Διατυπώνεται και αυτή η άποψη: ότι η ένδυση με μπούρκα είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Δεν υπάρχει πιο υποκριτική στάση την τελευταία εικοσαετία. Τόσο μικρή είναι η ιστορία του ράσου που επέβαλαν οι Ταλιμπάν στις μουσουλμάνες. Η κάλυψη του σώματος και της κόμης από ριχτό ύφασμα και των ματιών από ειδικό δίχτυ δεν υπάρχει στην ιστορία του Ισλάμ ούτε το Κοράνι επιτρέπει τέτοια ερμηνεία. Η μπούρκα είναι επινόηση των φανατικών και εξυπηρετεί πολλά: μεταξύ αυτών την απόκρυψη των σημαδιών από ξυλοδαρμούς.
Είναι γνωστές οι ταπεινώσεις που υφίστανται οι μουσουλμάνες από τις οικογένειές τους, στον δυτικό κόσμο μάλιστα καταγράφεται σωρεία περιστατικών. Αυτά βλέπει ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Νικολά Σαρκοζί και έχει βαλθεί να απαγορεύσει την μπούρκα. Είχε δηλώσει χωρίς περιστροφές ότι δεν πρόκειται για σύμβολο θρησκευτικής πίστης, αλλά για «δείγμα γυναικείας υποταγής». Προς επίρρωσιν της άποψής του εργάστηκε ειδική επιτροπή της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης.
Σε 200 σελίδες αναπτύσσεται όλη η επιχειρηματολογία για τη μερική απαγόρευση αυτού του ρούχου. Οι μουσουλμάνες δεν θα μπορούν να εισέρχονται με καλυμμένο το πρόσωπο σε δημόσιους χώρους, όπως σχολεία, νοσοκομεία και μέσα μεταφοράς, γιατί η εν λόγω περιβολή αποτελεί «προσβολή στις γαλλικές αξίες». Μια τέτοια στάση δεν έχει σχέση ούτε με τη χώρα φιλοξενίας ούτε με τον Ροβεσπιέρο ή το άθρησκο γαλλικό κράτος. Η υποχρεωτική κάλυψη του προσώπου για το ήμισυ του πληθυσμού είναι φαλλοκρατική και γεννά τον ρατσισμό.
Μόνον οι γυναίκες καλύπτονται, υποτάσσονται, υπομένουν. Οι άνδρες αποφασίζουν για εκείνες. Μπορούν να τις κλειδώνουν στο σπίτι, να τις υποβάλλουν σε κλειτοριδεκτομή, να τις πασάρουν σε γέρους συζύγους, να τις βασανίζουν και να τις υποχρεώνουν σε αυτοκτονία οποτεδήποτε παραβαίνουν τους παράλογους κανόνες των φονταμενταλιστών. Λέγοντας ότι η ένδυση με μπούρκα αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα είναι σαν να λέμε ότι η Ελένη από το Κωσταλέξι είχε το ανθρώπινο δικαίωμα να ζει κλεισμένη με τα περιττώματά της.
Η κατάργηση της μπούρκας προωθείται με ουσιαστικά αλλά και ανούσια επιχειρήματα. Λένε ότι μια Δυτική δεν μπορεί να πάει στη Μεδίνα φορώντας τιραντάκια. Αυτό είναι μάλλον ψευδές: οι ξένες στις ισλαμικές χώρες φορούν ό,τι θέλουν, απλώς αντιμετωπίζουν την απαξία. Τις κοιτούν με την ίδια αποστροφή που επιδεικνύουν οι Δυτικοί σε εκείνες που καλύπτουν κάθε χιλιοστό της ύπαρξής τους. Ο Ευρωπαίος δεν έχει κανέναν λόγο να μπαίνει σε συγκρίσεις: αν η μπούρκα απαγορευθεί, δεν θα γίνει για λόγους αντιπαλότητας με σκοταδιστικά κράτη. Αυτό που σε πρώτη φάση πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι ότι το ιδιότυπο ράσο κουκουλώνει εγκλήματα.
Οσο αφήνουμε αυτές τις γυναίκες σκεπασμένες, ανεχόμαστε όλες τις συνδηλώσεις της καταπιεστικής ενδυμασίας.
Η μπούρκα δεν είναι τόσο διαδεδομένη ώστε να φοβάται κάποιος την αλλοίωση ενός τρόπου ζωής. Παραμένει όμως ένα απαράδεκτο σύμβολο για χώρες που διέπονται από αξίες του ευρωπαϊκού δικαίου. Ο Νικολά Σαρκοζί δεν ανησυχεί για τη γενίκευση του φαινομένου, καθώς οι αριθμοί είναι καθησυχαστικοί. Στα 5 εκατομμύρια μουσουλμάνους που ζουν στη Γαλλία μόνο 1.900
νέες γυναίκες καλύπτουν εντελώς το πρόσωπο. Οι υπόλοιπες αρκούνται στην απλή μαντίλα, που βρέθηκε στο επίκεντρο πολύμηνης πολεμικής το 2004, όταν απαγορεύθηκε στα σχολεία. Ο γάλλος πρόεδρος ήταν σαφής όταν έλεγε ότι «η μπούρκα δεν έχει θέση στη Γαλλία» και η επιτροπή που εργάστηκε για την απαγόρευσή της κινήθηκε πονηρά. Δεν την απαγορεύουν στον δρόμο αλλά στις δημόσιες υπηρεσίες. Για να εξυπηρετηθεί μια γυναίκα, θα πρέπει να αποκαλύψει το πρόσωπό της.
Δεν θα μπορεί, για παράδειγμα, να εισπράξει επιδόματα, να εξεταστεί σε νοσοκομείο, να εξυπηρετηθεί σε υπηρεσίες. Στον δρόμο θα κυκλοφορεί ελεύθερα- για να μην κριθεί αντισυνταγματική η απόφαση.
Η απαγόρευση της μπούρκας σίγουρα απαλλάσσει τους Γάλλους από ένα νοσηρό θέαμα. Το ερώτημα είναι αν θα λειτουργήσει απελευθερωτικά και για τις ίδιες τις μουσουλμάνες ή θα γίνει καταπίεση επί της καταπίεσης.
BHMA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου