Ζούμε ανεπανάληπτες στιγμές. Δύο τουλάχιστον τηλεοπτικά κανάλια απομιμούνται την κυβέρνηση. Τα ρίχνουν στους φορτηγατζήδες και είναι γεμάτα πικρόχολα συνταξιουχικά σχόλια του στιλ «κοιτάχτε, λαέ, πού τρέχει ο κοσμάκης με τα μπαγκάζια του στο λιοπύρι, επειδή αυτοί έκοψαν την κυκλοφορία». Ενας κυβερνητικός εκτελαστικάριος, δηλαδή γραμματέας και όχι υπουργός ή φιλόσοφος, ακούστηκε να ρητορεύει πάνω σε μια παλιοκαιρίσια ορολογία, όπως «έχουμε συντεταγμένο κράτος και ακολουθούμε προβλεπόμενες διαδικασίες», πράγμα που πάλι το ίδιο έλεγαν οι προκάτοχοί του όταν βαρούσαν ροπαλιές σε απεργούς. Οταν το κράτος εμφανίζεται συντεταγμένο, μάλλον τα έφτυσε. Οταν το κράτος υποστηρίζει διαδικασίες, μάλλον περιμένει να περάσει η μπόρα από μόνη της. Αλλά στο βάθος νομίζω ότι συμβαίνει κάτι άλλο.
Μακράν του δημόσιου τομέα, που υπό μία εκδοχή αντιμάχεται ή είναι όμηρος του βαθέος κράτους, το πραγματικό κράτος εκφράζεται (και) από τους φορτηγατζήδες. Είναι λίγοι, άρα επιλεγμένοι. Αγόρασαν και διπλοαγόρασαν τις άδειες και τα τονάζ, άρα είναι ελεγχόμενοι. Για να γίνεις ωσάν κι αυτούς, πρέπει να έχεις λεφτά ή δανειακή ευχέρεια να αποκτήσεις φορτηγό, πράγμα που επιβεβαιώνει το κλειστό επάγγελμα. Και είναι δουλειά που μπορείς να ξεκινήσεις με κλάσμα φορτηγού και να καταλήξεις, πρώτα ο Θεός, με εβδομήντα. Αν δεν είσαι εσύ το κράτος, τότε ποιος είναι κράτος;
Μήπως οι υποψήφιοι περιφερειάρχες που απολαύσαμε προ ωρών να συγκρούονται μεταξύ τους και με την κοινή λογική όλοι αντάμα; Δύσκολο.
Σε αυτό το τεκμηριωμένο, συντεταγμένο και προβλεπόμενων διαδικασιών κράτος των φορτηγατζήδων, που βγαίνει από την αφάνεια μόνον όταν οι απεργοί, χωρίς κουκούλες, σταματούν τα φορτηγά που δουλεύουν υπό επίταξη και μετά παραδίδουν οχήματα και οδηγούς για τα περαιτέρω στην Αστυνομία, υπάρχει ένα άλλο κράτος, το επιφαινόμενο, το πλασματικό, το δήθεν κράτος, το κράτος νιάου, το κράτος της φαντασίωσης, που περιμένει να ξημερώσει μέρα Τετάρτη δίκροκος, μέρα φαρμακωμένη, για να ψηφιστεί η νομοσχεδιάρα και να φοβηθεί το κράτος των φορτηγατζήδων και να βυθιστεί στη ζεστή, επωφελή και προσοδοφόρα μήτρα της αφάνειας.
Αν τώρα οι επιταγμένοι θεωρήσουν ότι αυτά είναι της πλάκας καμώματα, όπως πιστεύουν, λόγου χάρη, χιλιάδες, να μην πω εκατομμύρια, καπνιστών που μας στέλνουν το λιβανωτό τους ως εναλλακτικοί επαναστάτες, θα υπάρξουν σίγουρα και φορτηγατζήδες των ορέων, επαναστάτες και τσακιτζήδες, που θα έχουν τη συμπάθεια τοπικών κοινωνιών και αντιμνημονιακών προθέσεων και ενδιαθέτου.
Αλλά γενικώς να ξέρετε ότι, όταν σε μία χώρα συγκρούονται ένα κράτος και ένα κράτος εν κράτει, και κανένα από τα δύο δεν έχει αρμοδιότητες διαμόρφωσης πραιτοριανής ιδεολογίας, άρα δε διαφαίνεται δικτατορία στον ορίζοντα, τότε το κράτος πάει για φούντο και οι πολίτες νομίζουν ότι υφίστανται πολιτειακή αναβάθμιση, πράγμα ψευδώς ολέθριο. Τελειώσαμε μια σήμερα.
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου