Ο Φάνης Μαλκίδης για την Κύπρο

Την Κυριακή 15 Νοεμβρίου, στην Θεσσαλονίκη Έλληνες φοιτητές και φοιτήτριες διαδήλωσαν για το ψευδοκράτος, ζητώντας δικαιοσύνη για την Κύπρο. Εκεί, ο καθηγητής Φάνης Μαλκίδης μίλησε προς τους φοιτητές για το κυπριακό, υποστηρίζοντας ότι "το θέμα της Κύρου είναι επίκαιρο, είναι ζωντανό και δεν κουράζει κανένα", ενώ θεωρεί ότι "Ο ελληνικός λαός μπορεί να πετύχει πολλά, η διαπραγμάτευση μπορεί να συνεχιστεί και μάλιστα με όρους ευνοϊκούς".

Διαβάστε ένα απόσπασμα της ομιλίας του Φ. Μαλκίδη προς τους φοιτητές.

Σε κάθε άλλη περίπτωση η εισβολή στην Κύπρο και η κατοχή της Τουρκίας, θα αποτελούσε σημαντικό αν όχι κεντρικό θέμα στους διεθνείς οργανισμούς και στην συζήτηση στο διεθνές σύστημα. Όχι υποκριτικά όπως σήμερα, αλλά με όρους ουσίας και πραγματικής κατάστασης. Όχι εξίσωσης θύτη και θύματος.

Η ανακήρυξη του ψευδοκράτους θα σήμαινε την έναρξη της διαδικασίας εξοστρακισμού των ιθυνόντων αυτής της απόφασης, δηλαδή της Τουρκίας και των υποστηρικτών της στην Κύπρο, και δεν θα υπήρχε ένα μόρφωμα το οποίο έχει ανακηρυχθεί σε ισότιμο συνομιλητή διεθνώς αναγνωρισμένων θεσμών και εκπροσώπων τους. Οι συνομιλίες πολλών με ψευδουπουργούς και μάλιστα με δολοφόνους όπως με τον Ακίν, τον εκτελεστή του Σολωμού, τι είναι άραγε; Επαναπροσέγγιση, επανασύνδεση, καλή θέληση, φιλία και συνεργασία;

Σε κάθε άλλη προσπάθεια επίτευξης λύσης για την Κύπρο, αυτή δεν θα ήταν μονόδρομος, ή τελευταία ευκαιρία όπως παρουσιάζεται, αλλά αποτέλεσμα εφαρμογής των ψηφισμάτων διεθνών οργανισμών- εκεί ανήκουμε ως κράτη και όχι σε ζούγκλα στρατών και παρακρατικών δολοφόνων- και των στοιχειωδών κανόνων διεθνούς δικαίου καθώς και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εδώ υπάρχει ένας παραλογισμός. Ο τουρκικός στρατός και φασισμός θέλει να επιβάλλει μία «λύση» βασισμένη στη βία και στην νομιμοποίηση προπαγάνδας. Η πλειοψηφία υποταγμένη στη μειοψηφία και μία «λύση» που δεν αναφέρεται με όρους δικαίου στους εποίκους, στις περιουσίες, στις επιστροφή των προσφύγων, στους αγνοούμενους. Για να μην αναφερθούμε και στο ζήτημα της εκ περιτροπής προεδρίας, και του μηχανισμού επίλυσης των αδιεξόδων. Ακόμη και το ζήτημα της εθνικής συνείδησης τίθεται υπό αμφισβήτηση και εξαφάνιση. Άραγε στο νέο κράτος, που προτείνεται από τη «λύση» θα επιτρέπεται η ελληνική σημαία; Η υπόθεση του ΑΠΟΕΛ με τις ελληνικές σημαίες που σήκωσαν οι οπαδοί του δεν είναι ένα μήνυμα;

Το ζήτημα της Κύπρου είναι επίκαιρο, είναι ζωντανό και δεν κουράζει κανένα, έστω και εάν πολλοί μιλάνε και αναφέρονται με αυτούς τους όρους. Η κούραση δεν ταιριάζει σε ένα ζήτημα που είναι η αντανάκλαση της αδικίας. Ο ελληνικός λαός μπορεί να πετύχει πολλά, η διαπραγμάτευση μπορεί να συνεχιστεί και μάλιστα με όρους ευνοϊκούς για μας. Πλέον όλη η Ευρώπη μιλά για την τουρκική στάση, που θέλει ενταχθεί με όρους τουρκικούς και όχι ευρωπαϊκούς και της δίνει σχετικά περιθώρια. Και φυσικά υπάρχουν πολλά διαπραγματευτικά και πολιτικά όπλα, που μας δίνουν δύναμη. Η Ελλάδα δεν είναι μικρή και ανίσχυρη, η Κύπρος δεν είναι αδύναμη, όπως θέλουν να μας παρουσιάσουν κάποιοι και κάποιες, διαδίδοντας ψεύδη. Και εάν αυτοί φοβούνται να αναλάβουν την ευθύνη που τους έχει δώσει η ιστορία και κυρίως το μέλλον της Κύπρου, ας καταφύγουν στο λαό. Δεν είναι άδικο στην πατρίδα της δημοκρατίας να μην γίνονται δημοψηφίσματα;

www.gr