Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

Πρόβλεψη τρόμου για το κλίμα από τους επιστήμονες Έξι βαθμούς θα ανέβει η θερμοκρασία της Γης έως το 2100


Ο κόσμος οδεύει ολοταχώς προς την υλοποίηση του χειρότερου σεναρίου κλιματικών αλλαγών, με τη μέση παγκόσμια θερμοκρασία να αυξάνεται κατά 6 βαθμούς Κελσίου στο τέλος του αιώνα, ανακοίνωσαν χθες έγκυροι επιστήμονες.

Μια τέτοια άνοδος της θερμοκρασίας- που θα είναι πολύ μεγαλύτερη κοντά στους πόλους- θα έχει κατακλυσμικές και μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στη Γη, κάνοντας μεγάλες περιοχές του πλανήτη ακατοίκητες και απειλώντας τη βάση του ανθρώπινου πολιτισμού. Οδεύουμε προς τα εκεί, υποστηρίζουν οι επιστήμονες, επειδή οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τις βιομηχανίες, τις μεταφορές και την αποψίλωση των δασών που ευθύνονται για τη θέρμανση της ατμόσφαιρας έχουν αυξηθεί κατά πολύ από το 2002. Αυτό σημαίνει ότι το πιο ακραίο σενάριο που είχε περιγράψει στην τελευταία της έκθεση η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή του ΟΗΕ, το 2007, είναι εκείνο προς την υλοποίηση του οποίου οδεύουμε, σύμφωνα με 31 ερευνητές από 7 χώρες οι οποίοι συμμετέχουν στο Παγκόσμιο Πρόγραμμα Διοξειδίου.

Εφιαλτικό σκηνικό
Αν μέχρι τώρα θεωρούσαμε ότι οι 2 βαθμοί Κελσίου ήταν μια επικίνδυνη προοπτική, η πρόβλεψη ότι έως το 2100 η μέση θερμοκρασία του πλανήτη μας θα αυξηθεί κατά 6 βαθμούς, δημιουργεί ένα εφιαλτικό σκηνικό που θα βυθίσει τον πλανήτη σε μια ακραία έκφανση του φαινομένου του θερμοκηπίου την οποία δεν έχει ξαναδεί η Γη τα τελευταία 100 εκατ. χρόνια, όταν οι δεινόσαυροι ζούσαν στα τροπικά δάση των πολικών περιοχών και οι έρημοι έφταναν στην καρδιά της Ευρώπης. Το πιο πιθανό είναι ότι θα αφανιστούν τα περισσότερα είδη ζωής και η ανθρωπότητα θα περιοριστεί σε μερικές ομάδες που θα παλεύουν για την επιβίωση στις περιοχές κοντά στους πόλους. Οι ειδικοί τονίζουν ότι ελάχιστα είδη μπορούν να προσαρμοστούν τόσο γρήγορα σε τόσο ακραίες αλλαγές όπως αυτές που προβλέπονται. Καθώς λειώνουν οι παγετώνες, εκατομμύρια ανθρώπων θα αναγκαστούν να μεταφερθούν στα ηπειρωτικά για να γλιτώσουν από την γρήγορη άνοδο της στάθμης της θάλασσας, ενώ θα καταστραφούν και πολλές περιοχές όπου τώρα γίνονται οι καλλιέργειες.

SΟS για την Κοπεγχάγη
Σύμφωνα με τους επιστήμονες σήμερα οι εκλύσεις διοξειδίου του άνθρακα αυξάνονται 3% ετησίως- και αυτό άρχισε το 2000 με την άνθηση της κινεζικής οικονομίας. Φέτος λόγω της οικονομικής κρίσης οι εκλύσεις θα περιοριστούν λίγο αλλά θα αυξηθούν και πάλι από το 2010. Συνολικά οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τη χρήση ορυκτών καυσίμων έχουν αυξηθεί κατά 41% από το 1990 έως σήμερα. Ο επικεφαλής της επιτροπής του ΟΗΕ καθηγητής Λεκέρ προειδοποίησε ότι η διεθνής κλιματική σύνοδος της Κοπεγχάγης είναι η τελευταία ευκαιρία για την επίτευξη διεθνούς συμφωνίας που θα περιορίσει τις εκπομπές ρύπων μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ώστε να προλάβουμε να σταθεροποιήσουμε τη θερμοκρασία του πλανήτη μας.

www.tanea.gr

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

Χωρίς ενιαία φωνή και θέση οι Ευρωπαίοι;

Απαισιοδοξία κυριαρχεί σήμερα στα σχόλια του ευρωπαϊκού τύπου για την διεθνή διάσκεψη για το Κλίμα που θα γίνει τον Δεκέμβριο στην Κοπεγχάγη. Η τρύπα του όζοντος στην Ανταρκτική (1999) Η τρύπα του όζοντος στην Ανταρκτική (1999)Η γαλλική Le Monde:

«Η διάσκεψη της Κοπεγχάγης θα είναι ένα βήμα μπροστά, είναι μια πρόοδος στο Κιότο, αλλά δεν θα υπάρξουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις….Γι΄ αυτό ευθύνεται και η Ευρώπη. Απόδειξη της ευθύνης της είναι ο τρόπος που διεξάγει τις διαβουλεύσεις, π.χ. ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος έκλεισε διμερή συμφωνία με τον ομόλογό του Λούλα από τη Βραζιλία για την προστασία του κλίματος και ο οποίος δεν είναι ο μοναδικός. Ο καθένας από τους Ευρωπαίους εταίρους λειτουργεί και διαπραγματεύεται για τον εαυτό του. Έτσι ενώ η Ευρώπη διεξάγει έναν αγώνα για την προστασία του κλίματος, σε παγκόσμιο επίπεδο παραμένει άφωνη και αφήνει τους Κινέζους και τους Αμερικανούς να υπαγορεύουν στον υπόλοιπο κόσμο το δικό τους πλάνο για το κλίμα.»

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

ΑΣ ΤΟ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ ΛΙΓΟ

Έβρεξε τοξικά μέταλλα

«Κάποιοι πετούσαν επικίνδυνα σκουπίδια για χρόνια στα βουνά όπου ξέσπασαν φωτιές»

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Στέφανος Κρίκκης

www.tanea.gr
«Είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τόσο επικίνδυνα βαρέα μέταλλα να πέφτουν με τη βροχή στην Αττική. Ούτε το νέφος της Αθήνας ούτε η σκόνη από τη Σαχάρα δεν μεταφέρουν τέτοια τοξικά μικροσωματίδια σαν το αντιμόνιο, το βισμούθιο και το νικέλιο. Το σίγουρο είναι ότι στα βουνά της περιοχής κάποιοι πετούσαν επικίνδυνα σκουπίδια εδώ και πολλά χρόνια...».
Στις 6 Σεπτεμβρίου, μόλις είχε ξεσπάσει η βροχή, ο κ. Θανάσης Γκοντελίτσας, λέκτορας Ορυκτολογίας και Ορυκτοχημείας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, δεν έχασε στιγμή. Από το γραφείο του στου Ζωγράφου με ειδικούς δειγματοσυλλέκτες μάζεψε το βρόχινο νερό από διάφορες περιοχές του κέντρου και των βορείων προαστίων. Είχαν περάσει περισσότερες από 10 ημέρες από τις ολέθριες πυρκαγιές στην Ανατολική Αττική και ήταν η πρώτη βροχή που έπεφτε. Τόσο ο ίδιος όσο και ο κ. Παναγιώτης Νάστος, που είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Εργαστήριο Κλιματολογίας και Ατμοσφαιρικού Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, γνώριζαν κατά κάποιο τρόπο ότι οι στάχτες από τα καμένα που πριν από λίγες ημέρες είχαν σκεπάσει τον ουρανό θα παρέμεναν για καιρό ακόμα στην ατμόσφαιρα, εκτός κι αν έβρεχε. Το νερό παρέσυρε στο έδαφος τα μικροσωματίδια μαζί με το χημικό φορτίο που μετέφεραν. «Αμέσως μόλις γέμισαν τα δοχεία με το νερό της βροχής, τα μεταφέραμε στο Εργαστήριο του Πανεπιστημίου και κάναμε μια πρώτη αναγνώριση με τη μέθοδο της περίθλασης ακτίνων Χ. Με τον τρόπο αυτό θα παίρναμε μια εικόνα από τα υλικά σωμάτια που περιελάμβανε το νερό της βροχής, όπως είναι τα ορυκτά κράματα μετάλλων», εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο κ. Θανάσης Γκοντελίτσας. Το κάθε δοχείο είχε ένα φίλτρο. Με το που έπεφτε το νερό, γινόταν διήθηση και στο φίλτρο παγιδεύονταν τα σωματίδια που μετέφερε μαζί του από τα βροχοφόρα σύννεφα σε ύψος μεγαλύτερο από 3 χιλιόμετρα.

Το πρώτο καμπανάκι για τους ειδικούς σήμανε όταν η περίθλαση με τις ακτίνες Χ έδειξε ότι τα φίλτρα ήταν γεμάτα με απομεινάρια καύσης, όπως ορυκτά του πυριτίου, που είχαν τη μορφή κόκκινων κόκκων, σαν σφουγγάρια, και μέγεθος που δεν ξεπερνούσε τα 30-40 χιλιοστά του χιλιοστού. Αυτό που έλειπε όμως ήταν τα συνήθη γεωλογικά ορυκτά που περιλαμβάνει η νεφελώδης ατμόσφαιρα της πόλης.

Η χημική σύσταση
«Αμέσως μετά βάλαμε τα φίλτρα στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο για να δούμε τη χημική τους σύσταση. Και τότε διαπιστώσαμε ότι τα δείγματα ήταν γεμάτα από σωματίδια που προέρχονταν από ανθρωπογενή δραστηριότητα. Δεν είχαν σχεδόν τίποτα φυσικό μέσα τους. Υπήρχαν βαρέα μέταλλα που δεν είχαμε ξαναδεί ποτέ στον ουρανό της Αθήνας».

Το νερό της βροχής ήταν γεμάτο από αυτά. Βρίσκονταν σε τόσο μεγάλες συγκεντρώσεις ώστε οι ειδικοί δεν χρειάστηκε να μεταφέρουν τα δείγματα σε πιο εξελιγμένα όργανα μέτρησης στο εξωτερικό για να διαπιστώσουν το περιεχόμενό τους. «Βρήκαμε επιμήκη σωματίδια από σίδηρο, που έμοιαζαν με μικρές βελόνες και είχαν μήκος περίπου 100 εκατομμυριοστά του μέτρου, και άλλα λίγο μικρότερα με χρώμιο και νικέλιο. Υπήρχαν επίσης κράματα από σίδηρο, ψευδάργυρο και νικέλιο ενώ αυτό που μας έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν η ύπαρξη του αντιμονίου και του βισμουθίου».

Το αντιμόνιο και το βισμούθιο είναι τοξικά βαρέα μέταλλα. Το ίδιο και το νικέλιο. Τα μέταλλα αυτά δεν παρατηρούνται στον ουρανό του Λεκανοπεδίου καθώς δεν προέρχονται ούτε από τις εξατμίσεις των αυτοκινήτων ούτε από το ρυπογόνο φορτίο που μεταφέρει συχνά η σκόνη της Σαχάρας. «Τα συγκεκριμένα βαρέα μέταλλα μπορεί να προέρχονται από καύσεις λαμαρινών, από μεταλλικά αντικείμενα βιομηχανικής προέλευσης, από πλαστικές ουσίες, από κάθε λογής απόβλητα ή σκουπίδια που πετάγονταν στα βουνά που κάηκαν», επισημαίνει ο κ. Θανάσης Γκοντελίτσας.

Έφθασαν μέχρι την Πελοπόννησο

«ΤΑ ΣΩΜΑΤΙΔΙΑ που περιείχαν βαρέα μέταλλα είχαν παραμείνει στον ουρανό από την πρώτη στιγμή που εκδηλώθηκαν οι μεγάλες πυρκαγιές στην Ανατολική Αττική», λέει στα «ΝΕΑ» ο αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Παναγιώτης Νάστος. «Ήταν αναμενόμενο ότι με την πρώτη νεροποντή που θα ξεσπούσε, ο όγκος αυτός των μικροσωματιδίων θα έπεφτε στο έδαφος. Μάλιστα εκείνη τη μέρα, όπως είδαμε και από τη δορυφορική εικόνα που αποτύπωσε την πορεία των βροχοφόρων νεφών, η βροχή δεν περιορίστηκε πάνω από την Αττική αλλά κινήθηκε προς τα νοτιοδυτικά σκεπάζοντας ένα μεγάλος μέρος της Βόρειας Πελοποννήσου και των ακτών της Στερεάς Ελλάδας». Σύμφωνα με τον κ. Π. Νάστο, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το τι ακριβώς υλικά κάηκαν τότε και απελευθέρωσαν αυτές τις πολύ επικίνδυνες ουσίες στην ατμόσφαιρα. «Στον ουρανό της Αθήνας υπάρχει συνήθως σίδηρος, μαγγάνιο και χρώμιο από βαρέα μέταλλα αλλά ποτέ άλλοτε δεν είδαμε αντιμόνιο, βισμούθιο και νικέλιο».
ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ
«Υπήρχαν μέταλλα που δεν είχαμε ξαναδεί ποτέ στον ουρανό της Αθήνας όπως το αντιμόνιο, το βισμούθιο και το νικέλιο»