Παρακολούθησα τον επετειακό λόγο του κ. πρωθυπουργού για τα τρίμηνα της κυβέρνησης, κρατώντας και σημειώσεις. Αλλωστε, μου είπε ότι εγώ ως δημοσιογράφος έχω δικαίωμα να ασκώ κριτική για να τον βοηθήσω στο έργο του.
Αυτό προτίθεμαι να κάνω σήμερα. Αραγε ο πρωθυπουργός πίστευε όσα έλεγε ή τα έλεγε γιατί νόμιζε ότι όφειλε να τα πει; Αν τα πιστεύει, είναι άμεση ανάγκη σοβαροί άνθρωποι, όπως ο καθηγητής κ. Παμπούκης, να του εξηγήσουν ότι αυτά θα ανήκαν σε μια φάση αθωότητας της οικονομίας.
Δηλαδή, τα προβλήματα να μην έχουν φτάσει στο τελευταίο σκαλί στου κακού τη σκάλα. Εκείνος όμως, ήπιος και μειλίχιος, εξηγούσε τα της οικονομίας λες και είχε τιθασεύσει το «θηρίο» των ελλειμμάτων και του υπέρογκου δανεισμού και έβλεπε ήδη μπροστά τους τις ανέμελες καλύτερες μέρες. Τι για ανάπτυξη που ήδη έχει αρχίσει να φαίνεται μίλησε. Τι για αύξηση του ρυθμού της παραγωγικότητας.
Τι για νέες θέσεις εργασίας. Τι για νέα νομοθετικά πλαίσια που θα ανασκάψουν εκ βάθρων ό,τι σάπιο έρχεται από το παρελθόν. Ποιος Πολίτης δεν θα ευχόταν όλα αυτά να ήταν αληθινά. Θα μπορούσε όμως ο πρωθυπουργός με μία βόλτα στην κοντινή πλατεία Συντάγματος να ανακαλύψει εικόνες που δεν ταιριάζουν με τα «ζαχαρωτά» που μας πρόσφερε. Το ένα μετά το άλλο τα μαγαζιά κλείνουν. Αν ανοίγει κάτι είναι καφετέριες, πράγμα που σημαίνει ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι, και δη νέοι, δεν έχουν πού να περάσουν τη μέρα τους.
Και όσα καταστήματα ακόμη μένουν ανοικτά ψάχνουν τον πελάτη με την απόχη. Οι μεσαίες βιοτεχνίες, που απασχολούσαν δέκα και είκοσι εργαζόμενους, κλείνουν σε ρυθμούς καταιγιστικούς. Οι οικογενειακές επιχειρήσεις πάνε στο χειρότερο. Ας μη μιλάμε για βιομηχανία, οικοδομή, τουρισμό. Στο δεύτερο μέρος της ομιλίας του ο πρωθυπουργός προσπάθησε να δικαιολογήσει «τα παιδιά» στην κυβέρνηση. Να σας πω, και αυτό κατανοητό είναι. Αλλά αν δεν έλειπε τόσο πολύ ως υπουργός Εξωτερικών τότε θα διαπίστωνε, όπως όλοι εμείς που μένουμε Ελλάδα, ότι τα «παιδιά» βρίσκονται σε σύγχυση, είναι ανέτοιμα, δεν έχουν σχέδια, δεν έχουν ακόμη μάθει το αντικείμενό τους.
Αυτοσχεδιάζουν επικινδύνως. Δεν λέω ότι δεν προσπαθούν να καταλάβουν πού βρίσκονται. Αλλά, εκτός του ότι δεν κινούνται με τα υπουργικά αυτοκίνητα, μήπως θυμάται κανείς τι άλλο έχουν βάλει σε… κίνηση σε μια οικονομία που βυθίζεται; Αν οι κομισάριοι πληροφορήθηκαν το λόγο του πρωθυπουργού, τότε θα κατάλαβαν γιατί επί εκατό μέρες… «κοσκινίζει»!
www.e-typos.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου