Πριν από 25 χρόνια η διαρροή τοξικών υλικών στο περιβάλλον γύρω από εργοστάσιο παραγωγής φυτοφαρμάκων στην πόλη Μποπάλ κόστισε τη ζωή σε τουλάχιστον 15.000 ανθρώπους. Οι αντιδρώντες χαρακτήρισαν «κοροϊδία και προσβολή στη μνήμη των νεκρών» την απόφαση διότι η κατηγορία «ανθρωποκτονία εξ αμελείας» προβλέπει ποινή φυλάκισης το πολύ ως δύο χρόνια. Και μάλιστα με δυνατότητα έφεσης η οποία μπορεί να πάρει πολλά χρόνια ώσπου να εκδικαστεί.
Επτά ανώτερα στελέχη του ινδικού κλάδου της εταιρείας Union Carbide, μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρός της την εποχή του δυστυχήματος, βρέθηκαν ένοχα. Η ποινή τους θα ανακοινωθεί σε λίγες ημέρες. «Η ποινή τους είναι ουσιαστικά μηδαμινή:δύο χρόνια το πολύ ή ακόμη και επιβολή προστίμου.Αν αυτό δεν είναι το μεγαλύτερο αστείο, δεν ξέρω ποιο είναι» δήλωσε εμφανώς απογοητευμένη η ακτιβίστρια Ράχνα Ντίνγκρα εκφράζοντας το κοινό αίσθημα πολλών επιζώντων και συγγενών των θυμάτων που χαρακτήρισαν την ποινή «πολύ μικρή, πολύ αργά».
Σύμφωνα με εκθέσεις και μαρτυρίες, στο μοιραίο εργοστάσιο δεν τηρούνταν οι συνθήκες ασφαλείας, όλα τα εγχειρίδια ήταν γραμμένα στην αγγλική γλώσσα που ελάχιστοι εργάτες γνώριζαν, ενώ οι περικοπές είχαν «διώξει» τους πλέον καταρτισμένους. Ετσι στις 3 Δεκεμβρίου 1984 διέρρευσαν στην ατμόσφαιρα περίπου 40 τόνοι του θανατηφόρου αερίου ισοκυανικού μεθυλίου σκοτώνοντας άμεσα περίπου 4.000 άτομα και προσβάλλοντας 600.000, πολλά από τα οποία απέκτησαν σοβαρά προβλήματα υγείας.
Εντός μερικών ετών τα θύματα έφθασαν επισήμως τις 15.000. Παρ΄ όλα αυτά, οι ακτιβιστές υποστηρίζουν ότι οι πραγματικοί αριθμοί είναι σχεδόν διπλάσιοι. Από το 1987 που άρχισε να εκδικάζεται η υπόθεση προήδρευσαν περισσότεροι από 12 δικαστές, ενώ το 1996 το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας «ελάφρυνε» το κατηγορητήριο μειώνοντας την ανώτατη ποινή από 10 χρόνια κάθειρξη σε δύο χρόνια φυλάκιση. Οσο για τις αποζημιώσεις, το 1990 η εταιρεία κατέβαλε 340,4 εκατ. ευρώ σε κατ΄ εκτίμηση σημερινές τιμές τονίζοντας ότι το ποσό αυτό θα κάλυπτε παράλληλα κάθε μελλοντική αξίωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου