Βίαζε την ανήλικη κόρη του
Στο Δικαστήριο η μητέρα υποστήριξε -δίνοντας ένορκη μαρτυρία- το σύζυγό της, επιχειρώντας να ανατρέψει τη μαρτυρία του παιδιού της, που βίωνε επί σειρά ετών έναν πραγματικό εφιάλτη
Το σώμα και τη ψυχή της κόρης του βίαζε από την ηλικία των πεντέμισι χρόνων 52χρονος από χωριό της επαρχίας Λευκωσίας, ο οποίος καταδικάστηκε χθες από το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λευκωσίας.
Ο κατηγορούμενος πατέρας κρίθηκε ένοχος σε 15 κατηγορίες που αφορούν αδικήματα βιασμού, αιμομιξίας, διαφθοράς, σεξουαλικής εκμετάλλευσης και άσεμνης επίθεσης. Μετά την απαγγελία της απόφασης, το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λευκωσίας εξέδωσε ένα λιτό ανακοινωθέν.
Γίνεται αναφορά στην καταδίκη και σημειώνεται ότι «τα αδικήματα διαπράχθηκαν όταν η παραπονούμενη θυγατέρα του καταδικασθέντος ήταν ηλικίας μεταξύ πεντέμισι και δεκατριών χρόνων».
Την εγκατέλειψαν...
Η καταγγελία εναντίον του 52χρονου έγινε περίπου έξι μήνες πριν. Σύμφωνα με πληροφορίες, η παραπονούμενη, σε ηλικία 17 χρόνων, μετέβη σε αστυνομικό σταθμό και κατήγγειλε τον πατέρα της. Η καταγγελία αποτέλεσε και την αρχή της διερεύνησης της υπόθεσης που οδήγησε στην απαγγελία σοβαρότατων κατηγοριών και χθες στην καταδίκη του πατέρα.
Σε όλη αυτή την πορεία, η παραπονούμενη ήταν, σε ό,τι αφορά στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς της, εντελώς μόνη. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι ακόμα και η μητέρα της κατέθεσε ενώπιον του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Λευκωσίας ως μάρτυρας υπεράσπισης προσπαθώντας, προφανώς, να εκτοπίσει τη μαρτυρία του παιδιού της και να οδηγήσει τα πράγματα σε αθώωση του συζύγου της που αναζητούσε, όπως φανερώνει η καταδικαστική απόφαση του Κακουργιοδικείου, ικανοποίηση αρρωστημένων σεξουαλικών επιθυμιών χρησιμοποιώντας ως σκεύος ηδονής το σώμα του παιδιού του, όταν μάλιστα η κόρη του βρισκόταν στην πολύ τρυφερή και αθώα ηλικία των πεντέμισι ετών.
Σημειώνεται ότι το θύμα, η κόρη του κατηγορούμενου που είναι σήμερα σχεδόν 18 χρόνων, κατέθεσε ενώπιον του Κακουργιοδικείου ενόρκως έχοντας απέναντί της, στο εδώλιο του κατηγορουμένου, τον πατέρας της ο οποίος, επί σειρά ετών, την εκμεταλλευόταν σεξουαλικά. Σύμφωνα με πληροφορίες, η μαρτυρία της δεν κλονίστηκε σε κανένα σημείο σε αντίθεση με τη μαρτυρία του πατέρα και της μητέρας της που κρίθηκε ως αναξιόπιστη.
Κάποιες δεν μιλούν ποτέ
Σύμφωνα με πληροφορίες, στο πλαίσιο της ακροαματικής διαδικασίας, η οποία λόγω της φύσεως της υπόθεσης διεξήχθη κεκλεισμένων των θυρών, κατέθεσε και ειδικός ψυχολόγος που εξήγησε μεταξύ άλλων γιατί τα θύματα δεν καταγγέλλουν αμέσως τέτοιες τραυματικές εμπειρίες.
Σημειώνεται ότι η τελευταία αποτρόπαια πράξη του πατέρα έγινε όταν το παιδί του ήταν 13 χρόνων ενώ η καταγγελία στην Αστυνομία έγινε τέσσερα χρόνια μετά.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η μαρτυρία του ψυχολόγου ανέφερε ότι παιδιά- θύματα αυτού του είδους των καταστάσεων βιώνουν σοβαρό ψυχικό τραύμα και ίσως να μην αναφέρουν ποτέ σε κανένα και να το κρατούν μυστικό για μια ολόκληρη ζωή.
Απομένει η ποινή
Μετά την απαγγελία της καταδικαστικής απόφασης, οι Δικαστές του Κακουργιοδικείου όρισαν την υπόθεση για αγορεύσεις προς μετριασμό της ποινής και επιβολή ποινής στις 10 Φεβρουαρίου. Μέχρι τότε διέταξαν την κράτηση του 52χρονου στις Κεντρικές Φυλακές.
Συγκρίνοντας με παρόμοιες υποθέσεις, είναι προφανές ότι ο 52χρονος βρίσκεται αντιμέτωπος με πολυετή ποινή φυλάκισης.
Τα γεγονότα μοιάζουν πολύ με μια υπόθεση που εκδικάστηκε το 2006 και αποτέλεσε την αφορμή για διπλασιασμό της μέγιστης προβλεπόμενης ποινής, που τότε ήταν 7 χρόνια. Σε εκείνη την περίπτωση, πατέρας κρίθηκε ένοχος για βιασμό της κόρης του για 11 συναπτά έτη.
Η πλειοψηφία του Κακουργιοδικείου επέβαλε στον καταδικασθέντα συντρέχουσες ποινές φυλάκισης πέντε ετών ενώ ο τότε πρόεδρος του Κακουργιοδικείου επέβαλε διαδοχικές ποινές ώστε η συνολική ποινή φυλάκισης να είναι 10 χρόνια δικαιολογώντας την απόφασή του στο γεγονός ότι δεν επρόκειτο για μεμονωμένο ολίσθημα αλλά για συστηματική εγκληματική συμπεριφορά.
Η απόφαση της μειοψηφίας επικράτησε στο Ανώτατο Δικαστήριο μετά από έφεση που άσκησε η Γενική Εισαγγελία στοχεύοντας σε αύξηση της επιβληθείσας ποινής.
Ενδεικτική ήταν τότε η αναφορά του Εφετείο ότι «... η προβλεπόμενη από το νόμο ποινή φυλάκισης των επτά χρόνων, κατ΄ ανώτατο όριο, δεν αντιστοιχεί στο βαθμό της αποστροφής που το κοινωνικό σύνολο αισθάνεται για τέτοιας φύσης αδίκημα».
Ακολούθησε κατάθεση νομοσχεδίου στη Βουλή και μετά από συζήτηση υπήρξε τροποποίηση νόμου (Νόμος 64 (1) 09) και διπλασιασμός της μέγιστης ποινής για το αδίκημα της αιμομιξίας από 7 σε 14 χρόνια, χωρίς, όμως, αναδρομική ισχύ.
πολιτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου