδίων της Κομισιόν, των "ευρωπαίων ηλιθίων", όπως τους αποκαλούν οι Γάλλοι. Η "παγκοσμιοποίηση" είναι φτιαγμένη από και για τους Αγγλοσάξωνες.

¨Οσο για το ελληνικό ζήτημα μοιάζει για ορισμένα τουλάχιστο γαλλικά έντυπα μια μάχη μεταξύ δημοκρατίας και ολοκληρωτισμού, όπως υποδεικνύει η Λιμπερασιόν δημοσιεύοντας, δίπλα-δίπλα, τη φωτογραφία της Βουλής των Ελλήνων και του ουρανοξύστη Goldman Sachs, της μεγαλύτερης τράπεζας του κόσμου που χρησιμοποιεί όλη της τη δύναμη εναντίον μιας μικρής ευρωπαϊκής χώρας.