Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ, που συνέδεσε το όνομά του με το μεγάλο Όχι του κυπριακού ελληνισμού, ο πολιτικός που πορεύτηκε για μισό αιώνα παράλληλα με τη γέννηση και την πορεία της Κυπριακής Δημοκρατίας, έφυγε, την Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008, μετά τη ραγδαία επιδείνωση που παρουσίασε η κατάσταση της υγείας του.
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος πάλεψε με τον καρκίνο επί τρεις εβδομάδες και άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο Λευκωσίας.
Στο πλευρό του η οικογένεια και οι στενοί συνεργάτες του, αλλά και όλος ο ελληνισμός, που έχει κρατήσει στη συνείδησή του και έχει γράψει για πάντα στις σελίδες της Ιστορίας τα βουρκωμένα μάτια και τη σπασμένη φωνή της
κορυφαίας στιγμής της ζωής του: Όταν έχοντας απέναντί του σχεδόν όλη τη διεθνή διπλωματία, με το συγκλονιστικό διάγγελμα της Μεγάλης Τετάρτης 7 Απριλίου 2004, απευθύνθηκε στο λαό:
«Ελληνικέ κυπριακέ λαέ, σε καλώ να υπερασπιστείς το δίκαιο, την αξιοπρέπεια και την ιστορία σου...».
Υπουργός στις πρώτες κυβερνήσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας, βουλευτής, συνομιλητής, Πρόεδρος της Δημοκρατίας εργάστηκε με πάθος για τη βελτίωση της ζωής των Κυπρίων έβαλε την προσωπική του σφραγίδα σε πολλές
πτυχές της κυπριακής Πολιτείας, αλλά η απώλειά του αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό στην αδικαίωτη Κύπρο.
Η παρακαταθήκη ενός ηγέτη
Σε μία από τις τελευταίες δημόσιες παρεμβάσεις του (συνέντευξη στον «Φιλελεύθερο», την 1η Ιουνίου) ο Τάσσος Παπαδόπουλος είχε αναφερθεί στο δίλημμα που συνεχίζει να τίθεται από πολλούς για τις συνομιλίες Χριστόφια -Ταλάτ, δηλαδή ότι αν χαθεί αυτή η ευκαιρία, θα ακολουθήσει η διχοτόμηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου