«Κουστούμι» στα μέτρα του ΠΑΣΟΚ είναι ο νέος εκλογικός νόμος, που αποτελεί φτηνή απομίμηση του αυθεντικού γερμανικού «πατρόν» και προωθείται προς ψήφιση στη Βουλή. Ως «υλικά» χρησιμοποιήθηκαν τα αποτελέσματα των τελευταίων βουλευτικών εκλογών, οι συνενώσεις που θα φέρει σε τοπικό επίπεδο ο «Καλλικράτης» και η κατευθυνόμενη ψήφος των μεταναστών, που οσονούπω θα ελληνοποιηθούν.
Με βάση τα παραπάνω συστατικά οι «εκλογομάγειροι» της Ιπποκράτους ετοίμασαν ένα εκλογικό σύστημα που σκοπό έχει να αποτρέψει την επάνοδο της κεντροδεξιάς στην εξουσία και να μετατρέψει το ΠΑΣΟΚ σε ελέω αρχηγού κόμμα.
Αυτό φαίνεται πως εννοούσε ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης όταν σε συνέντευξή του στο in.gr μίλησε για «το πραγματικό τέλος της μεταπολίτευσης».
Πράγματι, με το νέο μοντέλο με τις 175-180 μονοεδρικές (υπάρχει η πιθανότητα να εκλέγονται πέντε βουλευτές από την ομογένεια) και τις 120 έδρες με λίστα, ο πρόεδρος εκάστου κόμματος και η αυλή που τον περιβάλλει θα μπορούν να επιλέγουν υποψηφίους της προτίμησής τους, αποκλείοντας τους «αντιρρησίες». Ως πρόσχημα για την καθιέρωση της λίστας και το «σπάσιμο» των ελασσόνων περιφερειών θα προβληθεί η ανάγκη περιορισμού των τεράστιων εκλογικών δαπανών και η εξάλειψη του λεγόμενου «μαύρου πολιτικού χρήματος».
Ο κ. Ραγκούσης ήταν ιδιαίτερα κατηγορηματικός στο σημείο αυτό, τονίζοντας ότι «δεν μπορούμε να μείνουμε στις μεγάλες εκλογικές περιφέρειες, στα συστήματα που ξέρουμε όλοι πως απαιτούν τεράστιες εκλογικές δαπάνες».
Ο ίδιος, δεν απέκλεισε να έχουμε μείωση του αριθμού των «εθνοπατέρων», χωρίς όμως να διευκρινίσει ποια θα είναι η τελική πρόταση του υπουργείου.
Πάντως, στα υψηλά κλιμάκια τη κυβέρνησης υπάρχει έντονος προβληματισμός σχετικά με τον αριθμό των βουλευτών επικρατείας, που ρητά το Σύνταγμα τους ορίζει στους 12, αλλά και στον προσδιορισμό των περιφερειών σε ελάσσονες και μείζονες.
Βέβαιο είναι ότι στο νέο νόμο ο βαθμός αναλογικότητας θα ξεπερνάει το 86% του νόμου Σκανδαλίδη, ενώ θα συνεχισθεί η πριμοδότηση του πρώτου κόμματος με 40 βουλευτές, ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα ακυβερνησίας.
Παράλληλα στο 3% διατηρείται το όριο εισόδου ενός κόμματος στο Κοινοβούλιο, παρά το γεγονός ότι στη Γερμανία ένας πολιτικός σχηματισμός πρέπει να υπερβεί το 5% προκειμένου να επιτύχει την κοινοβουλευτική του εκπροσώπηση.
Σε κάθε περίπτωση, με τον νόμο Ραγκούση, το πρώτο σε ψήφους κόμμα σχηματίζει αυτοδύναμη κυβέρνηση, αν υπερβεί πανελλαδικά το 39%. Οι μεγάλοι χαμένοι από την εφαρμογή του θα είναι τα μικρότερα κόμματα της αντιπολίτευσης, που κινδυνεύουν να απολέσουν αρκετές από τις έδρες που διατηρούν σήμερα.
Κι αυτό γιατί με βάση τις τελευταίες εκλογικές του επιδόσεις θα εξέλεγαν σχεδόν όλους τους βουλευτές τους από τις λίστες των περιφερειών.
Ετσι, όμως, θα έχαναν την επαφή τους με τα λαϊκά στρώματα που αποτελούν την κύρια δεξαμενή ψηφοφόρων τους.
Με την κατάτμηση των πολυεδρικών, οι γειτονιές των μεγάλων πόλεων θα εκλέγουν το δικό τους βουλευτή π.χ. η Κυψέλη, οι Αμπελόκηποι κ.λπ.
Καθίσταται επομένως αδύνατη η εκλογή βουλευτή από κάποιο από τα μικρά κόμματα στις μονοεδρικές, λόγω της παρουσίας των δύο κομμάτων εξουσίας και του αδιάθετου των ψήφων που θα έχουν, το οποίο θα μεταφερθεί στις μείζονες εκλογικές περιφέρειες.
Με το ν/σ Ραγκούση εισάγεται μια νέα σπαζοκεφαλιά στο ελληνικό πολιτικό σύστημα που θέλει δυνατούς λύτες…
ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου