Ανάγκη για μια Νέα Μεταπολίτευση και στο Περιστέρι

 

Γέννημα θρέμμα της πόλης έζησα όλα όσα έγιναν εδώ στα χρόνια της μεταπολίτευσης. Παρακολουθήσαμε αδρανείς οι περισσότεροι της γενιάς μας τους αιρετούς άρχοντες να διαχειρίζονται αλόγιστα στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δημόσιο πλούτο, να επιδίδονται με "ιερό φανατισμό" θαρρείς στην καλλιέργεια της "πελατειακής σχέσης" με τους ψηφοφόρους τους, να νοιάζονται κυρίως για την διεύρυνση της εκλογικής τους απήχησης για το πώς δηλαδή θα παραμείνουν προσκολλημένοι στις καρέκλες της εξουσίας και αδιαφορώντας ουσιαστικά για τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών και το γενικό καλό. Κι αν αποπειραθούμε να θίξουμε και το ζήτημα της αισθητικής και εκείνο της ποιότητας ζωής, άστα να πάνε...

Εικόνα της ευρύτερης κοινωνίας, μικρογραφία της χώρας είναι και το Περιστέρι για αυτό και της μοιάζει. Όλα αυτά που έγιναν σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής σκηνής και μας ενοχλούν και μας πληγώνουν συνέβησαν, τηρουμένων των αναλογιών κι εδώ.

Κατακλύζομαι από το ίδιο αίσθημα δυσφορίας που νοιώθετε κι εσείς. Αντιλαμβάνομαι ωστόσο πως δεν αποτελεί επαρκή δικαιολογία το ρίξιμο του συνόλου των ευθυνών στους διαχειριστές της εξουσίας. Με την ανοχή μας, την μη συμμετοχή μας στα κοινά συμβάλλαμε στο να διαιωνίζεται η νοσηρή κατάσταση που βιώνουμε σήμερα και ως χώρα. Ήρθε κατά συνέπεια η ώρα της έγερσης από τον καναπέ της αδιαφορίας και της ανάληψης των προσωπικών μας ευθυνών προκειμένου και η άρση από το αδιέξοδο να γίνει εφικτή και η είσοδος σε μια νέα διαδρομή που θα εγγυάται την αναδιανομή ρόλων και σε τοπικό επίπεδο.

Τους είδαμε, τους γνωρίσαμε κι απογοητευτήκαμε όλους όσους οι ίδιοι -κακά τα ψέματα- αναδείξαμε σε θέσεις ευθύνης. Ώρα να εκφράσουμε έμπρακτα την αντίθεσή μας στις πολιτικές τους πρακτικές, έφτασε η στιγμή να συνενωθούν οι δυνάμεις των σκεπτόμενων και υγιών αντιλήψεων και προθέσεων συμπολιτών. Δεν αρκεί η αποδοκιμασία των ενταγμένων στην λογική της απλής διαχείρισης, του εύκολου συμβιβασμού και της εξάπλωσης των πελατειακών σχέσεων με τους πολίτες ψηφοφόρους. 

Ώρα να ξεδιπλώσουμε "τα πανό της αντίδρασης" και να συστρατευθούμε κάτω από την ίδια δημοτική ομπρέλα και υπό την αιγίδα ενός προσώπου σαν τον Δημήτρη Κελάφα. Με πείθει όταν λέει "τα χέρια πάνω από το τραπέζι", γνωρίζω το αληθές του ισχυρισμού του "κατέβηκα να φτιάξω κι όχι να φτιαχτώ", δίνει με την ζωή και πολιτική του στάση παράδειγμα για το πώς είναι εφικτή η συνύπαρξη στο ίδιο άτομο και της προσωπικής δημιουργίας και της κοινωνικής ευαισθητοποίησης κι αγωνίας για το αύριο των παιδιών μας. 

Τα 35 χρόνια που διήνυσε η σημερινή μορφή της δημοκρατίας μας, υπηρετούμενο από τα ίδια -ανακυκλούμενα- πρόσωπα είναι αρκετά για να οδηγηθούν στην... συνταξιοδότηση και την "τιμητική αποστρατεία". Είναι επιτακτική η ανάγκη να μιλήσουμε με όρους του σήμερα να απευθυνθούμε στους πολίτες λέγοντας την αλήθεια, αποφεύγοντας το φτιασίδωμα της κατάστασης και καλώντας τους να συνδιαμορφώσουμε το πλαίσιο των αλλαγών που θα βελτιώσουν το βιοτικό μας επίπεδο και θα κάνουν ομορφότερο το Περιστέρι. 

Στα του Δήμου θεωρώ απαραίτητο και το να ενεργοποιηθούμε βάζοντας στην άκρη τις κομματικές μας ταυτότητες. Χαίρομαι λοιπόν και για έναν ακόμη λόγο που ο Δημήτρης Κελάφας καλλιέργησε, ευνόησε την συμμετοχή στο Κίνημα "Περιστέρι για Όλους" πολιτών από όλους τους κομματικούς χώρους. Νοιώθοντας και διακρίνοντας ότι πλάι μου βρίσκεται ο "ανθός" της τοπικής κοινωνίας, προσθέτω κι εγώ τις δυνάμεις μου στην ευλογημένη τούτη προσπάθεια για την φυγή προς τα εμπρός και για το Περιστέρι των ονείρων μας...

ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

Γράφει ο: Ευάγγελος Καλλέργης

Συνδικαλιστής, π. Πρόεδρος

των Εργαζομένων

στο Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης