Σταύρος Βρανάς
Αν βεβαίως θεωρείται ακόμα ικανός να κρατήσει την θέση του φορ. Αν δεν έχει μπει στα μυαλά των διοικούντων η παραχώρησή του ή η τοποθέτησή του στον πάγκο με το σκεπτικό της απόκτησης κάποιου μεγάλου ονόματος τύπου Μπαπτίστα.
Μόνο έτσι μπορώ να καταλάβω την αγωνιστική στάση του Κώστα που μέχρι τώρα δείχνει να μην έχει το μυαλό του στις προπονήσεις και την αυτοσυγκέντρωσή του εκατό τοις εκατό την ώρα που χρησιμοποιείται από το απλό δίτερμα μέχρι τον επίσημο φιλικό ή ευρωπαικό αγώνα. Κάποια κιλάκια που δεν δικαιολογούνται, κάποια νυχτοπερπατήματα που λένε στην Χαλκίδα είναι δείγματα απογοήτευσης. Καμιά σχέση με τον Μήτρογλου τον περσινό που άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά και ήταν φοβερός και τρομερός τουλάχιστον στον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος.
Μετά του έκατσε η περίπτωση με τον Μπάντοβιτς και από τότε μέχρι σήμερα δεν λέει να πάρει πάνω του. Τον βλέπει (τον Μπάντοβιτς) να στρογγυλοκάθεται και στον πάγκο και «αδειάζει» μέσα του η ψυχολογία. Ο Μήτρογλου αυτή τη στιγμή είναι όπως ο Ντιόγκο ο περσινός.
Που τον είχε πάρει από κάτω η μπάλα και δεν τον άφησε να σηκώσει κεφάλι. Ο Βραζιλιάνος φέτος είναι όπως ο Μήτρογλου πέρσι... Ξέχασε που βρίσκονται τα περιττά κιλά και δείχνει αποφασισμένος να διεκδικήσει τα κεκτημένα-χαμένα.
Αυτό δηλαδή που πρέπει να κάνει κάθε ποδοσφαιριστής.
Και οι δύο περιπτώσεις είναι «καυτές» για την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού. Από τη μία ο Ντιόγκο που πρέπει επιτέλους να αποδείξει ότι μπορεί να δικαιολογήσει το υπέρογκο ποσό που δαπανήθηκε για την απόκτησή του και από την άλλη ο Μήτρογλου που είναι σούπερ ταλέντο αλλά άν δεν τον προσέξουν τώρα θα χαθεί μια και καλή!
Τι πρέπει να γίνει; Δεν θα το πω εγώ.
Αυτοί που έχουν τα γένια και τα χτένια πληρώνονται γιαυτές κυρίως τις υποθέσεις. Εγώ απλώς επισημαίνω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου