Στρατηγική Εθνικής Αποτροπής.

Παρακολουθώ τα θέματα της Άμυνας και της Εξωτερικής πολιτικής της Χώρας, γνωρίζοντας άριστα την Ιστορία των λαών στην περιοχή μας, αλλά και ευρύτερα. Οι φιλότιμες προσπάθειες των αρμόδιων οργάνων της Πολιτείας και οι δημοσιογραφικές παραινέσεις του σχετικού με τα θέματα αυτά τύπου, είναι πράγματι προσανατολισμένες να ενισχύσουν την αμυντική ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεων. Είναι εντούτοις σημειωτέον, από τον κάθε αντικειμενικό παρατηρητή των δρώμενων στον χώρο αυτό, η στρεβλότητα που παρουσιάζει ο τρόπος προσέγγισης των θεμάτων Εθνικής Ασφάλειας της Χώρας αυτής. 

Το πρόβλημα στην Ελληνική Ασφάλεια δεν είναι τόσο τα οπλικά συστήματα που κάθε φορά αγοράζουμε, αλλά ο τρόπος σκέψης με τον οποίο τα προσεγγίζουμε. Ιστορικά, προτεραιότητα στις προσπάθειες αυτές έχει η ενίσχυση της Πολεμικής Αεροπορίας κατά κύριο λόγο και του Πολεμικού Ναυτικού κατά δεύτερο. Η ενίσχυση των υπόλοιπων κλάδων των ΕΔ υπολείπεται σημαντικά, τόσο σε αγορές νέου υλικού, όσο και σε εκσυγχρονισμό των μέσων που ήδη κατέχουν.

Τα τελευταία 25 χρόνια, ευτυχώς ή δυστυχώς, έχουν διαδραματιστεί 2 κύρια γεγονότα που δοκίμασαν την τακτική και τα μέσα των Ελληνικών Ενόπλων δυνάμεων : Τα γεγονότα του 1987 και του 1996.

Το 1987 με το περίφημο «Βυθίσατε το Χόρα» φάνηκε η αποφασιστικότητα της Ελλάδας, αλλά στους μυημένους φάνηκε και κάτι άλλο, που δεν ομολογείται εύκολα από τα στελέχη των Ε.Δ. , η κακή οργάνωση της άμυνας της Χώρας μας. Ο τρόπος παράταξης των στρατιωτικών δυνάμεων στους χώρους διασποράς, η ταχύτητα εκτέλεσης, ο εξοπλισμός των δυνάμεων αυτών, ο συγχρονισμός των τριών Σωμάτων και η ευελιξία που επέδειξαν την περίοδο εκείνη, καταμαρτυρούν τουλάχιστο, το μεγάλο ΑΝΑΧΡΟΝΙΣΜΟ στην Τακτική και φυσικά στα Μέσα που χρησιμοποιούνται για την εκτέλεση των επιτελικών σχεδίων.

Παρόλα αυτά, το εγχείρημα του 1987, ήταν επιτυχές ως προς το αποτέλεσμα του, που ήταν η αποτροπή των Τούρκων να κάνουν πετρελαϊκές έρευνες στο Αιγαίο. Ωστόσο η αλήθεια είναι, ότι οι Τούρκοι απλά μετρούσαν την αποφασιστικότητα της Ελλάδας στο να υπερασπιστεί την υπόθεση αυτή, ενώ οι ίδιοι δεν είχαν σε καμία περίπτωση διάθεση να εμπλακούν στρατιωτικά με την Ελλάδα, γιατί πολύ απλά δεν ήταν έτοιμοι ακόμη, για κάτι τόσο μεγάλο. 

Ιστορικά έχει πλέον αποδειχτεί , ότι και η Τουρκία κέρδισε κάτι πολύ σημαντικό από το γεγονός εκείνο, γιατί έθεσε το θέμα της υφαλοκρηπίδας και βρέθηκε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, να συζητά με τους δικαιωματικά, βάση Συνθηκών, ιδιοκτήτες της υφαλοκρηπίδας των νήσων του Αιγαίου, την αυτή ιδιοκτησία και εκμετάλλευση . Από εκείνο το ιστορικό γεγονός και μετά, ποτέ κανείς στην Ελλάδα δεν τόλμησε πια, να συζητάει για Ελληνικές πετρελαϊκές έρευνες στο Αιγαίο.

Το 1996 στα Ίμια, δυστυχώς, ακολουθήθηκε η ίδια Τακτική και τα ίδια λάθη, από την πλευρά των Ελληνικών Δυνάμεων. Κακός συντονισμός, άθλιες επικοινωνίες, παράταξη των στρατιωτικών σχηματισμών στους ίδιους χώρους διασποράς σχεδόν με τα ίδια μέσα εξοπλισμού, έλλειψη τακτικής εικόνας από τα Επιτελεία, διάτρητο σύστημα πληροφοριών και κυρίως έλλειψη αποφασιστικότητας. Εδώ δυστυχώς, το αποτέλεσμα ήταν πιο ξεκάθαρο υπέρ της Τουρκίας. 

Οι Τούρκοι κατόρθωσαν να «γκριζάρουν» το μισό Αιγαίο, να θέσουν υπό αμφισβήτηση την κυριαρχία της Ελλάδας σε μεγάλο αριθμό νησίδων και βραχονησίδων. Παράλληλα, με τα γεγονότα του 1996 φάνηκε και κάτι ακόμα, ο ενδοτισμός και το φοβικό σύνδρομο της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία και την υποστήριξη της από τις ΗΠΑ. 

Αποτέλεσμα των παραπάνω και ειδικότερα των γεγονότων του 1996, ήταν η αλόγιστη σπατάλη δημοσίου χρήματος για την ενίσχυση της μαχητικής ικανότητας των ΕΔ. Το φοβικό σύνδρομο, που ανέβηκε στην επιφάνεια, σε συνδυασμό με την παρακμή του ελληνικού πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού κατεστημένου, καθώς και η έλλειψη αποτελεσματικού μηχανισμού διαμόρφωσης επιτελικών σχεδίων, εκτίμησης Απειλής και ανάλυσης Τακτικής και Μέσων, στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, οδήγησε σε ακριβές επιλογές μικρής αποτελεσματικότητας. Αυτό πλέον είναι πασιφανές εν έτη 2010, όπου τα μέσα που αγοράστηκα τότε, είτε δεν λειτουργούν όπως θα έπρεπε, είτε είναι εντελώς ανεπαρκή να εμποδίσουν την Τουρκική θρασύτητα και επεκτατικότητα.

Θα προσπαθήσω να περιγράψω την μεθοδολογία, που ο ορθολογισμός απαιτεί να ακολουθήσουμε, προκειμένου να πετύχουμε τον στόχο μας που δεν είναι άλλος, από την Αποτροπή της Τουρκίας να κάνει το οτιδήποτε εις βάρος της Εθνικής μας κυριαρχίας, ενώ ταυτόχρονα θα μας παρέχει την αναγκαία και ικανή συνθήκη για να ασκήσουμε δυναμική Εξωτερική Πολιτική υπερασπίζοντας τα εθνικά μας συμφέροντα, όπου και αν, αυτό απαιτείται.

Καταρχήν, η οποιαδήποτε ανάλυση ξεκινάει πάντα από την Εκτίμηση της Απειλής τόσο ως προς το μέγεθος της, όσο και ως προς την ποιότητα της. Εδώ σημαντικό εργαλείο αποτελεί η σωστή και έγκαιρη Πληροφόρηση . Σκοπός είναι να προσδιοριστεί το μέγεθος των αντίπαλων δυνάμεων, ο Εξοπλισμός τους, οι Τακτικές τους, η Διάρθρωση τους και η Κατανομή τους επιχειρησιακά και γεωγραφικά. Η πληροφόρηση πρέπει να περιλαμβάνει πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές παραμέτρους που αφορούν τον αντίπαλο. Με τον τρόπο αυτό μπορούν να εντοπιστούν τα δυνατά και αδύνατα σημεία της στρατιωτικής ισχύς του αντίπαλου και παράλληλα να εφαρμοστούν τα κατάλληλα μέτρα για την αντιμετώπιση τους.

Συν τον χρόνο, απαιτείται η ορθή, πλήρη και λεπτομερή καταγραφή των Οικείων Δυνάμεων, τόσο ως προς το μέγεθος τους και την διάρθρωση τους, όσο και ως προς τον εξοπλισμό τους και τις τεχνικές δυνατότητες του εξοπλισμού αυτού. Η πλήρης γνώση των δυνατοτήτων μας αποτελεί την βάση για τη σύνταξη οποιουδήποτε άρτιου επιτελικού σχεδιασμού. Δεν μπορεί να διαμορφώνονται σχέδια που δεν μπορούν να εφαρμοστούν από τις ΕΔ, γιατί δεν το επιτρέπουν ο εξοπλισμός, το μέγεθος και η εκπαίδευση τους. Σε κάθε άλλη περίπτωση, μόνο Τραγωδίες μπορούν να μας περιμένουν.

Επίσης. είναι απαραίτητο να υπάρχει διαρκής, έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση για τις Τεχνολογικές εξελίξεις διεθνώς, σε κάθε μορφής νέου και παλιού οπλικού συστήματος ή εν δυνάμει οπλικού συστήματος. Για αυτήν την αποστολή απαιτείται η ύπαρξη ειδικής ομάδας άρτια καταρτισμένης επιστημονικά, η οποία θα ενημερώνει σε τακτική βάση την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, υποβάλλοντας αναφορές και αναλύσεις, τεχνικών και επιχειρησιακών πλεονεκτημάτων ή/και αδυναμιών του κάθε πρωτοεμφανιζόμενου οπλικού συστήματος ή νέας επιχειρησιακής Τακτικής χρήσης παλαιών συστημάτων.

Εξίσου σημαντική, είναι η δημιουργία Ινστιτούτου Έρευνας και Δημιουργίας Νέων Πολεμικών Τακτικών, με αντικειμενικό σκοπό, την αντιμετώπιση των νέων απειλών που προκύπτουν από την εμφάνιση νέων οπλικών συστημάτων στις τάξεις του εχθρού και των επιχειρησιακών Τακτικών που εφαρμόζει. Από την άλλη πλευρά, θα συμβάλλει στην διαμόρφωση νέων επιτελικών σχεδίων, καινοτόμων Τακτικών χρήσης των διαθέσιμων οπλικών συστημάτων που έχει στις τάξεις του ο Ελληνικός Στρατός, για κάθε σενάριο πιθανής επιχειρησιακής κατάστασης. Είναι αυτονόητο, ότι το Ινστιτούτο θα είναι στελεχωμένο, από έμπειρους στρατιωτικούς, αλλά και από επιστήμονες ειδικευμένους στα νέα οπλικά συστήματα.

Η οργανωτική άρθρωση της όποιας στρατιωτικής Σκέψης, θα παρουσίαζε κενό αν δεν προέβλεπε την δημιουργία ομάδας “Think Tank”, με αντικείμενο την μελέτη των πληροφοριών που αφορούν τον αντίπαλο και τις προοπτικές του. Η ομάδα αυτή, θα αναπτύσσει διαρκώς σενάρια πολεμικών παιγνίων και προβλέψεων για το εχθρικό κράτος, που να καλύπτουν και τομείς ευρύτερους με διαστάσεις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές. Η ομάδα θα αποτελεί εργαλείο τόσο για το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, όσο και για το Υπουργείο Εξωτερικών, γιατί θα επιτρέπει σχεδιασμό κινήσεων με προοπτική και βάθος χρόνου.

Εν κατακλείδι, δεν θα μπορούσα να εξαιρέσω την αναγκαιότητα δημιουργίας ενός ακόμα πολλαπλασιαστή δυνάμεως, την δημιουργία Ινστιτούτου Τεχνολογικής έρευνας με αντικείμενο την ανάπτυξη νέων οπλικών συστημάτων ή βελτιώσεων σε οπλικά συστήματα που ήδη υπηρετούν στις ΕΔ. Το Ινστιτούτο θα πρέπει να στελεχώνεται μόνο από επιστημονικό προσωπικό υψηλής αξίας, με εμπειρία στην οργάνωση και το προγραμματισμό ερευνητικών προγραμμάτων. 

Το Ινστιτούτο θα κατευθύνει και θα συντονίζει με κριτήρια επιστημονικά, τα εμπλεκόμενα – συνεργαζόμενα Πανεπιστήμια και Τεχνολογικά ινστιτούτα έρευνας, θα κατανέμει το έργο της έρευνας και θα το παρακολουθεί τακτικά γνωμοδοτώντας για την χρηματοδότηση του στις αντίστοιχες υπηρεσίες. Θα εντοπίζει τα πεδία ερευνητικού ενδιαφέροντος και όταν τα αποτελέσματα των ερευνών είναι επιτυχή, θα κατανέμει βιομηχανικό έργο παραγωγής στις Ελληνικές Βιομηχανίες με βάσει τις τεχνικές τους δυνατότητες. 

Βέβαια, θα πουν μερικοί σωστά, ότι κάποια από τα παραπάνω ήδη υπάρχουν και λειτουργούν και κάποιες διαδικασίες σαν αυτές που περιγράφω, ήδη εφαρμόζονται. Η αλήθεια όμως είναι, ότι όσες υπηρεσίες υπάρχουν δεν είναι στελεχωμένες όπως πρέπει να είναι , δεν έχουν ξεκάθαρο πλαίσιο λειτουργίας και εργασίας και τέλος δυστυχώς, αποτελούν διακοσμητικά στοιχεία των εκάστοτε Υπουργείων.

Αν όλα λειτουργούσαν τέλεια, θα είχαμε καταλάβει, τουλάχιστον τα βασικά :

1. Η Τουρκική υπεροπλία υπάρχει στους ακόλουθους άξονες : Αεροπορία, αριθμητικό μέγεθος δυνάμεων που μπορεί να παρατάξει, αποβατικό ναυτικό και αεροπορικό στόλο και μια πολύ καλή ομάδα «think tank» σε επίπεδο διαχείρισης κρίσεων.
2.  Για την αντιμετώπιση της αεροπορίας απαιτείται μια εξίσου ικανή αριθμητικά και ποιοτικά αεροπορία ή η ανάπτυξη ικανότητας ταχύτατης απενεργοποίησης του ρόλου της συνολικά, καταστρέφοντας μαζικά ΟΛΕΣ τις βάσεις που χρησιμοποιεί ή θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει (θυμίζω τον πόλεμο των 6 ημερών ανάμεσα στην Αίγυπτο και το Ισραήλ 1967). Για τον σκοπό αυτό απαιτείται, κατά την ταπεινή μου άποψη, η ενίσχυση του οπλοστασίου μας με πυραυλικά συστήματα μακρού βεληνεκούς (άνω των 600 klm), υψηλής ακρίβειας, μεγάλης ευκινησίας και βλήματα χαμηλής παρατηρησιμότητας. Θεωρώ τα συστήματα εδάφους/εδάφους καταλληλότερα από τα αέρος/εδάφους με μεγαλύτερη επιβιωσιμότητα στο πεδίο των επιχειρήσεων καθότι τα δεύτερα απαιτούν την επίτευξη αεροπορικής υπεροχής, κάτι που δεν είναι δεδομένο ότι θα την έχουμε καθόλη την διάρκεια των επιχειρήσεων, λόγω του αριθμού των μαχητικών του αντιπάλου, του τεχνολογικού επιπέδου αυτών και της καλής εκπαίδευσης που έχουν αποκτήσει από την χρόνια αντιπαράθεση τους με την Ελληνική αεροπορία. Το καταλληλότερο στην κατηγορία αυτή είναι σίγουρα το Ρωσικό Iskander-M και λόγο κόστους και κυρίως επιδόσεων. Βέβαια θα πρέπει να αποκτηθεί σε ικανούς αριθμούς για την επιτυχή εκτέλεση της παραπάνω αποστολής και οπωσδήποτε να αναζητηθεί η δυνατότητας συμπαραγωγής του ή ακόμα καλύτερα, η με άδεια εξ’ ολοκλήρου κατασκευή του με την δημιουργία κατάλληλων υποδομών. Ας μην ξεχνάμε ότι σε αυτήν την περίπτωση, θα αποτελεί την ραχοκοκαλιά της αποτρεπτικής μας δύναμης.
3. Η απόκτηση συστημάτων πληροφόρησης με εικόνες σε πραγματικό χρόνο μέσω δορυφόρων παρατήρησης υψηλής ακρίβειας, συστημάτων έγκαιρης προειδοπoίησης (Erieye), ανάπτυξη ικανού δικτύου κατασκοπείας στο εσωτερικό του εχθρού και σύγχρονου δικτύου radar με ικανότητα εντοπισμού χαμηλής παρατηρησιμότητας ιπτάμενων αντικειμένων σε ικανές αποστάσεις ασφαλείας. Αυτός που εντοπίζει τον εχθρό γρηγορότερα, έχει την δυνατότητα πρώτου πλήγματος και συνεπώς το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού με το μέρος του. Η σωστή εκτίμηση των κινήσεων του εχθρού σε πραγματικό χρόνο δίνει το πλεονέκτημα της άμεσης αντίδρασης σε κάθε κίνηση του .
4. Αγορά ή ανάπτυξη με εθνικούς πόρους ή σε συνεργασία με άλλα έθνη, όπλων που δίνουν το πλεονέκτημα του πρώτου πλήγματος λόγω μεγαλύτερου βεληνεκούς, υψηλότερης ακρίβειας και/ή υψηλότερης επιβιωσιμότητας στο πεδίο της μάχης.
5. Ανάπτυξη νέων τακτικών μάχης ως απόρροια, των οπλικών συστημάτων που κατέχει ο εχθρός σε συνάρτηση με τα ημέτερα οπλικά συστήματα, προσαρμοσμένες κατάλληλα για την εξουδετέρωση των επιχειρησιακών σχεδίων του αντιπάλου. (π.χ. ορθή τακτική χρησιμοποίηση αντιαεροπορικών συστημάτων για την αποφυγή εντοπισμού τους από τους αισθητήρες πυραύλων antiradar ή αιφνιδιαστικά χτυπήματα στον εχθρό σε χρόνους και γεωγραφικές τοποθεσίες που αδυνατεί να προβλέψει ο αντίπαλος).
6. Ενίσχυση της δύναμης πυρός του Έλληνα στρατιώτη με όπλα αυξημένης ταχυβολίας, μεγαλύτερου βεληνεκούς, υψηλής ακρίβειας μέρα και νύκτα, μεγάλης καταστρεπτικής ισχύς, ατομικά συστήματα πρώτου εντοπισμού του εχθρού σε όλες τις καιρικές συνθήκες και ικανή θωράκιση του κάθε στρατιώτη όχι μόνο στο στήθος και το κεφάλι αλλά και στα χέρια και τα πόδια.
7. Επαγγελματικός στρατός σε όλα τα επίπεδα και τομείς των ΕΔ, με χρόνια ενασχόληση με το όπλο τους και την ειδικότητα τους, καθημερινή εκπαίδευση και όσο γίνεται πιο ρεαλιστική. (θυμίζω την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στους Λακεδαιμόνιους του Λεωνίδα και τους Θεσπιείς εθελοντές μαχητές των Θερμοπυλών και το μνημειώδη διάλογο τους ).
8. Ενίσχυση του Ναυτικού με νέες μονάδες όπου είναι δυνατόν και κυρίως εκσυγχρονισμό των υπολοίπων με έμφαση τις επικοινωνίες, συσκευές εντοπισμού αντίπαλων δυνάμεων στον νερό, κάτω από αυτό και στον αέρα κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες καιρού, ισχυρότατα μέσα ηλεκτρονικού πολέμου παθητικά και ενεργά, radar ελέγχου μεγάλων αποστάσεων και όγκο πυρός σε κάθε απόσταση !
9. Έμφαση στην ενίσχυση του υποβρύχιου στόλου τόσο αριθμητικά, όσο και ποιοτικά. Το υποβρύχιο ως όπλο, είναι το μέσο του απόλυτου αιφνιδιασμού, που όταν η ποιότητα και ο αριθμός τους το επιτρέπει, μπορούν να εξασφαλίσουν τον απόλυτο έλεγχο των θαλάσσιων οδών. Η Ναυτική επικράτηση, μαζί βέβαια με την αεροπορική, αποτελούν, την Αιγίδα για την προστασία των Ελληνικών νησιών.
10. Ανάπτυξη συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου με εφαρμογή σε όλα τα όπλα των ΕΔ. Είναι μέσα στις δυνατότητες του επιστημονικού δυναμικού της Χώρας και θα μπορούσε σε αρχικό στάδιο να αναπτυχθούν συνεργασίες με χώρες που έχουν μεγάλη εμπειρία, όπως το Ισραήλ.
11. Προγράμματα εκσυγχρονισμού των μαχητικών με έμφαση σε αισθητήρες εντοπισμού αντίπαλων μαχητικών σε αποστάσεις μεγαλύτερες από εκείνες που μπορεί ο εχθρός να εντοπίσει και ενσωμάτωσης δυνατοτήτων εξαπόλυσης πυρών ή πυραύλων αέρος-αέρος και αέρος-εδάφους σε αποστάσεις αντίστοιχες των αισθητήρων που φέρει και οπωσδήποτε υπέρτερες των δυνατοτήτων του αντιπάλου. Μέσα ηλεκτρονικού πολέμου αποτελούν απαραίτητο ατού στην αεροπορία μας με βελτιώσεις ελληνικές που να αιφνιδιάσουν τον κάθε αντίπαλο όταν απαιτηθεί.
12. Ενίσχυση πυροβολικού με μέσα αυξημένου βεληνεκούς και εξαπόλυσης μεγάλου όγκου πυρός. Κατάλληλα είναι τα αυτοκινούμενα πυροβόλα PZ-2000 και πυραυλικά συστήματα MLRS ή Smerch BM-30. Στον τομέα αυτό θα μπορούσε η χώρα μας με κατάλληλες συνεργασίες να αναπτύξει ανάλογα εγχώρια συστήματα μεγάλης αποτελεσματικότητας.
13. Ενίσχυση του στόλου των επιθετικών ελικοπτέρων (Apache) με νέα, προκειμένου να αντιμετωπισθεί επαρκώς το μέγεθος των Τούρκικων στρατιωτικών σχηματισμών σε άρματα και έμψυχο δυναμικό. Το επιθετικό ελικόπτερο διαθέτει μεγάλο όγκο πυρός, ευκινησία, βάλλει από απόσταση σχετικής ασφάλειας Ημέρα και κυρίως Νύχτα, όπου η αποτελεσματικότητα του γίνεται φονική !
14. Έμφαση στα UAV για την επιτήρηση του θέρετρου των επιχειρήσεων σε όλο το βάθος της αντίπαλης ενδοχώρας. Έμφαση και εδώ θα πρέπει να δοθεί σε εγχώριες σχεδιάσεις, σε μεγάλους αριθμούς, με ανάπτυξη συστημάτων ικανών να φέρουν αισθητήρες ημέρας και νύχτας, σε όλο το ηλεκτρομαγνητικό και υπέρυθρο φάσμα. Αν ο στόλος αυτός εμπλουτιστεί κα με UCAV θα μας δοθεί η δυνατότητα να επιχειρούμε με πυρά, ακόμα και σε περιοχές υψηλού ρίσκου κατάρριψης, χωρίς να βάζουμε σε κίνδυνο πολύτιμα μαχητικά και πιλότους.
15. Βελτίωση του συστήματος λογιστικής υποστήριξης των επιχειρήσεων με την σωστή και έγκαιρη τροφοδοσία των μάχιμων μονάδων σε υλικά και τρόφιμα. Καμιά επιχείρηση αμυντική ή επιθετική δεν έχει τύχη, εάν δεν υπάρχει άρτιο σύστημα τροφοδοσίας και υποστήριξης τόσο σε τρόφιμα, όσο και σε υλικά (πυρομαχικά, ανταλλακτικά, καύσιμα).
16. Ενίσχυση του Μηχανικού τμήματος των ΕΔ, γιατί αυτό αποτελεί την εγγύηση για την διατήρηση της ταχύτητας των ενεργειών των στρατιωτικών σωμάτων και εν γένει της αποτελεσματικότητας των όπλων. Σε ένα δύσκολο γεωγραφικά περιβάλλον αντιπαράθεσης όπως αυτό του Ελληνοτουρκικού θέρετρου επιχειρήσεων, το σώμα του Μηχανικού μπορεί να κάνει την ποιοτική διαφορά στην όποια πολεμική αντιπαράθεση.

Είναι πλέον φανερό, η Ελλάδα με την σωστή ηγεσία και την ορθή άσκηση πολιτικής, θα μπορούσε να ατενίζει το μέλλον με μεγαλύτερη σιγουριά και ασφάλεια, όχι με υπέρογκες άστοχες σπατάλες αγοράς όπλων που ενισχύουν ελάχιστα την αποτρεπτική της ικανότητα. 

Αν τα παραπάνω, μπορούσαν να συνδυαστούν στο πεδίο της Εξωτερικής Πολιτικής, με τις σωστές συμμαχίες με άλλα Κράτη που έχουν μεγάλη επιρροή στην περιοχή μας και στην σκακιέρα των διεθνών συσχετισμών, αλλά και με κινήσεις ενίσχυσης της στρατηγικής σημασίας της Χώρας μας (π.χ. μετατροπή της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο για την Ευρώπη και την Ανατολή, ή οδό οικονομικής διείσδυσης Μεγάλων οικονομιών προς την Βαλκανική Χερσόνησο ή την Ευρώπη), θα είχαμε πετύχει την δημιουργία όλων των Συνθηκών που είναι Ικανές να μας εξασφαλίσουν την Ανεξαρτησία μας και την απαραίτητη Εθνική Αξιοπρέπεια που αρμόζει σε ένα λαό με τόσο ένδοξο και αναντικατάστατο ρόλο στην εξέλιξη του πολιτισμού στον πλανήτη Γη.

AegeanHock

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΤΟΥ  FOX2e-mag