Δεν υπάρχει καλύτερο δώρο τούτες τις κρίσιμες για τον Ολυμπιακό ώρες, από τον πόλεμο που μαίνεται στον αιώνιο αντίπαλο! Ο Σωκράτης Κόκκαλης είναι σαφές ότι δεν έχει πολλά χρονικά περιθώρια είτε για να δρομολογήσει την πώληση είτε για να αναδιοργανώσει την ομάδα ο ίδιος.
Ποιοτικά το ρόστερ δεν είναι τόσο κακό όσο φάνηκε στο φινάλε της περιόδου ωστόσο οι ελλείψεις είναι πάρα πολλές. Κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει άμεσα να γίνουν κινήσεις ώστε αν δεν προχωρήσει το σενάριο της πώλησης, να είναι έτοιμο ένα πλάνο ευπρόσωπης λειτουργίας της διοίκησης και του αγωνιστικού τμήματος.
Ο Ολυμπιακός λοιπόν είναι δεδομένο ότι νοσεί. Ωστόσο, όσα συμβαίνουν στον ΠΑΟ, δίνουν. ανάσες! Γιατί; Διότι έστω σε ψυχολογικό επίπεδο, ο αιώνιος αντίπαλος δε δείχνει πρόθεση ή διάθεση να πορευτεί προς την "ίδρυση" της δικής του αυτοκρατορίας. Πόλεμος και μάλιστα εμφύλιος. Ίσως αυτό να είναι πιο βαρύ και πιο οδυνηρό από την. προαιώνια σύγκρουση με τον Ολυμπιακό! Αναμφίβολα δε, ο ΠΑΟ εν μέσω αυτών των συνθηκών σύγκρουσης, χάνει μια μεγάλη ευκαιρία απέναντι σ' έναν τραυματισμένο αντίπαλο...
Όταν μια ομάδα, τόσο έντονα σε κορυφαίο επίπεδο σπαράσσεται από εμφύλιες συγκρούσεις, δύσκολα μπορεί να πορευτεί χωρίς τριγμούς. Όταν οι κεφαλές δεν είναι μονοιασμένες, πως μπορούν τα πόδια να λειτουργήσουν εύρυθμα;
Γιάννης Βαρδινογιάννης εναντίον Ανδρέα Βγενόπουλου και Νικόλα Πατέρα, αδελφοί Γιαννακόπουλοι εναντίον όλων, πιέσεις στο παρασκήνιο και στο προσκήνιο, ηθικοί εκβιασμοί, πόλεμος ανακοινώσεων, παιχνίδι εξουσίας. Όλα αυτά σε μιαν ομάδα που κατέκτησε το πρωτάθλημα και το κύπελλο. Τι θα γινόταν άραγε αν δεν είχε και μια πετυχημένη σεζόν πίσω της;
Συμπεράσματα; Δύο.
Πρώτον, η επικράτηση του ΠΑΟ κόντρα στον αποδεκατισμένο φέτος Ολυμπιακό μοιάζει με πύρρειο νίκη διότι έφερε στην επιφάνεια ανυπέρβλητα για την ενότητά του προβλήματα ίσως και λόγω των μεθόδων που ακολούθησε η "πράσινη" διοίκηση για να φτάσει στον στόχο.
Δεύτερον, όσα συμβαίνουν στο σπίτι του άσπονδου γείτονα, θα πρέπει να συνεκτιμηθούν από τον Σωκράτη Κόκκαλη όπως έγινε και στο παρελθόν. Αν είναι για ένα σεβαστό ποσό στο ταμείο ή στον λογαριασμό του προέδρου, να κινδυνέψει να χαθεί η ενότητα, τότε πιθανότατα τα κέρδη από ενδεχόμενη πολυμετοχικότητα μπορεί να αποδειχθούν λιγότερα από τις ζημιές!
Υ.Γ. Όσα συμβαίνουν στον ΠΑΟ, δικαιώνουν την μέχρι πρότινος στάση του Σωκράτη Κόκκαλη στο πολύ λεπτό ζήτημα της πολυμετοχικότητας στο ποδόσφαιρο...
Παναγιώτης Μπογιατζής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου