Του ΚΩΣΤΑΚΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Mέσα στην απέραντη οδύνη και τον ανείπωτο πόνο που προκάλεσε η τεράστια απώλεια και ο τρόπος που μας αφάνισαν τον Άντη Χατζηκωστή, η οικογένεια, οι αξιωματούχοι και οι εργαζόμενοι στο Συγκρότημα Δίας, επέδειξαν αξιοθαύμαστα αποθέματα αξιοπρέπειας, υπομονής, αυτοσυγκράτησης και πατριωτισμού.
Δεν ηθέλησαν να εκβιάσουν, να πιέσουν και να απαιτήσουν από τις διωκτικές Αρχές γρήγορα αποτελέσματα και σύντομη εξιχνίαση της υπόθεσης. Μιας τραγικής και εφιαλτικής υπόθεσης, που δεν αγγίζει μόνο την οικογένεια και το Συγκρότημα. Αλλά, όπως πολλοί πολιτικοί παράγοντες τόνισαν, αφορά αυτό τον τόπο, το κράτος, το λαό και την ασφάλειά του. Ακόμη και το κύρος της χώρας, το οποίο έχει τραυματισθεί καίρια από τα τελευταία πρωτοφανή περιστατικά. Περιστατικά που αν συνέβαιναν σε άλλο κράτος, πολλοί θα ήταν εκείνοι που θα κατέθεταν, από ευθιξία, τις παραιτήσεις του.
Δυστυχώς, αυτή η "αδυσώπητη αυτοσυγκράτηση", στην ανάγκη της οποίας έκαμε αναφορά, στον αποχαιρετιστήριο λόγο του προς τον Άντη, ο Μητροπολίτης Λεμεσού, αυτά τα δείγματα της τεράστιας αξιοπρέπειας και της υπομονής που επέδειξαν οι τρωθέντες από την απώλεια του Άντη Χατζηκωστή, δεν εξετιμήθησαν δεόντως και δεν έτυχαν της ανάλογης ανταπόκρισης.
Φαίνεται ότι ούτε η Κυβέρνηση ούτε η Αστυνομία ούτε άλλοι εμπλεκόμενοι θεσμοί του κράτους αντελήφθησαν ότι, το στυγερό έγκλημα με θύμα τον Άντη Χατζηκωστή, είναι η τελευταία ευκαιρία που τους παρέχεται να διασώσουν την υπόληψη του κράτους και να επαναφέρουν την εμπιστοσύνη του πολίτη.
Δεν συνειδητοποίησαν, ακόμη, ότι εάν δεν εξιχνιασθεί πλήρως αυτό το έγκλημα, εάν δεν συλληφθούν οι ένοχοι, εάν δεν αποκαλυφθούν οι ηθικοί αυτουργοί και τα κίνητρά τους, η λέξη ασφάλεια είναι τελειωμένη. Και δεν είναι μόνο τούτο: Ανοίγει, πλέον, ο ασκός του Αιόλου και θα ακολουθήσουν άλλα πολύ χειρότερα και τραγικότερα για τον τόπο.
Με απογοήτευση, διαπιστώνουμε ότι οι έρευνες δεν προχωρούν. Ως είθισται, επαναλάμβανεται το γνωστό: "Η Αστυνομία βρίσκεται στο σκοτάδι". Ουδέν ίχνος εντοπίζεται και κανένα φως δεν διακρίνεται στην άκρη της σήραγγας.
Αλλά δεν είναι μόνο τούτο: Υπάρχει και το πολύ χειρότερο: Διοχετεύονται πληροφορίες που τείνουν να δημιουργήσουν μέσα στον πολίτη αρνητικούς συνειρμούς. Σπέρνεται ένα θανατηφόρο κουτσομπολιό μέσα στον απλό κόσμο, που τείνει να κηλιδώσει μνήμες. Ανακυκλώνονται αισχρότητες ανευθύνων και αισχρολόγων, που τείνουν να θυματοποιήσουν θύματα. Δεν γνωρίζουμε ποιος σατανικός εγκέφαλος, μέσα ή εξω από την Κύπρο, προσπαθεί να αποκεντρώσει την προσοχή και να τη στρέψει αλλού.
Δεν επεμβαίνουμε στις αστυνομικές έρευνες. Είναι καθήκον και δικαίωμα της Αστυνομίας -και αυτό πρέπει να πράξει- να διερευνήσει τα πάντα. Τονίζουμε όμως: ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Και να επικεντρωθεί, πρώτιστα, στα ΚΥΡΙΑ.
Τον τελευταίο καιρό έχουν συμβεί στον τόπο αυτό πρωτόγνωρα εγκλήματα. Συλήθηκε ο τάφος και κλάπηκε η σορός ενός πρώην Πρόεδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος είχε αντιμετωπίσει, λόγω της πολιτικής του και λόγω της απόρριψης του σχεδίου Ανάν, τη μήνιν τόσο εξωτερικών εχθρών όσο και ντόπιων πολιτικών αντιπάλων.
Εν συνεχεία, διενεργείται δεύτερη εισβολή στον τάφο του και υποστέλλεται η ελληνική σημαία. Ακολουθεί η βεβήλωση του τάφου άλλου πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας, του Σπύρου Κυπριανού, και καταστρέφονται ελληνικές και κυπριακές σημαίες. Προηγήθηκε η αναγραφή τουρκικών συνθημάτων σε ζωτικές περιοχές της Λευκωσίας, ακόμη και στην περιοχή του Προεδρικού Μεγάρου.
Και το εφιαλτικό σκηνικό συμπληρώνεται με μια επαγγελματική εκτέλεση του στυλοβάτη του Συγκροτήματος Δίας, ενός εκδοτικού οργανισμού, γνωστού για την πολιτική αντίστασης που, από της ιδρύσεώς του, ασκεί ενάντια σε αντεθνικές λύσεις και λανθασμένες πολιτικές επιλογές.
Γιατί όλα αυτά τα κατά συρροή φαινόμενα, να μην ανάγονται σε μια σχεδιασμένη πολιτική με στόχο την αποσταθεροποίηση της Κυπριακής Δημοκρατίας; Γιατί όλες οι τελευταίες πρωτοφανείς εγκληματικές ενέργειες, να μην έχουν στόχο την εθνική υπόθεση, το εσωτερικό μέτωπο, το ίδιο το κράτος;
Πώς μπορεί αυτό το στοιχείο να μη θεωρείται το κύριο προς το οποίο πρέπει να στραφούν οι αστυνομικές έρευνες; Γιατί αφαιρείται εντελώς από την "ατζέντα" των αστυνομικών ερευνών και επικεντρώνονται σε δευτερεύουσες αιτίες; Γιατί να μιλούμε για λύτρα, για νεαρούς που δεν έχουν, δήθεν, συναίσθηση τι πράττουν όταν καταστρέφουν εθνικά και κρατικά σύμβολα και βεβηλώνουν τάφους, γιατί να επικεντρωνόμαστε σε "οικονομικά κίνητρα", σε "προσωπικές σχέσεις" και σε άλλα παρεμφερή;
Γιατί δεν ακούσαμε από τις αρμόδιες Αρχές να αρθρώνουν, έστω και μια φορά, τη φράση "εξετάζουμε και τα πολιτικά κίνητρα";
Αυτά όλα τα ερωτηματικά οδηγούν σε πιο εφιαλτικά ερωτήματα:
Μήπως κάποιοι θέλουν να αποκρύψουν κάτι;
Μήπως φοβούνται να αντιμετωπίσουν την αλήθεια;
Θα μείνουμε έως εδώ. Αλλά θα τονίσουμε:
Να εμπιστευθεί ο πολίτης το κράτος του.
Διαφορετικά, αν αυτό το κράτος οδηγηθεί σε λανθασμένες εκτιμήσεις, χείριστα θα είναι τα αποτελέσματα. Και για το ίδιο το κράτος και για τους πολίτες του.
Μακάρι οι φόβοι μας και οι δικές μας εκτιμήσεις να διαψευστούν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου