Μάχη με τον χρόνο δίνουν τα συνεργεία διάσωσης, ενώ απελπισμένοι επιζήσαντες περιμένουν ακόμη τρόφιμα, νερό και φάρμακα
Μετά τον σεισμό, που έχει σκοτώσει σύμφωνα με τις εκτιμήσεις έως 200.000
ανθρώπους στην Αϊτή, τα διεθνή σωστικά συνεργεία δίνουν μάχη με τον χρόνο αναζητώντας επιζώντες μέσα στα ερείπια. Την ίδια ώρα προβλήματα επιμελητείας εμποδίζουν τη βοήθεια να φτάσει σ΄ αυτούς που τη χρειάζονται.
«Πηγαίνω εκεί με πολύ βαριά καρδιά. Είναι μία από τις χειρότερες ανθρωπιστικές κρίσεις σε διάστημα δεκαετιών», δήλωσε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι-Μουν καθώς επιβιβαζόταν χθες σε μια πτήση για την Αϊτή. Ο ΟΗΕ παρέχει τροφή αυτήν τη στιγμή σε 40.000 ανθρώπους κάθε μέρα και ελπίζει ότι μέσα σε δύο εβδομάδες θα έχει αυξήσει τον αριθμό τους στο ένα εκατομμύριο, δήλωσε ο Μπαν Κι-Μουν.
Οι δημόσιες αρχές στην Αϊτή έχουν καταρρεύσει. Λεηλασίες γίνονται σε καταστήματα που έπαθαν ζημιές από τον σεισμό και άνθρωποι φεύγουν παίρνοντας μαζί τους τρόφιμα και ό,τι άλλο μπορούν να βρουν. Συγκρούσεις ξέσπασαν ανάμεσα σε ομάδες με μαχαίρια, παγοκόφτες, σφυριά και πέτρες. Ο πρόεδρος Ρενέ Πρεβάλ είπε ότι 3.500 Αμερικανοί στρατιώτες θα βοηθήσουν τους κυανόκρανους του ΟΗΕ και την αστυνομία της Αϊτής να εγγυηθούν την ασφάλεια της πρωτεύουσας. «Έχουμε 2.000 αστυνομικούς στο Πορτ-ο-Πρενς που έχουν πληγεί σοβαρά από τον σεισμό.
Και 3.000 συμμορίτες δραπέτευσαν από τη φυλακή (στη διάρκεια του σεισμού). Αυτό δίνει μια ιδέα για το πόσο κακή είναι η κατάσταση», δήλωσε ο Πρεβάλ. Κλέφτες λιντσαρίστηκαν από τον όχλο ή πυροβολήθηκαν από κάποιους που ισχυρίσθηκαν ότι είναι αστυνομικοί με πολιτικά. Ένας δημοσιογρά- φος του Ρώυτερ είπε ότι είδε το καμένο πτώμα ενός άνδρα τον οποίο έκαψαν ντόπιοι όταν τον έπιασαν να κλέβει. Δύο νεαροί κείτονταν στον δρόμο με τραύματα από σφαίρες στο κεφάλι και με τα χέρια δεμένα στην πλάτη τους. «Οι Αϊτινοί παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους. Δεν υπάρχουν φυλακές, οι εγκληματίες είναι ελεύθεροι, δεν υπάρχουν αρχές για να ελέγξουν», λέει ο δάσκαλος
Έντι Τουσέν. Πολίτες συνωστίζονταν χθες στο μικρό αεροδρόμιο ελπίζοντας να μπουν σε κάποιο από τα αεροπλάνα που φτάνουν φορτωμένα με βοήθεια και αναχωρούν γεμάτα με Αϊτινούς. Η κυβέρνηση της Αϊτής έχει δώσει στις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις τον έλεγχο του αεροδρομίου.
Δεκάδες χώρες έστειλαν αεροπλάνα και διασώστες, γιατρούς, νοσοκομεία εκστρατείας, τρόφιμα, φάρμακα και άλλα εφόδια, όμως στο αεροδρόμιο επικράτησε «μποτιλιάρισμα» και τα καύσιμα είναι λιγοστά.
«Η διανομή της βοήθειας είναι εντελώς αποδιοργανωμένη», λέει ο Αϊτινός Εστιμέ Πιερ Ντενί. «Ουδείς εντοπίζει τους ανθρώπους που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη για νερό. Οι άρρωστοι και οι ηλικιωμένοι δεν έχουν καμιά ελπίδα». Σε πολλές περιοχές αμερικανικά στρατιωτικά ελικόπτερα κατεβαίνουν χαμηλά και πετούν στους απελπισμένους Αϊτινούς κουτιά με μπουκάλια νερό και μερίδες φαγητού.
«Το βουντού κάνει λιγότερο αφόρητη τη ζωή τους»
ΣΤΗΝ ΑΪΤΗ λένε πως το 98% των κατοίκων είναι χριστιανοί και το 100% είναι βουντού. Η λατρεία αυτή ίσως κάνει λιγότερο αφόρητη τη σημερινή ζωή τους. Αυτό υποστηρίζει ο Ιταλός Φραντσέσκο Πάολο Καμπιόνε, ο οποίος διδάσκει πολιτισμική ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο της Ινσούμπρια και είναι διευθυντής του Μουσείου των Πολιτισμών στο Λουγκάνο.
Στο βουντού, ο Μποντιέ είναι ο παντοδύναμος θεόςδημιουργός, ο οποίος ήταν ήδη παρών στις αφρικανικές μονοθεϊστικές θρησκείες που οι αλυσοδεμένοι σκλάβοι έφεραν μαζί τους στην Αϊτή, πριν από τον καταναγκαστικό εκχριστιανισμό τους. «Το βουντού αντιπροσωπεύει για εκατομμύρια ανθρώπους πολλά περισσότερα από μια θρησκεία ή από ένα σύστημα αξιών», λέει ο Καμπιόνε στην ιταλική «Κοριέρε ντέλα Σέρα». «Συνδυάζει την πνευματικότητα με την καθημερινή ζωή και βοήθησε έναν λαό να ξεπεράσει αιώνες αντιξοοτήτων».
«Κόκκινος συναγερμός» και για την Κωνσταντινούπολη
LΕ ΜOΝDΕ , Του Ρierre Le Ηir
«Ο ΣΕΙΣΜΟΣ της Αϊτής δεν είναι κάτι το ασυνήθιστο»: ο Πασκάλ Μπερνάρ και ο Ζαν-Πιερ Βιλότ, ερευνητές στο εργαστήριο σεισμολογίας του Ινστιτούτου Φυσικής του Πλανήτη στο Παρίσι (ΙΡGΡ), μιλούν ως δύο επιστήμονες συνηθισμένοι να παίρνουν τον σφυγμό της Γης. Ο βαρύς απολογισμός του οφείλεται απλώς στο ότι έπληξε μια χώρα «ιδιαίτερα ευάλωτη» όσον αφορά τις κατασκευές, τις υποδομές και τα μέσα διάσωσης.
Αυτό καθαυτό το μέγεθος της σεισμικής δόνησης στην Αϊτή, όμως, (7 βαθμοί στην κλίμακα Ρίχτερ) δεν είναι σπάνιο. Τα 20 τελευταία χρόνια έχουν σημειωθεί σε διάφορα σημεία του πλανήτη περισσότεροι από 10 ανάλογοι ή ισχυρότεροι σεισμοί. «Κατά μέσο όρο, κάθε χρόνο σημειώνονται σε κατοικημένες ζώνες ένας ή δύο σεισμοί 7 Ρίχτερ», σημειώνουν οι ερευνητές. Σεισμοί 6 Ρίχτερ και πάνω- δηλαδή εν δυνάμει καταστροφικοίσημειώνονται ετησίως περισσότεροι από 150. Οι ζώνες που κινδυνεύουν περισσότερο είναι γνωστές.
Το μεγαλύτερο μέρος της σεισμικής δραστηριότητας του πλανήτη συμβαίνει στα όρια των τεκτονικών πλακών. Ποιες είναι όμως οι περιοχές που απειλούνται περισσότερο, τα επόμενα χρόνια, από ένα βαρύ χτύπημα του Εγκέλαδου;
Ο Δήμος της Κωνσταντινούπολης, επισημαίνουν οι ερευνητές, ζει υπό την απειλή του ρήγματος της Βόρειας Ανατολίας, που βρίσκεται μόλις 20 χιλιόμετρα νότια της πόλης. Ανάμεσα στο ανατολικό και το δυτικό του τμήμα δεν έχει υπάρξει κινητικότητα μετά το 1766: «Η πιθανότητα να δώσει αυτό το κομμάτι του ρήγματος έναν μεγάλο σεισμό μέσα στα επόμενα τριάντα χρόνια είναι 2 στις 3».
Προειδοποιούν οι ειδικοί
«Πολύ υψηλό» θεωρούν οι επιστήμονες και τον κίνδυνο ενός σεισμού μεγαλύτερου των 7 Ρίχτερ, τις επόμενες δεκαετίες, από το ρήγμα του Αγίου Ανδρέα, στην Καλιφόρνια, που περνά από το Σαν Φρανσίσκο και το Λος Άντζελες, και παραμένει «μπλοκαρισμένο» από το 1957. Σε «κόκκινο συναγερμό» θεωρούν επίσης πως βρίσκονται, από σεισμολογικής πλευράς, η Ιαπωνία, η Χιλή, ο Λίβανος, η Βορειοδυτική Κίνα και οι Γαλλικές Αντίλλες.
Επιστροφή στην Αϊτή: «Στις 12 Ιανουαρίου, έσπασε μόνο ένα μικρό κομμάτι του ρήγματος και σε έναν χρόνο, ή σε μερικές δεκάδες χρόνια, θα σημειωθεί νέος σεισμός μεγέθους ίδιου ή και μεγαλύτερου, ακόμα πιο κοντά στο Πορτ-ο-Πρενς», προειδοποιούν οι ειδικοί. Όταν έρθει λοιπόν η ώρα της ανοικοδόμησης, «θα πρέπει να ληφθεί υπόψη αυτός ο κίνδυνος». Έχει όμως τα μέσα η Αϊτή;
20 διασώστες - κομάντος από την Ελλάδα
ΕΙΚΟΣΙ ΣΤΕΛΕΧΗ της Μονάδας Διασώσεων της Πολεμικής Αεροπορίας στέλνει η Ελλάδα στην Αϊτή, στο πλαίσιο της ελληνικής βοήθειας προς τη χώρα που επλήγη από τον μεγάλο σεισμό. Η ελληνική βοήθεια συντονίζεται από το υπουργείο Εξωτερικών και συμμετέχουν τα υπουργεία Άμυνας και Υγείας, καθώς και μη κυβερνητικές οργανώσεις με ιατρικά στελέχη. Το υπουργείο Άμυνας, εκτός από το τμήμα της Κινητής Ομάδας Αντιμετώπισης Καταστροφών (ΚΟΜΑΚ) της Αεροπορίας, στέλνει δυόμισι τόνους τρόφιμα και έναν τόνο ιατροφαρμακευτικό υλικό.
Η ΚΟΜΑΚ ανήκει στη Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης «Δ» του ΓΕΕΘΑ και διαθέτει ειδικό φορητό διασωστικό εξοπλισμό και μηχανήματα διάτρησης και κοπής οικοδομικών υλικών για τη δημιουργία διόδων σε ερείπια, καθώς και σκύλους διάσωσης. Ιδρύθηκε το 2000 και τα στελέχη της- άνδρες και γυναίκες- έχουν μετεκπαιδευτεί σε ειδικά σχολεία σε Ελβετία, Γαλλία και Ισραήλ.
Για βοήθεια
Σημειώνεται ότι όσοι φορείς επιθυμούν να προσφέρουν, θα πρέπει να έρθουν σε επαφή με τις υπηρεσίες του υπουργείου στο τηλέφωνο 210-3683.570 και να λάβουν γνώση του καταλόγου αναγκαίων φαρμάκων ή άλλων υλικών, τα οποία θα μεταφερθούν με τη δεύτερη πτήση του αεροσκάφους.
Τέλος ανακοινώθηκε ο τραπεζικός λογαριασμός για την κατάθεση εισφορών για την ανθρωπιστική βοήθεια:
2341131478, ΙΒΑΝ GR 8701000230000002341 131478 στην Τράπεζα της Ελλάδος ή σε άλλες τράπεζες με χρήση του ΙΒΑΝ.
[ ΓΝΩΜΗ ] Η ευθύνη των Αμερικανών
TΗΕ ΙΝDΕΡΕΝDΕΝΤ , Του Ρatrick Cockburn
Είναι λυπηρό να ακούμε δημοσιογράφους που έσπευσαν στην Αϊτή μετά τον σεισμό να δίνουν τόσο παραπλανητικές, ακόμη και ρατσιστικές εξηγήσεις για το γεγονός ότι οι Αϊτινοί είναι τόσο φτωχοί, ζουν σε παραγκουπόλεις με ελάχιστες υγειονομικές υπηρεσίες, περιορισμένη ηλεκτροδότηση, ανεπαρκές πόσιμο νερό και δρόμους που μοιάζουν με κοίτες ποταμών.Αυτά δεν συνέβησαν τυχαία. Κατά τον 19ο αιώνα, ήταν σαν οι αποικιοκρατικές δυνάμεις να μη συγχώρησαν ποτέ στους Αϊτινούς το γεγονός ότι πραγματοποίησαν μια επιτυχημένη εξέγερση σκλάβων εναντίον των Γάλλων ιδιοκτητών των φυτειών.
Αμερικανοί πεζοναύτες κατέλαβαν τη χώρα από το 1915 ώς το 1934. Από το 1957 ώς το 1986 οι ΗΠΑ υποστήριξαν τον Πάπα Ντοκ και τον Μπέιμπι Ντοκ, φοβούμενες ότι μπορεί να τους αντικαθιστούσε ένα καθεστώς φιλικό προς τη γειτονική επαναστατική Κούβα.
Ο πρόεδρος Ζαν-Μπερτράν Αριστίντ, ένας χαρισματικός ιερέας, ανατράπηκε με στρατιωτικό πραξικόπημα το 1991 και αποκαταστάθηκε με τη βοήθεια των ΗΠΑ το 1994. Όμως οι Αμερικανοί υποψιάζονταν ανέκαθεν τον ριζοσπαστισμό αυτού του εκπροσώπου των φτωχών και των απόβλητων και τον επιτηρούσαν στενά.
Ο πρόεδρος Κλίντον τον ανεχόταν, όμως ο Αριστίντ αντιμετωπίστηκε σαν παρίας από την κυβέρνηση Μπους, η οποία τον υπονόμευσε συστηματικά επί τρία χρόνια με αποτέλεσμα να πραγματοποιηθεί το 2004 μια επιτυχημένη εξέγερση. Της εξέγερσης ηγήθηκαν ντόπιοι γκάνγκστερ, οι οποίοι ενεργούσαν για λογαριασμό μιας κλεπτοκρατικής αϊτινής ελίτ και υποστηρίζονταν από μέλη του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος των ΗΠΑ. Οι επικρίσεις κατά του προέδρου Μπους επικεντρώθηκαν τόσο πολύ στους πολέμους του στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, ώστε ουδέποτε καταδικάσθηκαν οι εξίσου ένοχες δραστηριότητές του στην Αϊτή.
Όμως αν η χώρα αυτή είναι σήμερα ένα αποτυχημένο κράτος που διοικείται εν μέρει από τον ΟΗΕ, εφόσον βέβαια διοικείται από κάποιον, αυτό οφείλεται διαχρονικά, σε μεγάλο βαθμό, στις αμερικανικές ενέργειες.
Οι Αϊτινοί πληρώνουν τώρα το τίμημα γι΄ αυτή την ανεπαρκή και διεφθαρμένη κρατική δομή, επειδή δεν υπάρχει κανείς για να συντονίσει τις πιο στοιχειώδεις προσπάθειες ανακούφισης και διάσωσης.
ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου