Είναι το νούμερο ένα εξαγώγιμο προϊόν της χώρας μας!
Στη συνείδηση των περισσοτέρων το καρπούζι είναι προϊόν το οποίο σχεδόν κατ΄ αποκλειστικότητα παράγουν οι καλλιεργητές της Ηλείας και της Αμαλιάδας. «Είναι αλήθεια ότι το καρπούζι της περιοχής μας,της Μεσσηνίας,παρέμενε για χρόνια ανώνυμο, μη αναγνωρίσιμο από τους καταναλωτές. Αυτό οφειλόταν- και δυστυχώς εξακολουθεί- στο γεγονός ότι εδώ, στην περιοχή μας, δεν υπάρχουν συσκευαστήρια» μας εξηγεί η κυρία Παρασκευή Παντελάκη, εκπρόσωπος του Δήμου Φιλιατρών και μέλος της οργανωτικής επιτροπής της «Γιορτής του Καρπουζιού Μεσσηνίας», μιας εκδήλωσης που διοργανώνεται για τέταρτη χρονιά εφέτος στα Φιλιατρά.
«Αυτός ήταν και ο λόγος που ως οργανωτική επιτροπήξεκινή- σαμε από πέρυσι να τυπώνουμε αυτοκόλλητα,με σκοπό δηλαδή να είναι αναγνωρίσιμο το προϊόν της περιοχής μας» συμπληρώνει. Η ιδέα της γιορτής ξεκίνησε από τον Ομιλο Φίλων Αγρίλη και στόχο είχε μέσα από ένα γεγονός που θα σχετιζόταν με την αγροτική και οικονομική ζωή της περιοχής να διαφημίσει το μέρος σε όλη την Ελλάδα.
«Η ιδέα συζητήθηκε πρώτα με τον δήμο και κρίθηκε θετική για την προβολή της περιοχής αλλά και ενός προϊόντος, του καρπουζιού, που παίζει σημαντικό ρόλο στην τοπική οικονομία» εξηγεί η κυρία Παντελάκη. Κάπως έτσι, λοιπόν, τον Οκτώβριο του 2006 σε μια ανοιχτή συγκέντρωση φορέων και παραγωγών της περιοχής αποφασίστηκε η ευρύτερη διοργάνωσή της.
«Η γιορτή πραγματοποιείται σε δύο φάσεις:αρχίζει τον Μάιομε την έναρξη της συγκομιδής του καρπουζιού και τελειώνει τον Ιούνιο με τη λήξη της.Οι εκδηλώσεις της λήξης είναι διήμερες και περιλαμβάνουν εκθεσιακά περίπτερα και καλλιτεχνικό πρόγραμμα» εξηγεί η κυρία Παντελάκη. Ενός τόπου με 10.000 στρέμματα που παράγει περίπου 50.000 τόνους καρπούζι, το πρωιμότερο σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση, το 60% της παραγωγής του οποίου εξάγεται σε περισσότερες από 22 χώρες.
Τι το καθιστά ιδιαίτερο; «Λόγω του ιδιαίτερα αμμώδους εδάφους το πρώιμο καρπούζι της περιοχής έχει εξαιρετικό άρωμα και γεύση. Από εκεί και πέρα, όμως, αυτό που αξίζει να σημειώσουμε είναι ότι κατόπιν της μακρόχρονης συνεργασίας μας με γεωπονικά πανεπιστήμια αλλά και με τα προοδευτικά μυαλά των παραγωγών της περιοχήςπροσφέρουμε στους καταναλωτές προϊόντα απαλλαγμένα από φυτοπροστατευτικά.Σε αυτό ασφαλώς μας βοηθά η πρωιμότητα της γης μας. Τα καρπούζια μας, δηλαδή,παράγονται και συλλέγονται τόσο νωρίς,που δεν έχουν ακόμη εμφανιστεί έντομα» εξηγεί ο κ. Αντ. Παρασκευόπουλος, γεωπόνος και εκπρόσωπος της Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Τριφυλίας.
ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμων στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής της «Γιορτής του Καρπουζιού» κ. Π. Αθανασόπουλος επιχειρεί μια επιστημονική ανάλυση της ιδιαιτερότητας του καρπουζιού Τριφυλίας.
«Αναπτύσσεται σε θερμά κλίματα, σε εδάφη ελαφρά, καλά στραγγιζόμενα και γόνιμα. Παρουσιάζει μεγάλη ευαισθησία σε ασθένειες του εδάφους και δεν μπορεί να καλλιεργηθεί για συνεχόμενα χρόνια στο ίδιο χωράφι. Το πρόβλημα αντιμετωπίζεται τα τελευταία χρόνιαμε τον εμβολιασμό του καρπουζιού επάνω σε ανθεκτικά υποκείμενα, που δεν είναι τίποτε άλλο από ποικιλίες κολοκυθιάς. Ετσι, η ρίζα είναι κολοκυθιά, που αντέχει στις ασθένειες του εδάφους,και το φυτό είναι καρπούζι. Με την τεχνική αυτή το ίδιο χωράφι καλλιεργείται για πολλά χρόνια χωρίς να είναι απαραίτητη η χρήση μεγάλων ποσοτήτων φυτοφαρμάκων για την καταπολέμηση των ασθενειών του εδάφους».
Η γιορτή που διεξάγεται ακόμη μία χρονιά στη Μεσσηνία, με συνδιοργανωτές το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, τη Νομαρχία, τους δήμους, αλλά και παραγωγούς και συλλόγους της περιοχής, στόχο έχει, όπως υποστηρίζει ο κ. Παρασκευόπουλος: «Να διαφημίσουμε ασφαλώς το προϊόν μας και να βρούμε νέους αγοραστές».
ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΤΕΝΤΑ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΙΓΓΑΝΟΣ, 52 ετών, παραγωγός 
Η καλλιέργειά μου είναι υπό κάλυψη, φυτεύω δηλαδή σε μαύρο νάιλον για υγρασία και τα σκεπάζω με άσπρο νάιλον για να γίνουν πιο γρήγορα. Για την καλλιέργεια χρησιμοποιούμε κολοκυθιές γιατί το αυτόρριζο καρπούζι δεν αντέχει πολλά χρόνια στο ίδιο χωράφι. Αυτό μάλιστα είναι μια ελληνική πατέντα την οποία υιοθέτησαν οι Ισπανοί δέκα χρόνια αργότερα από εμάς. Οπως παραδέχθηκε και ο ιταλός σύμβουλος εμπορίας γεωργικών προϊόντων μιλώντας στα εγκαίνια της γιορτής μας, η παραγωγή μας είναι τόσο μεγάλη, που θα μπορούσαμε μόνοι μας να καθορίζουμε τις τιμές της Ευρώπης.
Δυστυχώς, όμως, χωρίς μητρώο αγροτών, χωρίς αυστηρώς καθορισμένη χρήση γης, χωρίς την κατάλληλη μόρφωση- σκεφτείτε ότι ζούμε σε μια αγροτική χώρα χωρίς αγροτικές σχολές- λίγα μπορούμε να καταφέρουμε.
Δεν νοείται π.χ. να νοικιάζουμε χωράφια τα οποία σε λίγα χρόνια μπορεί να γίνουν οικόπεδα. Πρέπει επιτέλους να καθοριστεί η χρήση της γης, διότι για να σταθεί κάτι πρέπει να μπορεί να καλλιεργηθεί σε βάθος χρόνου. Εξάλλου υπάρχουν χιλιάδες ποικιλίες που δεν φτάνουν ποτέ στον καταναλωτή, διότι ο έμπορος θα πάρει το φτηνότερο ανεξαρτήτως ποιότητας. Ξέρει η αγορά τα μίνι, τα μεσόκαρπα, τα χρωματιστά καρπούζια;».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου