Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

«Κωλοχανείον» κατέστη η (κάποτε) ωραία Ελλάς!…

sylalitirioΗ λέξις «κωλοχανείον» υπάρχει στο ελληνικό λεξιλόγιο. Απηχεί και εξικνείται του χαρακτηρισμού των χανίων που, επί πολλά έτη, υφίσταντο στην ελληνική επικράτεια. Χανίων τα οποία εξυπηρετούσαν τους (τότε) ταξιδιώτες οι οποίοι μαζί με το άλογό τους και ενίοτε τον σκύλο τους εφιλοξενούντο στους συγκεκριμένους χώρους προκειμένου να διανυκτερεύσουν.

Το «κωλοχανείον» προσέφερε, αντί κάποιου αντιτίμου, στον ταξιδιώτη, κατάλυμα για τον ίδιο αλλά και το ζώο του. Ο λόγος ήταν προφανής: Κατά την περίοδο αυτή κοντά στους καλούς, όπως πάντοτε, υπήρχαν και οι κακοί.
Εν προκειμένω οι ζωοκλέπτες.

Εις τα «κωλοχανεία», λοιπόν, εφιλοξενείτο ο ταξιδιώτης και τα ζώα του. Τη νύκτα, όμως, όπως ήταν φυσικό, επέρδιζεν ο ταξιδιώτης, επέρδιζεν το άλογό του, επέρδιζεν και ο σκύλος του. Εξ ου και προκύπτει ο όρος «κωλοχανείον».

Η συγκεκριμένη ενημέρωσις γίνεται προκειμένου να εκφράσει ο γράφων την αντίληψί του περί του σημερινού Ελληνικού κράτους σε σχέσι με τους αναρρίθμητους πεινώντες διψώντες και γενικώς αποκλήρους του κόσμου όλου που, ανεξέλεγκτα, συρρέουν εις την Ελλάδα για να περδίσουν, κοπρίσουν και να πράξουν ό,τι άλλο… εύοσμον. Είναι, ξέρετε, αυτοί οι οποίοι, σε λίγο, θα ψηφίζουν!… Είναι οι «πολιτικοί» και «οικονομικοί» πρόσφυγες «μας».
Επί του θέματος, διεξικότερα, τώρα…

Πρόφασις και μόνον είναι ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών, η απόδοσις δικαιώματος ψήφου. Οσο κι αν προσπαθεί ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου και η Κυβέρνησίς του, με διάφορα λεκτικά σχήματα, επικοινωνιακού τύπου, να μας πείση επί του συγκεκριμένου, ότι δηλαδή το κάθε καρυδιάς καρύδι που – κατ’ αρχήν λαθραίως – εισέβαλε στην χώρα μας πρέπει να έχει και δικαίωμα ψήφου, δεν… μασάμε!..

Διότι, απλούστατα, από την πρώτη μικρή, αρχή της θητείας του ως Πρωθυπουργός, διεφάνη, πλήρως, η πρόθεσίς του να αλλοιώση τον εθνικό χαρακτήρα της Ελλάδος και να περάσουν τα σχέδια της παγκοσμιοποιήσεως και στην δική μας χώρα.

Βεβαίως, «πλάτη» στο σχέδιο αυτό έχει, από πολλού θέσει ο πρώην Πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, γνωστότατος για την παγκοσμιοποιημένη πολιτική του φυσιογνωμία, όταν, από το 1996, διεκήρυσσε τις απόψεις του περί «πολιτικών και οικονομικών προσφύγων» και έβγαζε… σπυριά όταν άκουγε περί λαθρομεταναστών. Είχε βαθειά στο μυαλό του ο άνθρωπος ριζωμένη την αντίληψη ότι πρέπει να αλλοιώσει το εθνικό πληθυσμιακό στοιχείο. Και πώς αλλιώς θα το επετύγχανε αυτό; Μόνον δια της μαζικής εισβολής λαθρομεταναστών, από κάθε σημείο του ορίζοντος. Οπότε, με την πάροδο των ετών, αυτοί θα ενομιμοποιούντο και φυσικά ο ίδιος ή κάποιος συνεχιστής του πανούργου αυτού σχεδίου του, θα τους απέδιδε και το δικαίωμα ψήφου.
Ο άξιος συνεχιστής του «έργου» αυτού δεν μπορούσε να είναι άλλος από τον κ. Γ. Παπανδρέου!..

Ο οποίος ως μη έχω καμμία σχέσι με τον αξιόλογο πατέρα του Ανδρέα Παπανδρέου και πλήρως υπακούων στα κελεύσματα των ηγητόρων της παγκοσμιοποιήσεως βάλθηκε από την ώρα που ανέλαβε την ηγεσία του Εθνους να το ξεχαρβαλώσει με κάθε τρόπο. Πρώτη ενέργειά του αυτή της καταργήσεως των υπουργείων Μακεδονίας – Θράκης και Αιγαίου, δεύτερη να αποβάλλει τον χαρακτηρισμό «εθνικός», «εθνικά» ή «εθνικόν» από κάθε Δημόσια Υπηρεσία (παράδειγμα το Υπουργείο Παιδείας) αφού έτσι προσεδίδετο η έννοια του Ελληνικού Εθνους σε αυτήν (απορούμε πως ακόμη δεν άλλαξε και την ονομασία της Εθνικής Τραπέζης, ή ακόμη και του… Εθνικού Λαχείου), τρίτον να δώσει δικαίωμα ψήφου στους κάθε λογής αλλοδαπούς που κάποια στιγμή εισέβαλαν λαθραίως στην Ελλάδα.

Κοντά σε όλα τούτα, με το πρόσχημα της διοικητικής αναδιαρθρώσεως της χώρας έβαλε μπρος να την ξεχαρβαλώσει εντελώς με το περιβόητο σχέδιο «Καποδίστριας ΙΙ» ή, επί το αρχαιότερον, «Καλλικράτης», (παρά τις ιδεολογικές μας διαφορές με το ΚΚΕ, ειδικής μνείας χρήσει ο χαρακτηρισμός, επί τούτου, της κας ΑΛ. Παπαρήγα που είπε: Δεν πρόκειται για «Καλλικράτη» αλλά για «Καλιγούλα»!…).

Χωρίζει, λοιπόν, ο κ. Παπανδρέου την Ελλάδα σε 13 «δεσποτάτα» ή αν θέλετε μικρά κρατίδια, εκ των οποίων ο κάθε ένας «μικρός πρωθυπουργός» (επιτυχής ο, προ ημερών, σχετικός τίτλος της Ελευθεροτυπίας «13 μικροί πρωθυπουργοί») θα μπορεί να ασκεί και εξωτερική πολιτική και γιατί να μην μπορεί, αφού σε όλα τα άλλα (οικονομικά, κοινωνικά κλπ.) από την πρώτη κιόλας ημέρα, θα έχει το δικαίωμα τούτο.

Επί του θέματος μας, τώρα:
α) Ψήφος στους μετανάστες – κατ’ αρχήν λαθρομετανάστες – σημαίνει ΑΛΛΟΙΩΣΙ της βούλησης των Ελλήνων
β) Ψήφος στους συγκεκριμένους ανθρώπους σημαίνει παγκοσμιοποίησις της Ελλάδος
γ) Ψήφος στους συγκεκριμένους σημαίνει ότι είναι δυνατόν, (βαθμιαίως), να «αποκτήσουμε» μέχρι και Πρωθυπουργό από το Αφγανιστάν, το Κουρδιστάν, το Πακιστάν κλπ. Βεβαίως, ο κ. Παπανδρέου και οι υποτακτικοί του αρνούνται την τοιαύτη εξέλιξι, επί του παρόντος. Αργότερα, όμως, θα «επιτευχθεί» και αυτό.
δ) Ψήφος στους ξένους εισβολείς (…και τους αποκαλούμε έτσι, διότι ΚΑΝΕΝΑΣ ΤΟΥΣ δεν προσεκλήθη από την Ελλάδα και ως λαθρομετανάστες προσήλθαν στα εδάφη μας) σημαίνει ότι είναι πιθανόν να αντικρύσουμε σε ανώτερα αξιώματα του δημοσίου βίου της χώρα και κάποιον ΠΡΑΚΤΟΡΑ ξένης δυνάμεως.

Το πρώτο, εν πάση περιπτώσει, βήμα γίνεται και εφ’ όσον …«πάνε καλά τα πράγματα» είναι πιθανότατο να δούμε στις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση (τον Νοέμβριο) αντί π.χ. του οιουδήποτε Ελληνα να εκλεγεί ο τάδε αλλοδαπός και ο Ελληνας να εκλέγεται… κλητήρας. Υπερβολικό; Περιμένετε και σιγά – σιγά θα το δούμε κι αυτό. Σιγά – σιγά ωριμάζει το… φρούτο.

Και για να μην μειδιάσει ο αγαπητός Αναγνώστης ας αναλογισθεί τι έχει να γίνει σε περιοχές όπου το μουσουλμανικό στοιχείο αυξάνεται και πληθύνεται εν αντιθέσει με το Χριστιανικό – Ελληνικό που, λόγω της υπογεννητικότητος, φθίνει. Ας πούμε στους νομούς της Θράκης.

Αυτά και… μη χειρότερα καθώς: Ο μεν κ. Παπανδρέου και οι υποτακτικοί του παρατηρούν αενάως τις (ανύπαρκτες) αντιδράσεις των Ελλήνων, από την άλλη δε πλευρά ο κοσμάκης απορροφημένος στην μάχη της επιβιώσεως και την οικονομική κρίση που μαστίζει την χώρα, αφήνει την προαναφερθείσα καταιγίδα να πλησιάζει.
Σύντομα έρχεται η ώρα της αλήθειας!..

Σωτήρης Ζαφειρακόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια: