Συνηθίζουμε να λέμε ότι η αδυναμία μας έναντι της Τουρκίας είναι το γεγονός ότι «έχει διπλωματία» και «έχει συνέχεια στην πολιτική της». Η πραγματικότης είναι ότι η Τουρκία έχει στόχους και έχει ευελιξία στην εκμετάλλευση των ευκαιριών που της δίδονται. Επιπροσθέτως προβαίνει συστηματικώς σε ενέργειες προκειμένου να δοκιμάζη τις αντιδράσεις μας, δημιουργώντας εκ παραλλήλου ευκαιρίες τις οποίες ενδεχομένως θα μπορούσε να εκμεταλλευθή.
Η έξοδος ερευνητικών (δηλαδή υδρογραφικών) σκαφών, αποτελεί μια τακτική η οποία δύο φορές μέχρι σήμερα μας έχει φέρει στα πρόθυρα κρίσεων. Μία περί τα τέλη της δεκαετίας του ‘70 με την έξοδο του «Χόρα» και μία το 1987 με την επονομασθείσα «κρίση του Μαρτίου». Αν και τα σκάφη που διαθέτει η Τουρκία -όπως και το «Τσεσμέ» που εξήλθε στο Βόρειο Αιγαίο την παρελθούσα εβδομάδα- είναι πλοία υδρογραφίας με περιορισμένη αν μη ανύπαρκτη δυνατότητα ερευνών για υποθαλάσσιο πλούτο. Παρά το γεγονός αυτό, εκμεταλλευόμενοι την κατάσταση, οι Τούρκοι επέτυχαν την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Βέρνης δυνάμει του οποίου έχουν ανασταλεί όλες οι «μονομερείς» έρευνες στο Αιγαίο.
Η πραγματικότης αυτή λησμονείται από τα ελληνικά μέσα ενημερώσεως οι υστερικές αντιδράσεις των οποίων δεν έχουν ούτε αναλυτικό βάθος, ούτε διάρκεια. Διότι το σημαντικό στοιχείο, το οποίο θα έπρεπε να επισημανθή, είναι ότι από το «τίποτε» οι Τούρκοι καταγράφουν διπλωματικές επιτυχίες.
Πράγματι, εάν ανατρέξουμε στα συμβάντα της τελευταίας 35ετίας, θα διαπιστώσουμε ότι η κατάστασις στο Αιγαίο παραμένει στατική με τους Τούρκους να διατηρούν κάποια πλεονεκτήματα και να κρατούν ανοικτά «θέματα» για μελλοντική «διευθέτηση». Οψέποτε δηλαδή, τους δοθή η ευκαιρία να τα ανακινήσουν.
Τα «θέματα» αυτά, για την Τουρκία, αποτελούν στόχους πολιτικής. Τους οποίους αδυνατούμε να αντιμετωπίσουμε, όχι γιατί δεν έχουμε καλή διπλωματική υπηρεσία, αλλά διότι δεν έχουμε αντιστοίχους στόχους. Και ο καθορισμός στόχων είναι ζήτημα πολιτικής. Είναι θέμα που θα έπρεπε να αποφασίζεται από την Κυβέρνηση και κατά προτίμηση με διακομματική συναίνεση.
Πριν χρόνια διατυπωνόταν, ως άξων πολιτικής, το «δεν διεκδικούμε τίποτε αλλά και δεν παραχωρούμε τίποτε». Ευτυχώς η ρήσις αυτή, εδώ και χρόνια έχει σταματήσει να διατυπώνεται, διότι δεν σημαίνει απολύτως τίποτε. Δυστυχώς όμως δεν έχει υπάρξει κάτι άλλο να διατυπωθή αντ’ αυτής ως εθνικός στόχος.
Είτε μας αρέσει είτε όχι, με την Τουρκία υπάρχει ένα ανοικτό μέτωπο. Υπάρχει μια σειρά θεμάτων που παραμένουν ανοικτά. Υπάρχουν διατυπωμένες εις βάρος μας διεκδικήσεις. Υπάρχουν οι επαναλαμβανόμενες στρατιωτικές προκλήσεις. Υπάρχει τέλος το Κυπριακό, το οποίο είναι δικό μας πρόβλημα. Και ας μην αρέσει αυτό σε ορισμένους. Αυτά τα θέματα, δεν αντιμετωπίζονται ούτε με την τακτική τού να εθελοτυφλούμε, ούτε με διμερείς επαφές για επίλυση ζητημάτων «χαμηλής πολιτικής». Αντιμετωπίζονται με σχέδιο και στόχους.
Η περιοχή του Βορείου Αιγαίου όπου την περασμένη εβδομάδα εκινείτο το υδρογραφικό «Τσεσμέ» αποτελεί ζώνη αμφισβητουμένη από την Τουρκία. Η νησίς Ζουράφα, η οποία ευρίσκεται εκεί, θεωρείται από την Τουρκία ύφαλος που δεν δημιουργεί δικαιώματα χωρικών υδάτων και ζώνης οικονομικής εκμεταλλεύσεως. Επί της ουσίας βεβαίως το μόνο πραγματικό ζήτημα εκεί, είναι τα δικαιώματα αλιείας, με τα οποία ένα υδρογραφικό σκάφος δεν έχει και πολλή σχέση…
Απλώς με την κίνηση του «Τσεσμέ» οι Τούρκοι θέλουν να επισημάνουν την αμφισβήτησή τους. Διότι κινούνται με σχέδια που συγκλίνουν προς συγκεκριμένους στόχους. Και η στασίς τους αυτή δεν αντιμετωπίζεται με την έξοδο ενός περιπολικού σκάφους που επιτηρεί την περιοχή. Η παρουσία του δεν διασφαλίζει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Πολεμικά πλοία περιπολούν και στα διεθνή ύδατα άλλωστε.
Το κακό είναι ότι διαδικασίες για το τι πρέπει να γίνη σε περίπτωση που προκύψουν και επεισόδια δεν υπάρχουν. Σε μια τέτοια περίπτωση θα δούμε την Κυβέρνηση και την στρατιωτική ηγεσία να τρέχουν και να μην φθάνουν με τα μέσα ενημερώσεως να υπερθεματίζουν σε κορώνες, οι οποίες σε στιγμές δυσκολίας απλώς καθιστούν δυσκολώτερους τους χειρισμούς που πρέπει να γίνουν.
του Ευθ. Π. Πέτρου
(από την εφημερίδα "Εστία")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου