Ραντεβού σε μια ελεύθερη Κερύνεια έδωσαν οι μοτοσικλετιστές

Της Μικαέλλας Λοίζου

Μνήμες ανάμεσα στα μνήματα. Τόσα χρόνια μετά και τα συναισθήματα παραμένουν τα ίδια. Η αδυναμία να συλλάβεις τόση βαρβαρότητα. Η αδυναμία να πιστέψεις πως τόση παλληκαριά κρύβεται κάτω από ένα μνήμα. Ο κόσμος δεν σκέφτηκε τη ζέστη. Η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στάθηκε μικρή για να χωρέσει όλους όσοι ήθελαν να παραστούν στο μνημόσυνο του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού. Κοσμοσυρροή και στο Κοιμητήριο Παραλιμνίου, στο οποίο πραγματοποιήθηκε και τρισάγιο για τα θύματα της αεροπορικής τραγωδίας που κατάγονταν από την περιοχή και αρκετοί από τους παρευρισκομένους προσπάθησαν να παραστούν και στα δύο.

Πορεία μνήμης

Πολύ νωρίς το πρωί άρχισαν να μαζεύονται μοτοσικλέτες απ’ όλη τη Λευκωσία στο σημείο εκκίνησης της πόλης, η πλειοψηφία των οποίων είχε δύο επιβάτες. Η «Σ» ήταν παρούσα από εκείνη τη στιγμή και καθ’ όλην τη διάρκεια της πορείας μνήμης και την κατέγραψε βήμα με βήμα.

Οι μοτοσικλετιστές έδειξαν πολύ καλή διάθεση συνεργασίας με την Αστυνομία, εξού και η πορεία κύλησε άψογα, χωρίς να επηρεαστεί ιδιαίτερα ούτε η αυξημένη κίνηση προς την περιοχή Αμμοχώστου ούτε και να συμβεί οτιδήποτε το μεμπτό. Όλοι έφεραν προστατευτικά κράνη και τις φανέλες και άλλα διακριτικά που μοιράζονταν στα σημεία εκκίνησης. Οι συμμετέχοντες συμμορφώθηκαν πλήρως με τις υποδείξεις τόσο των αστυνομικών όσο και των υπευθύνων της «Πρωτοβουλίας» και τήρησαν το όριο ταχύτητας, με αποτέλεσμα η πορεία να γίνει ακριβώς όπως άρμοζε σε μια τέτοια ημέρα. 

Από το σημείο εκκίνησης της Λευκωσίας, η πορεία κατευθύνθηκε στον αυτοκινητόδρομο και έκανε στάση λίγο μετά τον κυκλικό κόμβο Ριζοελιάς. Εκεί ενσωματώθηκε με τους μοτοσικλετιστές της Λάρνακας που τους ανέμεναν και μετά από μια σύντομη αναμονή, κατέφθασε και η πορεία της Λεμεσού, γεμίζοντας έτσι τον αυτοκινητόδρομο με μοτοσικλέτες. Η τελευταία στάση έγινε στον κυκλικό κόμβο Αγίας Νάπας, όπου ενσωματώθηκαν στην πορεία οι μοτοσικλετιστές της επαρχίας Αμμοχώστου και ο συνολικός αριθμός υπολογίζεται ότι άγγιξε τους 750.

Σύμβολα λεβεντιάς

Σύμβολα εκτίμησης και περηφάνιας χαρακτήρισε ο τέως Πρόεδρος του ΔΗΣΥ και τέως ευρωβουλευτής Γιαννάκης Μάτσης τούς ηρωομάρτυρες Τάσο Ισαάκ και Σολωμό Σολωμού, οι οποίοι ξεψύχησαν τον εφιαλτικό Αύγουστο του 1996 στο βωμό της ελευθερίας, αλλά και τους δύο ηρωικούς νέους του Παραλιμνίου, τον Αντώνη Καφέτζιη και τον Βάσο Αγαθαγγέλου, που θυσίασαν τη ζωή τους, πολεμώντας ενάντια στον τουρκικό Αττίλα το 1974, στην περιοχή Αγίου Παύλου στη Λευκωσία. 

Στον επιμνημόσυνο λόγο που εκφώνησε ο κ. Μάτσης στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, έθεσε το καυτό ζήτημα ότι οι επιζήσαντες είναι εκείνοι που οφείλουν να ανταποκριθούν στη θυσία τους και να αποκαταστήσουν το δίκαιο και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια στην κατεχόμενη επί 36 χρόνια πατρίδα. Δυστυχώς, όμως, όπως είπε, οι πράξεις και οι ενέργειές μας δεν ανταποκρίνονται προς την ιστορική ανάγκη καθώς καθημερινά παρουσιάζεται μια εικόνα πλήρους αντιπαράθεσης και διάσπασης στο πολιτικό σκηνικό, πράγμα που πρέπει να ανατραπεί για να μην εκτίθεται η πολιτική ηγεσία. 

Υποστήριξε, μάλιστα, την ανάγκη ότι, για να επιτύχουμε λύση, η στρατηγική μας πρέπει να στηριχθεί διεθνώς σε δύο πυλώνες, την Ευρωπαϊκή Ένωση σε ό,τι αφορά τα θέματα αρχών και στο ΝΑΤΟ σε ό,τι αφορά τα θέματα ασφάλειας και γεωστρατηγικής. Ο κ. Μάτσης επισήμανε ότι η Κύπρος δεν πρέπει να απομονώνεται εντός και εκτός Ευρωπαϊής Ένωσης και αυτό που πρέπει να ενδιαφέρει την πολιτική ηγεσία δεν είναι η ονομασία λύσης, αλλά αν εφαρμόζονται οι αρχές της Ε.Ε. ως βάση λύσης.

Τέλος, ανέδειξε το πρόβλημα της λεηλάτησης της πολιτιστικής κληρονομιάς στα κατεχόμενα, με 500 εκκλησίες, με τζαμιά σε όλες τις πόλεις και χωριά της κατεχόμενης Κύπρου. «Η αξιοπρέπεια, η δημοκρατία και η ελευθερία δεν είναι μαξιμαλισμός, είναι χρέος και τη χρωστάμε στους λεβέντες, στις μελλοντικές γενιές στα παιδιά και στα εγγόνια μας. Σιωπηλοί αποδέκτες της καταστροφής δεν θα παραμείνουμε», κατέληξε ο κ. Μάτσης.

Αδικαίωτη η θυσία

Αδικαίωτη παραμένει η θυσία των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού, υπογράμμισε ο Σιλουανός Νικολάου, εκπρόσωπος Τύπου του ΕΦΑΕΦΠ, ο οποίος στο μνημόσυνο τόνισε ότι το πρόβλημα της Κύπρου παραμένει πρόβλημα εισβολής, κατοχής και καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών. Όπως είπε, το καλύτερο μνημόσυνο για τους δύο ηρωομάρτυρες είναι η συνέχιση του αγώνα τους για ελευθερία και επιστροφή. «Ας αγωνιστούμε όλοι μαζί», υπογράμμισε ο κ. Νικολάου, «αφήνοντας πίσω τα μικροκομματικά συμφέρντα και άλλες διαφορές, για να μην πάει χαμένη η θυσία τους και για να κατέβει επιτέλους η σημαία της κατοχής από τον ιστό». 

«Ως πότε θα ανεχόμαστε να βλέπουμε την τουρκική σημαία να κυματίζει στα χώματα που πότισαν με το αίμα τους; Ως πότε θα βλέπουμε τον Πενταδάκτυλο βεβηλωμένο;», αναρωτήθηκε ο κ. Νικολάου τελειώνοντας την ομιλία του. Μετά το τέλος της λειτουργίας, υπό το βρυχηθμό των μηχανών, 750 μοτοσικλετιστές με το σύνθημα «Πορεία μνήμης Ισαάκ - Σολωμού - 

Οι μοτοσικλετιστές δεν ξεχνούν», που ήταν γραμμένο πάνω σε λευκές φανέλες, και κρατώντας ελληνικές και κυπριακές σημαίες, διοργάνωσαν για 14η χρονιά εκδήλωση-πορεία εις μνήμην των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού, η οποία στέφθηκε με επιτυχία και αναζωπύρωσε το αίσθημα της συνέχισης του αγώνα για την ελευθερία και τη δικαίωση. 

Τρισάγιο

Μετά το πέρας της λειτουργίας, οι μοτοσικλετιστές από κάθε γωνιά της Κύπρου κατευθύνθηκαν προς το Παραλίμνι και πήγαν κατ’ ευθείαν στο κοιμητήριο, ώστε να μη δημιουργηθεί κυκλοφοριακό κομφούζιο γύρω από την εκκλησία.

Του τρισαγίου προέστη ο Μητροπολίτης Κωνσταντίας Βασίλειος. Στεφάνια κατατέθηκαν εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας, του Προέδρου της Βουλής, της Ελληνικής Δημοκρατίας, ενώ παρόντες ήταν αρκετοί βουλευτές της επαρχίας Αμμοχώστου. Κόμματα, οργανωμένα σύνολα, φοιτητικές οργανώσεις, οργανώσεις νεολαίας, σύνδεσμοι φιλάθλων ποδοσφαιρικών σωματείων και άλλοι φορείς, καθώς και οι οικογένειες των δύο ηρώων, κατέθεσαν στεφάνια στον τάφο τους.

Απαιτώντας, όχι επαιτώντας

Από το κοιμητήριο οι μοτοσικλετιστές και αρκετά αυτοκίνητα έκαναν μία μικρή πορεία στην περιοχή και κατέληξαν στην Πλατεία Αγίου Γεωργίου στο Παραλίμνι. Εκεί διοργανώθηκε μια σύντομη μουσική εκδήλωση, όπου δόθηκαν τιμητικές πλακέτες στις οικογένειες των ηρωομαρτύρων μας. Λαμβάνοντας την πλακέτα του, ο πατέρας του Σολωμού Σολωμού, Σπύρος, πήρε και το λόγο και είπε στους παρευρισκομένους ότι, βλέποντάς τους, ξύπνησαν μέσα του οι μνήμες. Αναφερόμενος στο γιο του αλλά και στον Τάσο Ισαάκ, τόνισε ότι οι δύο ήρωες με το αίμα τους βάπτισαν χιλιάδες Σολωμούς και Ισαάκ. «Θα ήταν παράλειψη αν δεν αναφερόμουν στα χάλια της πολιτικής μας ηγεσίας», κατέληξε, λέγοντας ότι «αντί να πηγαίνουν διαπραγματεύσεις απαιτώντας, πηγαίνουν επαιτώντας».

Να εκδοθεί ο Ντενκτάς

Σύντομη ομιλία έκανε και ο δημοσιογράφος-πολιτικός αναλυτής Δρ Γιάννος Χαραλαμπίδης, ο οποίος υπογράμμισε ότι ο Τάσος Ισαάκ και ο Σολωμός Σολωμού έδωσαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν, με βάση το δυτικό σύστημα αξιών, για κάτι μεγαλύτερο: Την ελευθερία. Βλέποντας, όμως, τον αέρα ελευθερίας που έφεραν οι μοτοσικλετιστές, αντιλήφθηκε ότι οι θυσίες τους δεν πήγαν χαμένες, όπως ανέφερε. Οι δύο ήρωες, είπε, «υπέγραψαν με το αίμα τους συμβόλαιο τιμής, αρχών και αξιών». Πρόσθεσε δε, ότι η παρουσία τόσου κόσμου στο μνημόσυνο διέψευσε αυτούς που ισχυρίζονται ότι η νεολαία δεν θέλει να αγωνιστεί, και αν έρχονταν θα το έβλεπαν με τα μάτια τους. 

Χθες, πρόσθεσε, τιμούσαμε την 31η μοίρα καταδρομών, που έδωσε μαθήματα παλληκαριάς στην ηρωική Τηλλυρία. Η αντίθεση, όπως εξήγησε, έγκειται στο γεγονός πως ο Ισαάκ και ο Σολωμός δεν είχαν καν την ευκαιρία να πολεμήσουν. 

Ο κ. Χαραλαμπίδης διερωτήθηκε γιατί πάγωσε η διαδικασία με τα εντάλματα σύλληψης των δολοφόνων των Ισαάκ - Σολωμού και γιατί δεν έχει ακόμα διωχθεί ο Ραούφ Ντενκτάς, ως ο ηθικός αυτουργός, που κατηύθυνε τα γεγονότα. 

Κλείνοντας, ο κ. Χαραλαμπίδης είπε ότι ο αγώνας είναι καθημερινή υποχρέωση όλων μας, «μέχρις ότου το επόμενο ραντεβού μας να είναι στην Κερύνεια».