Με ρυθμό αποχώρησης τριών χειριστών το μήνα και την απώλεια αρκετών έμπειρων μηχανικών, που επίσης επέλεξαν την οδό της παραίτησης, η αεροπορία στρατού βάλλεται εκ των έσω.
Δεν είναι μόνο το πρόσφατο δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή στο πλήρωμα του «Απάτσι». Μόλις δύο χρόνια πριν, άλλο ένα επιθετικό ελικόπτερο ίδιου τύπου είχε συντριβεί σε χαράδρα, το 2006 χάθηκε ένα «Χιούι», το 2004 ήταν η χρονιά που έπεσε το «Σινούκ» με τον πατριάρχη Αλεξανδρείας και τη συνοδεία του...
Ολα ανήκαν στην αεροπορία στρατού, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την πολεμική αεροπορία. Η πρώτη ανήκει στο ΓΕΣ και μόλις το 1998 αποτέλεσε ξεχωριστό όπλο, η δεύτερη πετά τα μαχητικά, διαθέτει τεράστια εμπειρία και κυρίως αεροπορική παιδεία.
Για κακή της τύχη, είθισται να τη θεωρούν στο ΓΕΣ περισσότερο ως ένα ακόμη τμήμα του στρατού, παρά... αεροπορία. Αντιμετωπίζουν τα ελικόπτερα λίγο πολύ ως ιπτάμενα «Στάγερ».
Οι χειριστές είναι απόφοιτοι της Σχολής Ευελπίδων ή της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών, ακολουθούν την εκπαίδευση του... πεζικού, ενώ ακόμη κι ως ιπτάμενοι, για το στρατό είναι... πεζικάριοι! Εξ ου και καλούνται σε ασκήσεις με σκοινάκια, που μάλλον αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία.
Μόνο φέτος έχουν παραιτηθεί χειριστές ελικοπτέρων, ενώ μεγάλες έξοδοι έμπειρου προσωπικού από το όπλο έχουν συμβεί ξανά κατά καιρούς τα τελευταία χρόνια.
Αν και αγόρασαν τα πανάκριβα «Απάτσι» έναντι 56 εκατ. ευρώ το ένα, η προμήθεια δεν συνοδεύτηκε από εξομοιωτή πτήσης για την εκπαίδευση των χειριστών. Αντ' αυτού στέλνονται κατά καιρούς στο εξωτερικό. Τελευταίως, μάλιστα ο προγραμματισμός έχει καθυστερήσει, λόγω των οικονομικών περικοπών.
Ερωτήματα προκαλεί η κατάσταση στην οποία βρισκόταν το «Απάτσι» που κατέπεσε στα Μέγαρα. Η παρτίδα αυτή των 12 ελικοπτέρων παραγγέλθηκε το 2003 επί Γ. Παπαντωνίου, συνοδευόμενη και από swap 70 εκατ. δολ., καθώς δεν επαρκούσε το κονδύλι. Η παράδοσή τους προβλεπόταν μεταξύ Μαρτίου και Μαΐου του 2007, αλλά ανέκυψαν προβλήματα. Αλλα υποσχόταν η εταιρεία στη σύμβαση, άλλα διαπίστωναν στην πράξη ότι διαθέτει. Και έτσι, φτάσαμε στο 2009 όταν τα ελικόπτερα μετρούσαν πάνω από μία διετία στο έδαφος.
Κριτική απ' το ΠΑΣΟΚ
Ακριβώς τότε, το ΠΑΣΟΚ (πέρυσι το καλοκαίρι) ασκούσε δριμεία κριτική στη Ν.Δ., που στο μεταξύ είχε φτάσει στην τέταρτη τροποποίηση της σύμβασης και προετοιμαζόταν για την παραλαβή τους. «Εχουν σοβαρές διαβρώσεις σε βασικά τους συγκροτήματα» (κοινώς σκουριές), κατήγγειλαν και έθεταν ζήτημα ασφάλειας πτήσεων. Προσέθεταν δε ότι σε μερικά συστήματα έχει μειωθεί σημαντικά το όριο ζωής των υλικών.
Το μοιραίο ελικόπτερο μετρούσε μόλις 125 ώρες λειτουργίας. Εμπειροι τεχνικοί αναφέρουν ότι ακόμη και εάν λειτουργεί ορισμένες ώρες όταν βρίσκεται στο έδαφος, αυτό δεν εξασφαλίζει απαραίτητα την καλή κατάστασή του.
Ειδικά η δοκιμή που επιχείρησαν στα Μέγαρα (σβήσιμο και επαναφορά κινητήρα στον αέρα) είναι οριακή για ελικόπτερο, περισσότερο. Πληροφορίες από το Πεντάγωνο μάλιστα αναφέρουν ότι είχαν παρατηρηθεί προβλήματα στο κύριο στροφείο, που αφορά στη μετάδοση της κίνησης.
Η εταιρεία είχε αποστείλει οχτώ νέα στροφεία προς αντικατάσταση, ενώ οι τεχνικοί της αποχώρησαν προ ημερών.
Σε επιχειρηματικό επίπεδο, λίγες ημέρες προ του δυστυχήματος η κατασκευάστρια Boeing είχε εντείνει τις πιέσεις της για τον εκσυγχρονισμό του παλαιότερου τύπου «Απάτσι» του στρατού. Κάτι που δεν έβλεπαν με καλό μάτι στο υπουργείο, αφού το κόστος ήταν σχεδόν όσο και αυτό της αγοράς καινούργιων.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου