Ο απολογισμός θα γίνει στο τέλος!

ΤΟ ΔΕΚΑ ΤΟ ΚΑΡΟ

Το άγχος ο… ανίκητος και όχι ο «λαβωμένος»

Εδώ που φτάσαμε δεν είναι για να λέμε πλέον λόγια. Τα έργα είναι αυτά που μετράνε και στη δική μας περίπτωση οι νίκες. Το δικό του…13άρι θα πρέπει να διεκδικήσει ο Ολυμπιακός και αν το επιτύχει αυτό τότε θα έχει πολλές ελπίδες για να κατακτήσει το… 13ο συνεχόμενο τίτλο. Περιθώρια για άλλα αποτελέσματα δεν υπάρχουν. Με τόσα που έχει περάσει σε αυτή τη χρονιά ο Ολυμπιακός δεν έχει πλέον το χρόνο για να κάνει άλλες σκέψεις, αλλά το μόνο που του μένει είναι να κοιτάξει μπροστά. Είχε ατυχίες ο Ολυμπιακός σε αυτή τη διαδρομή, είχε κόντρα τους θεούς και δαίμονες, έκανε και ο ίδιος λάθη και μάλιστα σοβαρά, αλλά όλα αυτά δεν είναι της παρούσης. Ο απολογισμός θα γίνει στο τέλος όταν θα ξέρουμε πού θα βρισκόμαστε, αλλά μέχρι τότε ακόμη και τώρα που τρέχει το αίμα στις πληγές του ο Ολυμπιακός δεν έχει τη δυνατότητα να σταματήσει και να τις γιατρέψει, αφού είναι υποχρεωμένος να συνεχίσει τον πόλεμο. Λίγοι και λιγόψυχοι Είναι γεγονός ότι ο Ολυμπιακός συνεχίζει λαβωμένος τον πόλεμο, όμως σήμερα στην Καβάλα δεν μπορεί ούτε να το… σκέφτεται. Το ωραίο της υπόθεσης είναι άλλωστε ότι ο… ανίκητος στρατός των αντιπάλων φοβάται ακόμη περισσότερο από τον τραυματισμένο Ολυμπιακό. Λόγω… ιδιοσυγκρασίας. Πού να πιστέψουν τώρα ο Καραγκούνης και ο Κατσουράνης αλλά και ο Βύντρα με τον Σαριέγκι ότι είναι δυνατόν παίκτες της δικής τους αξίας να πάρουν πρωτάθλημα, από τη στιγμή που συμμετέχει στην ίδια διοργάνωση και ο Ολυμπιακός. Άρα, οι ερυθρόλευκοι ας συνεχίσουν με νίκες και όλα τα άλλα θα έρθουν μόνα τους. Με την πρώτη γκέλα Πραγματικά πιστεύουμε ότι δεν θα χρειαστεί πολλή…προσπάθεια από τους… άλλους, αρκεί να μη χάσει άλλους βαθμούς ο Ολυμπιακός. Αυτές τις ώρες είναι επιτακτική η ανάγκη για να μείνει σε απόσταση βολής, έστω και στους πέντε βαθμούς, και τις δύο γκέλες θα τις κάνει από μόνος του ο Παναθηναϊκός. Αρκεί να κάνει την… πρώτη και μετά όλα τα άλλα θα έρθουν απολύτως φυσιολογικά. Το πιστεύουμε αυτό, δεν το σημειώνουμε έτσι για να δουλευόμαστε και μεταξύ μας. Αν είχαμε καταλάβει ότι το χάσαμε το πρωτάθλημα δεν θα είχαμε και πρόβλημα να το πούμε. Από ποιον να κρυφτούμε, άλλωστε; Να μη… βλεπόμαστε μεταξύ μας; Σε καμία περίπτωση. Απλώς και οι δυο μάς έχουν συνηθίσει σε αυτές τις ανατροπές. Και ο Ολυμπιακός να είναι πίσω και να περνάει μπροστά, αλλά και ο Παναθηναϊκός να είναι μπροστά και στο τέλος να μένει πίσω. Θέμα παράδοσης Κι αφού έχει γίνει τόσες φορές αυτό το σενάριο, τότε γιατί να χαλάσει αυτή η… παράδοση; Αντίστροφα δεν έχει γίνει ποτέ κάτι τέτοιο, να είναι δηλαδή ο Ολυμπιακός πέντε βαθμούς μπροστά και να τον προσπεράσει ο Παναθηναϊκός. Θα θυμάστε ότι και πέρυσι που είχε αυτή τη διαφορά των πέντε βαθμών ο Ολυμπιακός από τον Παναθηναϊκό και η οποία παρέμεινε αμετάβλητη μετά το μεταξύ τους πρώτο παιχνίδια στο Ολυμπιακό Στάδιο, το οποίο είχε τελειώσει χωρίς νικητή (0-0), το πήραν αμέσως χαμπάρι οι απέναντι και το ομολόγησαν κιόλας. Δεν είχε βγει ο Βγενόπουλος και είχε δηλώσει ότι πάνε για του χρόνου; Και να φανταστείτε ότι ήταν Οκτώβρης τότε και είχε άλλα 20 παιχνίδια το πρωτάθλημα. Αυτοί όμως λόγω… οξυδέρκειας πνεύματος το κατάλαβαν αμέσως και την έκοψαν την παρτίδα. Μην κοιτάτε τι έγραφαν οι φίλα προσκείμενες εφημερίδες τους στην απελπισμένη προσπάθεια που κατέβαλαν για να τους κρατήσουν όρθιους. Και μου αρέσει που είχαν έρθει και στο Καραϊσκάκη και ήθελαν τη… νίκη για να μπούνε ξανά στο πρωτάθλημα. Ούτε και τότε, όμως, νίκησαν και αφοσιώθηκαν στην προετοιμασία τους για τα πλέι οφ. Μόνο τώρα έχουν βγει έξω από τα νερά τους, αλλά για πόσο ακόμη; ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ