Ποιος να το έλεγε ότι αυτός, ο? ένα και τίποτα (ύψος κάτι λιγότερο από 1.70) θα έκανε τόσο μεγαλειώδη πράγματα μέσα στις τέσσερις γραμμές ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου. Ο Λιονέλ Ανδρές Μέσι είναι στα χείλη όλων των ποδοσφαιρόφιλων μετά την παράσταση που έδωσε την προηγούμενη Τρίτη στο β’ προημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ Μπαρτσελόνα - Αρσεναλ.
Σημείωσε και τα τέσσερα γκολ μεταφέροντας το ποδόσφαιρο σε μια άλλη διάσταση, αναγκάζοντας φίλους και αντιπάλους να υποκλιθούν στο ταλέντο του. Κάποιοι μίλησαν ότι το παιχνίδι του είναι βγαλμένο μέσα από? playstation, κάποιοι άλλοι είπαν ότι ο Μέσι ήρθε από άλλον πλανήτη, κάποιοι άλλοι (οι οπαδοί της Ρεάλ) φοβήθηκαν («προσέχετε, έρχεται» έγραψαν ενόψει το σημερινού ντέρμπι στο Μπερναμπέου με την Μπαρτσελόνα).
Και όλα αυτά ξεκίνησαν πάνω σε μια? χαρτοπετσέτα. Εκεί έπεσε η πρώτη υπογραφή κάπου μέσα στο 2001 όταν ένα 13χρονο... νανάκι, άρτι αφιχθέν στην Ευρώπη και την Καταλονία από τη μακρινή Ροζάριο της Αργεντινής έκανε... κουτούς κάποιους κατά πολύ πιο ώριμους σωματικά, στο προπονητικό κέντρο της Μπαρτσελόνα, αναγκάζοντας τον τεχνικό διευθυντή των «μπλαουγκράνα» εκείνη την εποχή, Τσάρλι Ρέσακ, να ζητήσει από τον μπαμπά Χόρχε να βάλει την υπογραφή του μέσα στο εστιατόριο την ώρα που γευμάτιζαν και να μην κάνει πράξη την απειλή να πάρει πίσω τον πιτσιρικά στις νοτιοαμερικανικές φαβέλες.
Μέχρι τότε ο μικροκαμωμένος έφηβος έμοιαζε τόσο εύθραυστος αφού έπασχε από μια ασθένεια που στερούσε από τον οργανισμό όλες εκείνες τις ορμόνες ανάπτυξης του σώματος, αναγκάζοντας τη μητέρα του να μην τον αφήνει να παίζει μπάλα. Όμως η αγάπη του για τη στρογγυλή θεά ήταν πολύ μεγάλη.
Όταν αργότερα η οικογένεια Μέσι ενημερώθηκε πως για
να μπορέσει κάποια στιγμή ο «Λεό» να σταθεί σε επαγγελματικό επίπεδο θα έπρεπε να φτάσει σε μπόι το 1,70μ. και για να συμβεί αυτό ήταν απαραίτητη ειδική ενεσοθεραπεία μηνιαίου κόστους 1.000 δολαρίων, η μετανάστευση προς την πλούσια Ευρώπη έμοιαζε με μονόδρομο.
Στην πραγματικότητα τόσο ψηλός δεν κατάφερε να γίνει ποτέ, αλλά μήπως τώρα έχει καμία σημασία; Εκείνο που μετράει σίγουρα είναι ότι ο 22χρονος πια, Λιονέλ Ανδρές Μέσι, πέτυχε ένας σύλλογος του μεγέθους και της ιστορίας της Μπαρτσελόνα να παίζει και να κινείται γύρω από αυτόν!
Η ομάδα τη φανέλα της οποίας φόρεσαν κατά το παρελθόν παίκτες όπως ο Μαραντόνα, ο Κρόιφ, ο Ριβάλντο κι ο Ροναλντίνιο μοιάζει να γιγαντώνεται κάθε φορά που ο «μικρός μάγος» αποφασίζει να κάνει κάποιο από τα... κόλπα του. Και μόνο σπάνιες δεν είναι ετούτες οι στιγμές στο ρεπερτόριο του Αργεντινού σταρ, που μόνο ως ξιπασμένος τέτοιος δεν έχει δείξει να συμπεριφέρεται. Και όλα αυτά που ακούει περί σύγκρισής του με τον Μαραντόνα, μάλλον τον αφήνουν αδιάφορο.
Ο Αργεντινός έχει πάρει τη «βαριά» φανέλα με το «Νο 10» στην Μπαρτσελόνα κι έχει κάνει τους οπαδούς της να επαναπροσδιορίσουν τις μέχρι πρόσφατα απόλυτες απόψεις τους ότι ο «Ντιεγκίτο» υπήρξε ο κορυφαίος που πάτησε ποτέ το χορτάρι του «Καμπ Νου».
Στα 22 του μόλις χρόνια, ο Μέσι έχει κάνει του πάντες ν’ αντιληφθούν ότι παίκτης σε αυτή τη ηλικία δεν έχει καταφέρει ποτέ στο παρελθόν να κατακτήσει τόσους τίτλους, είτε σε συλλογικό είτε σε προσωπικό επίπεδο, και το μόνο που του μένει ν’ αποδείξει είναι ότι μπορεί να ηγηθεί και της προσπάθειας της απρόσωπης τα τελευταία χρόνια εθνικής ομάδας (και εκεί έχει πάρει τη φανέλα με το νούμερο 10, το αγαπημένο του Μαραντόνα) με τ’ «αλμπισελέστε» να φτάσει ξανά στην κορυφή του κόσμου.
Με το Παγκόσμιο Κύπελλο της Νοτίου Αφρικής τόσο κοντά χρονικά και τον ίδιο τόσο φορμαρισμένο, μην αποκλείσει κανείς το ενδεχόμενο να τον δούμε από τόσο νεαρή ηλικία να καταλαμβάνει κι αυτό το «κάστρο»...
Πάντως αυτό που δεν έχει καταφέρει να πετύχει ακόμη ο Μέσι είν
αι να κερδίσει την αγάπη των Αργεντινών φιλάθλων.
«Ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο είναι ένας Αργεντινός, ο οποίος στην πατρίδα του έχει λιγότερους οπαδούς από έναν διαιτητή» περιέγραφε την παρανοϊκή αντίθεση πριν μερικές εβδομάδες ο αρθογράφος της εφημερίδας «La Nacion», Κλαούντιο Μάουρι.
Ναι μπορεί να αγγίζει τα σύνορα της σχιζοφρένειας, όμως η αμφισβήτηση στο πρόσωπο του Μέσι από τους συμπατριώτες του είναι ορατή και αυτό γιατί κάνει μέτριες εμφανίσεις με τη φανέλα των «μπιανκοτσελέστε».
«Δεν μπορεί να αγωνιστεί με την Αργεντινή, όπως και με την Μπαρτσελόνα. Εκεί ντριμπλάρει και σκοράρει, ενώ εδώ χάνει συνέχεια την μπάλα και δεν σουτάρει ποτέ προς την εστία.
Στην Μπαρτσελόνα παίζει απλά, στην Εθνική Αργεντινής νιώθει κάθε φορά την ασφυκτική υποχρέωση να βάζει ένα γκολ σαν αυτό που πέτυχε απέναντι στην Χετάφε (πέρασε σχεδόν όλη την ομάδα).
Στην Μπαρτσελόνα νιώθει απόλαυση, στην Αργεντινή υποφέρει» έγραφε ο δημοσιογράφος Χουάν Πάμπλο Βάρσκι της εφημερίδας «La Nacion».
Στις καντίνες και τα μπαρ η συζήτηση για την εθνική ομάδα φουντώνει όταν οι οπαδοί αναφέρονται υποτιμητικά στον... «Καταλανό».
«Όλοι οι παίκτες έχουν οπαδούς στην Αργεντινή, εκτός από τον Μέσι, ο οποίος έφυγε από την πατρίδα του στα 13 για να κυνηγήσει το όνειρό του. Ο Ιγκουαΐν, για παράδειγμα, γεννήθηκε στην Γαλλία αλλά κανείς Αργεντινός δεν σκέφτεται να τον αποκαλέσει Γάλλο.Τον Μέσι οι πάντες τον προσφωνούν Καταλανό. Πρόκειται για μια ξεκάθαρη
αντιπάθεια, η οποία δεν πρόκειται να ξεπεραστεί αν ο Μέσι δεν αρχίσει να αγωνίζεται καλύτερα», έγραφε ο Κλαούντιο Μάουρι.
Όμως το Μουντιάλ είναι κοντά και ο Λιονέλ Μέσι έχει όλες εκείνες τις ικανότητες για να τον λατρέψουν οι ίδιοι οι Αργεντινοί?
Xουάν Pαμόν Pότσα: «Eίμαστε μπροστά σε κάτι διαφορετικό. Παίρνει την μπάλα, την κολλάει στο αριστερό του πόδι και κινείται από δεξιά προς τα αριστερά. Eίναι ωραίο που τον συγκρίνουν με τον Mαραντόνα. H μπάλα είναι η ζωή του»
Aρσέν Bενγέρ, προπονητής της Aρσεναλ: «O Mέσι μου φαίνεται παίχτης από το Playstation. Eίναι νέος και μπορεί να πετύχει πολλά πράγματα ακόμη. Mπορεί να σημαδέψει μια εποχή»
Πεπ Γκουαρδιόλα, προπονητής της Mπαρτσελόνα: «Aν δεν ήταν ο Λιονέλ Mέσι, εγώ θα ήμουν προπονητής στη Σεκούντα Nτιβισιόν. Θα έχω να λέω στα εγγόνια μου μια μέρα πως είχα την τύχη να είμαι προπονητής του»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου