Το αλεξίπτωτο πρόδωσε το σμηναγό Σ.Αναστασάκη

neakriti

Ο ιπτάμενος ήρωας από τη Γέργερη έχει πια αναπαυτεί στην τελευταία του κατοικία. Μια ημέρα νωρίτερα αναπαύτηκε επίσης στην τελευταία του κατοικία ένας άλλος ήρωας των ελληνικών αιθέρων, από την Άρτα. Ο τρίτος πιλότος και μοναδικός διασωθείς από το τραγικό δυστύχημα της περασμένης Πέμπτης πάνω από τη Χρυσή, σοκαρισμένος ακόμα από τα όσα συνέβησαν, είναι εκείνος που μπορεί να ρίξει φως στην απίστευτη τραγωδία που εκτυλίχτηκε.

Νέα στοιχεία έρχονται συνεχώς στην επιφάνεια - και ενώ η έρευνα του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας συνεχίζεται - αποκαλύπτοντας πως για τον αδικοχαμένο ιπτάμενο από τη Γέργερη η τύχη τού επιφύλαξε δυστυχώς άσχημο παιχνίδι. Και αυτό γιατί, σύμφωνα με μια πολύ πιθανή εκδοχή, στην οποία καταλήγουν τα στελέχη της Αεροπορίας, ο αδικοχαμένος Σήφης Αναστασάκης φαίνεται πως προδόθηκε από το αλεξίπτωτό του...

Τι ακριβώς έγινε; Σύμφωνα με πληροφορίες που προέρχονται από στρατιωτικές πηγές, το αλεξίπτωτο του 35χρονου σμηναγού από τη Γέργερη βρέθηκε σκισμένο - με πολλές τρύπες - στο θόλο του, ενώ υπήρχε σε ένα σημείο και καπνιά, προφανώς, όπως εκτιμάται, από την έκρηξη που ακολούθησε της σύγκρουσης του διθέσιου με το μονοθέσιο F-16.

Εξαιτίας των τρυπών, το αλεξίπτωτο δε συγκρατεί αέρα για να γίνεται ελεγχόμενη η κάθοδος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Σήφης Αναστασάκης να πέσει με αυξανόμενη συνεχώς ταχύτητα στην επιφάνεια του νερού και να τραυματιστεί βαριά. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό πως - σύμφωνα με μαρτυρίες - το αλεξίπτωτο του Σήφη Αναστασάκη κατέπεσε στη θάλασσα δυο λεπτά νωρίτερα από αυτό του συγχειριστή του στο διθέσιο F-16, Παύλου Μποτζάκη. 

Επίσης και η αυτοψία του ιατροδικαστή φαίνεται, σύμφωνα με πληροφορίες, να επιβεβαιώνει πως τα σοβαρά τραύματα του αδικοχαμένου σμηναγού στη λεκάνη οφείλονται σε πολύ βίαιη πρόσκρουσή του πάνω στο νερό, κάτι που μπορεί να αποδοθεί στις τρύπες που είχαν ανοίξει στο αλεξίπτωτό του.

Από εκεί και πέρα, αναφορικά με τις συνθήκες αυτής καθαυτής της σύγκρουσης των δυο μαχητικών, πηγές της Αεροπορίας - βασιζόμενες κυρίως στην αφήγηση του διασωθέντος ανθυποσμηναγού Π. Βοτζάκη - αναφέρουν τα εξής: 

Τα δύο αεροσκάφη, αφού έκαναν την (εικονική) βολή κατά των "εχθρικών" αεροσκαφών, έστρεψαν προς αριστερά και κάτω. Τότε το μονοθέσιο άρχισε να προσεγγίζει απειλητικά το διθέσιο, άγνωστο γιατί. Οι δυο χειριστές είδαν την απειλή και προσπάθησαν να την αποφύγουν, και συγκεκριμένα, ο διασωθείς υποσμηναγός, ο οποίος - σύμφωνα με πληροφορίες από την Πολεμική Αεροπορία - ήταν και εκείνος που είχε τη μοιραία στιγμή τον έλεγχο του αεροσκάφους . Ο ίδιος προσπάθησε με ένα ύστατο ελιγμό να αποφύγει τη σύγκρουση. Δεν τα κατάφερε όμως, και το μονοθέσιο μαχητικό καρφώθηκε με το πάνω μέρος, την καλύπτρα του, στην κοιλιά του διθέσιου αεροσκάφους...

«Ο συμπολεμιστής μου Σήφης»

Σε κάθε περίπτωση, και ενώ αναμένονται τα επίσημα πορίσματα, ως πραγματικά ελάχιστο φόρο τιμής στο πρόσωπο του αδικοχαμένου συμπατριώτη μας ήρωα Σήφη Αναστασάκη μπορούμε μόνο να αναδημοσιεύσουμε μέρος μιας συγκινητικής επιστολής που απέστειλε ένας από τους ιπτάμενους συμπολεμιστές του σμηναγού στα γραφεία του εξειδικευμένου ειδησεογραφικού σάιτ defencenet.gr.

«Τον Σήφη τον γνώρισα με το που μπήκα στη Σχολή Ικάρων τον Αύγουστο του 1993. Στους Θαλάμους της 5ης Μοίρας Ικάρων. Μέναμε δίπλα σε συγκοινωνούντες θαλάμους και μοιραζόμασταν μαζί τις αγγαρείες και τα καψώνια της βασικής εκπαίδευσης. Από την προφορά του δεν μπορούσε (όχι πως ήθελε) να κρύψει την καταγωγή του απ’ τη Γέργερη του νομού Ηρακλείου της Κρήτης. Παιδί οικογένειας βιοπαλαιστών, φαινόταν ότι είχε μεγαλώσει με αρχές πανανθρώπινες και περίσσια αγάπη. Όσο καιρό τον γνώριζα, δε θυμάμαι στιγμή να υψώνει τον τόνο της φωνής του σε άνθρωπο, παρ’ όλες τις ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες της στρατιωτικής εκπαίδευσης του πρώτου έτους.

Στη συνέχεια οι δρόμοι μας πήραν διαφορετική κατεύθυνση, με τον Ιωσήφ (χωρίς τις πλάτες κανενός) να καταφέρνει να παίρνει την υψηλότερη βαθμολογία στα μαθήματα, τις πτήσεις και στα αγωνίσματα. Το ίδιο άλλωστε συνέβαινε και στη βαθμολογία προσόντων, αφού ήταν παράδειγμα στο ήθος, τη συμπεριφορά του και τις ηγετικές ικανότητές του. Όλα αυτά συνέτειναν στο να αναδειχθεί πανάξια Αρχηγός Έτους και στο τέταρτο έτος φοίτησης Αρχηγός Σχολής.

Ο Σήφης ήταν ένας άνθρωπος που είχε μια καλή κουβέντα για όλους. Το παιδί του μέτρου αλλά και της παρέας. Ένας "Άξιος" ανάμεσά μας. Πρώτος στους πρώτους. Ένα παιδί που τον πήρε κοντά της η Παναγία (την ημέρα της γιορτής της, σύμφωνα με το παλαιό ημερολόγιο)».